"Dırar Mescidi (zarar mescidi)”
deyimi TEVBE 107 ayeti içinde; münafıkların Medine’de oluşturmuş
oldukları ayrı bir mescid ile ilgili olarak kullanılmış olup,
Allah(c.c)'nin onların oluşturmuş olduğu bu mescide değil, diğer mescide
dahil olunmasını emrettiğini görmekteyiz. İlgili ayetlerin meali
şöyledir.
[009.107] Bir
de müslümanlara zarar vermek, kâfirlik etmek ve müslümanların arasına
ayrılık sokmak ve daha önce Allah ve Resulü'ne karşı savaş açmış olanı
beklemek için mescid yapanlar var. «İyilikten başka bir maksadımız
yoktu.» diye yemin de edecekler. Fakat bunların kesinlikle yalancı
olduklarına Allah şahittir.
[009.108] Orada
asla durma. İlk gününden takva üzerine kurulmuş olan mescid, içinde
durmana daha uygundur. Orada temizlenmek isteyen adamlar vardır. Allah,
temizlenmek isteyenleri sever.
[009.109] Binasını
Allah korkusu ve rızası üzerine kuran kimse mi daha hayırlıdır, yoksa
yapısını yıkılacak bir yarın kenarına kurup, onunla beraber kendisi de
çöküp cehennem ateşine giden kimse mi? Allah zalimler topluluğunu doğru
yola iletmez.
[009.110] Yaptıkları
bina, kalblerinde şüphe ve ızdırap kaynağı olmakta kalbleri paralanana
kadar devam edecektir. Allah bilendir, hakimdir.
Ayetlerin
tarihsel bağlamı Medine’de münafıklar tarafından inşa edilmiş olan
mescid ile alakalı olup, o mescidin yapılış sebebinin beyan edilmesi ve
Muhammed(a.s)'ın oraya asla girmemesinin emredilmesi üzerinedir. Siyer
kaynaklarına göre o mescid sonradan yıkılmıştır.
"Bu ayetlerin günümüze dönük herhangi bir mesajı var mıdır?" dersek şu mesajları çıkarmak mümkündür;
Müslümanların
bugün birçok fırka ve hizbe bölünmüş olduğu ve bu bölünmüşlüğün
birbirimize karşı bir düşmanlığı da beraberinde getirmiş olduğu, her
hizbin kendisinin onunla ifade ettiği bir kitabı, şeyhi ve mekanı olduğu
bir gerçektir.
Şunu
evvela hatırlatalım ki; bütün bu hizipleri “münâfık" ilan edip kendi
fırkamızı hak ilan etmek gibi bir düşünce içinde değiliz. 73 fırka
hadîsinin herkesi cehennemlik, sadece kendisini "kurtulmuş fırka"
ilan edenlerin elinde bir silah olduğunu hatırdan çıkarıp, bütün
oluşumları "Zarar Mescidi" olarak görüp kendi oluşumumuzu "Takvâ
Mescidi" ilan etmek gibi bir amaç ile bu yazı kaleme alınmamıştır. Bizi
takip edenler hiçbir fırka içinde olmadığımızı, çağrımızın sadece
Kur’an’ın rehber edinilmesi üzerine kurulmuş bir düşünce merkezinden
ayrılmamak üzerine olduğunu iyi bilirler.
Bugün
Müslümanların birçoğunun, sahip olduğu kimliğin hakkını vermekten uzak
olan inançlara ve "şucu bucu" şeklinde kimliklere sahip olarak
kendilerini ifade ettikleri bilinen bir olgudur. Müslüman isminin yanına
ilave isimler koyarak, o isimler ile kimliklerini ifade etmektedirler.
Bu kimliğin oluşmasında Kur’an’dan çok; kişi, kitap, mezhep, meşrep,
tarikat vb. kurumlar öne çıkmaktadır.
Allah(c.c)'nin
bize verdiği bu isim, sadece O’nu İlah ve Rab edinmek üzerine kurulu
bir inanç sistemidir. Ayrıca çeşitli fırkalara ayrılmış olan
Müslümanların, kendi yanlarında olanlar ile yetinerek, başlarında olan
şahsı veya Kur’an harici okuduklarını rehber edindikleri malumdur.
Bu
oluşumlar içinde olanların Allah(c.c)'yi tek Rab ve İlah olarak
tanımaları maalesef sözde kalmaktadır. Özde ise; tâbi oldukları kişileri
veya onların kitaplarını Rab edindikleri gözlemlenmektedir. Herhangi
bir meselede hakem olarak Allah’ın Kitap’ı yerine, o kişilerin yazmış
olduklarının ortaya konulmuş olması; bu fırkaların birleştikleri bir
noktadır.
Bu
bağlamda, Kur’an’ı arkaya atarak meydana getirilmiş bütün fırka ve
oluşumların toplanmış olduğu çatının adını "Dırar Mescidi (zarar
mescidi)" olarak isimlendirmek, Medine’de tesis edilen o mescidin
yapılmasındaki gaye ile örtüşmesi hasebiyle yanlış olmayacaktır.
