RUM SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Elif, Lam, Mim.

2- 3- 4- 5- Rum (ordusu) o yerin en yakınında yenildi. Ve onlar, yenilmelerinin arkasından,birkaç sene içinde yenecekler. Önceden (yenilmeleri) ve sonradan da (yenecekleri hakkındaki) o buyruk, Allah'ındır. Ve o gün o inananlar, Allah'ın yardımıyla sevinecekler. Kime dilerse yardım eder. Ve O, o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

6- (Bu), Allah'ın söz vermesidir. Allah, verdiği sözüne aykırı davranmaz. Fakat o insanların tamamı bilmezler.

7- Onlar, bu şimdiki yaşamdan bir görüneni bilirler. Oysa onlar, o diğer (yaşamdan) duyarsız kalanların ta kendileridir.

8- Onlar, kendi benliklerinde Allah'ın o gökleri ve o yeri ve ikisinin arasında olan şeyleri bir gerçekle ve bir isimlenmiş süreyle takdir ettiğini düşünmediler mi? Ve şüphesiz ki o insanlardan bir çoğu, Efendilerinin karşılaşmasını, kesinlikle (reddederek) örtücülerdir.

9- Onlar, o yerde gezmediler mi böylece kendilerinden önceki kimselerin sonu nasıl olmuş baksınlar? Onlar, kuvvet bakımından kendilerinden daha çetindi ve o yeri(n toprağını sürerek) savurmuşlar ve kendilerinin onu onarmalarından daha çok onu onarmışlar ve onların elçileri de o apaçık delilleri onlara getirmişti. Demek ki Allah onlara haksızlık yapıyor değildi. Fakat onlar kendi benliklerine haksızlık yapıyorlardı.

10- Sonra kötülük etmiş olan kimselerin sonu, Allah'ın ayetlerini yalanladıkları ve onlarla alay etmekte olmaları nedeniyle çok kötü oldu.

11- Allah, o takdir edişi başlatır, sonra onu tekrar döndürür, sonra siz O'na döndürüleceksiniz.

12- Ve o anın ayağa kaldırılacağı gün, o suç işleyenler umutlarını yitirirler.

13- Ve onların ortaklarından hiçbiri de onların eşlikçileri olmadı. Ve onlar, ortaklarını örtücüler oldular.

14- Ve o anın ayağa kaldırılacağı gün, onlar (birbirinden) ayrılırlar.

15- İnanmış ve o düzgün işleri işlemiş olan kimselere gelince, artık onlar bir yeşillik içinde neşelendirilirler.

16- Ve gerçeği örtmüş ve bizim ayetlerimizi ve o diğer (yaşamın) karşılaşmasını yalanlamış olan kimselere gelince de işte onlar o azabın içine hazırlanmışlardır.

17- Öyleyse siz, akşamladığınız vakit ve sabahladığınız vakit, Allah'ı her türlü eksiklikten uzak tutun.

18- Ve o göklerde ve o yerde o övgü, O'nundur. Ve akşam karanlığı ve siz öğlenlediğiniz vakit (Allah'ı her türlü eksiklikten uzak tutun).

19- O, o ölüden o yaşayanı çıkarır ve o yaşayandan o ölüyü çıkarır ve o yeri onun ölümünden sonra yaşatır. Ve siz de böyle çıkarılacaksınız.

20- Ve sizi bir topraktan takdir etmesi, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir, sonra birden siz bir beşer olarak yayılıyorsunuz.

21- Ve sizin kendileriyle durulmanız için size kendi benliklerinizden eşler takdir etmesi ve aranıza bir sevgi ve şefkat koyması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda düşünmekte olan bir topluluğa kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

22- Ve o gökleri ve o yeri takdir etmesi ve sizin dillerinizin ve renklerinizin değişik olması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda bilenlere kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

23- Ve sizin o gece ve o gündüz uykunuz ve (gündüz) O'nun lütfundan (olan rızkın) peşine düşmeniz, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda işitmekte olan bir topluluğa kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

24- Ve size bir kaygı ve bir umut olarak o şimşeği gösteriyor olması ve o gökten bir su indiriyor olması, böylece onunla o yerin ölümünden sonra onu yaşatıyor olması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda bağlantı kurmakta olan bir topluluğa kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

25- Ve o göğün ve o yerin O'nun buyruğuyla ayakta durması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Sonra sizi o yerden bir çağrıyla çağırdığı zaman, siz birden çıkarsınız.

26- Ve o göklerde ve o yerde olan kimseler, O'nundur. Her biri O'na gönülden bağlananlardır.

27- Ve O ki, o takdir edişi başlatır, sonra onu tekrar döndürür. Ve o, kendisine çok basit (bir iş) tir. Ve o göklerde ve yerde o en yüce örnek, O'nundur. Ve O, o çok güçlüdür, o en bilgedir.

28- O, size kendi benliklerinizden bir örnek ortaya koydu. Sizin sağ ellerinizle sahip olduklarınızdan, bizim size rızık olarak verdiğimiz şeylerde, size onda denk olup da birbirinizin kaygısı gibi onlardan kaygılanmakta olduğunuz ortaklardan var mıdır? Biz, bağlantı kurmakta olan bir topluluk için (gözle görülen) o ayetleri böyle ayrıntılandırıyoruz.