O
mescid çatısı altında toplananlar, ZARAR-KÜFR-TEFRİKA merkezli bir amaç
doğrultusunda birleşerek Mü'minlere zarar vermeyi amaçlamışlardı. Bugün
fırkacılık şeklinde meydana gelen oluşumların Mü'minlere hiçbir
faydasının olmadığı, aksine zarar-küfr-tefrikadan başka bir şey
doğurmadığı ayan beyan ortadadır. Herkesin, içinde bulunulan bu durumdan
şikayetçi olması ancak birleşmenin kendi mescidlerinin çatısı altında
olması gerektiğini düşünmesi ise ayrıca traji-komik bir durumdur.
Burada
fırka isimleri altında toplanmış olan kimseleri “münâfık" olarak
damgalamak gibi bir niyet içinde olmadığımızı tekrar hatırlatmak yerinde
olacaktır. Ancak bu oluşumların neye hizmet ettiği konusu bizim için
önemlidir. Kişilerin samimi bir niyet içinde bu oluşumlar içinde
bulunmuş olmaları, bu yanlışları hoş görmeyi gerektirmez. Bizler niyet
okuyuculuğu gibi bir vazife ile vazifelendirilmiş değiliz. Ancak ortada
olan durumun kimin işine yaradığına, kimin ekmeğine yağ sürdüğüne
bakarak karar verebiliriz.
Fırkacılık
şeklindeki oluşumlar; Müslümanların birlik ve beraberliklerine vurulmuş
en büyük darbelerden biri olmaları nedeniyle bugünkü zelil halimizin
baş müsebbipleri olup, bu durumdan faydalanan müstekbirlerin ve
zalimlerin ekmeklerine yağ sürdüğü muhakkaktır.
Bir
fırkayı kötüleyip diğer bir fırkaya dahil olmayı tavsiye etmediğimizi
yeniden hatırlatarak "Dırar Mescidi" adına layık olan fırkaların yerine
"Takva Mescidi" olarak nitelenen bir oluşumun adresinin neresi olduğunun
cevabını vermek gerekmektedir.
"Takva Mescidi" olarak nitelenebilecek oluşumun düşünce temellerini şöyle özetlemek mümkündür;
"Takva
Mescidi"nde “salat"a duranlar onlardır ki; Kur’an’ı kendilerine hayat
rehberi edinmişlerdir. Bu Kur’an, onlara içinde adı geçen Elçilerin
örneklikleri üzerinden tarih boyunca şirke karşı nasıl mücadele
edileceğinin örneklerini vererek, bugün o örnekler üzerinden tağutlara
ve şirke karşı nasıl bir tavır takınınacaklarını öğretir.
"Takva
Mescidi"nde “salat"a duranlar onlardır ki; vahyi ve onu göndereni
öteleyip, onu getiren Elçiyi ikinci bir yarı-ilah mesabesinde görmeyip,
onu dinde ayrı bir şâri değil, Allah’ın dininin uygulayacısı olarak
görürler. Onun adına söylendiği iddia eden sözleri Kur’an ölçeğinde
değerlendirerek doğruluğu veya yanlışlığı hakkında düşünce belirtirler.
"Takva Mescidi"nde “salat"a duranlar onlardır ki; mensup oldukları fırkanın önde gelenlerinin her sözüne “vardır bir hikmeti" diyerek boyun eğmez, yanlışını gördüğü an onu uyarırlar.
"Takva
Mescidi"nde “salat"a duranlar onlardır ki; mensup oldukları fırkanın
kitabını Kur’an ile aynı mesafede görerek ona kutsiyet atfetmez, ne
okurlarsa okusunlar, okuduklarını Kur’an ile değerlendirir ve yanlışsa
kimin yazdığına bakmadan yanlışlığını haykırırlar.
"Takva Mescidi"nde “salat"a duranlar onlardır ki; Kur’an’ı tevhid merkezli bir okuma ile hayata geçirir ve “parmak ayı gösterirken, aya değil parmağa bakmak"
şeklinde okumalara itibar etmezler. Bu tür yapılan okumaların sonuçları
aynı şekilde fırkacılık olup, diğer fırkayı zemmedip kendi fırkasını
öne çıkarmaktan başka bir işe yaramadığı görülmektedir.
Sonuç
olarak; TEVBE 107-110 ayetleri arasında gördüğümüz; farklı mescidler
altında olan yapılanmalar, bugüne fırkacılık olarak yansımış, ayet
içinde belirtilen amaçlara hizmet eden bir duruma sebebiyet verilmiştir.
Tâbi olunması gereken mescidin yapılanma amaçlarının içinde TAKVA ve
TEMİZLENME amacı olması gerektiği 108. ayet içinde beyan edilmektedir.
Müslümanlar içinde oldukları fırkaların nasıl bir amaca hizmet ettiğini
ve nasıl olması gerektiğini sorgulayarak şeyh, üstad, fırka, kitap
tasallutundan kurtularak, Kur’an yönelmeleri ve bu Kitap altında
oluşturulan "TAKVA MESCİDİ"nde “salat"a durmaları gerekmektedir.
EN DOĞRUSUNU ALLAH (C.C) BİLİR.