29- Hayır, haksızlık yapmış olan kimseler bir bilgi olmaksızın keyfi arzularını izledi. Artık Allah'ın saptırdığı kimseyi, kim doğruya iletir? Ve onların hiçbir yardımcıları da yoktur.

30- Artık sen yüzünü, (fıtrat yasalarına) bir meyleden olarak o yaşam sistemine kaldır. Allah'ın fıtratına ki O, o insanları onun üzerine açığa çıkarmıştır (fıtrat vermiştir). Allah'ın takdir edişi için hiçbir değişme olmaz. Bu, o dimdik duran o yaşam sistemidir. Fakat o insanların daha çoğu bilmezler.

31- O'na içtenlikle yönelenler olarak ve siz O'na karşı korunun ve o kulluk görevini ayağa kaldırın ve sakın o ortak koşanlardan olmayın.

32- O kimselerden (olmayın) ki onlar, yaşam sistemlerini ayrıştırdılar ve taraftarlar halinde oldular. Her bir grup kendilerinin yanında olan şeyle sevinenlerdir.

33- Ve o insanlara bir zarar dokunduğu zaman, Efendilerini O'na içtenlikle yönelenler olarak çağırırlar, sonra onlara kendisinden bir şefkat tattırdığı zaman, içlerinden bir bölük birden Efendilerini ortaklaştırırlar.

34-  Bunun sonucunda bizim onlara verdiğimiz şeylere (biraz daha) nankörlük ederler. Öyleyse siz (şimdilik) yararlanın, ileride bileceksiniz.

35- Yoksa biz, onlara bir yetki indirdik de, onların O'na ortak koşmakta oldukları şeyleri o mu konuşuyor?

36- Ve biz, o insanlara bir şefkat tattırdığımız zaman, onunla sevinirler. Ve onlara ellerinin öncelediği nedeniyle bir kötülük eriştirildiği zaman, onlar birden karamsar olurlar.

37- Onlar görmediler mi, şüphesiz ki Allah o rızkı kime dilerse geniş tutuyor ve bir ölçüye göre veriyor? Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluğa kesinlikle ayetler vardır.

38- Öyleyse sen, o en yakınlığın sahibine ve o durguna ve o yolun oğluna (yolda kalmışa) hakkını ver. Bu, Allah'ın yüzünü isteyen kimseler için daha hayırlıdır. Ve işte onlar, o başarıya eriştirilenlerin ta kendileridir.

39- Ve sizin insanların mallarında artış olması için faizden verdiğiniz şey, Allah'ın yanında artmaz. Ve sizin Allah'ın yüzünü isteyerek arınma (zekat)dan verdiğiniz şey ise, (artar). Artık işte onlar, o katlayanların ta kendileridir.

40- Allah O ki sizi takdir etti, sonra size rızık verdi, sonra sizi öldürecek, sonra sizi yine yaşatacak. Sizin ortaklarınızdan bunlardan bir şeyi bile yapacak kimse var mı? O, her türlü eksiklikten uzaktır ve onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden de yücedir.

41- O insanların ellerinin kazandığı nedeniyle, o karada ve su kütlesinde o bozuculuk göründü. Onlar dönerler diye işledikleri bir kısım şeyin sonucu onlara tattırılmaktadır.

42-  De ki: "Siz o yerde gezin de, önceki kimselerin sonu nasıl olmuş bir bakın. Onların tamamı ortak koşanlardı."

43- Artık sen yüzünü bir günün gelmesi öncesinden ki onun Allah'tan hiçbir geri döndürmesi olmaz, o dimdik duran o yaşam sistemine doğrult. O gün (cennet ve cehennem ehli birbirinden) ayrılacaklar.

44- Kim gerçeği örterse, onun gerçeği örtmesi kendinedir. Ve kim bir düzgün iş işlerse, onlar da kendi benlikleri için (yerlerini) döşemektedirler.

45- Sonuçta inanmış ve o düzgün işleri işlemiş olan kimselere kendi lütfundan karşılık verir. Şüphesiz ki O, o gerçeği örtücüleri sevmez.

46- Ve size kendisinin şefkatinden tattırması ve o gemilerin kendi buyruğu ile akması ve sizin kendi lütfundan (bir kısım nimetlerin) peşine düşmeniz ve şükretmeniz için, o rüzgarları müjdeciler olarak göndermesi, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir.

47- Ve ant olsun ki biz senden önce de kendi topluluklarına elçileri gönderdik de onlar, onlara apaçık delilleri getirdiler (de onlar reddettiler). Bunun üzerine biz de suç işlemiş olan kimselerden öç aldık. Ve o inananlara yardım etmek bizim üzerimize bir haktır.

48- Allah O ki, o rüzgarları gönderir de bir bulutu savurur, böylece onu o gökte nasıl dilerse genişletir ve onu parça parça olarak da yapar, böylece sen onun arasından o toz gibi yağmurun çıktığını görürsün. Artık onu kullarından kime dilerse eriştirdiği zaman, birden onlar müjdeleşirler.

49- Ve şüphesiz ki  onlar önceden onun üzerlerine indirilmesinden önce, kesinlikle umutlarını yitirenlerdi.

50- Şimdi sen Allah'ın şefkatinin izlerine bak, o yeri onun ölümünden sonra nasıl yaşatıyor. Şüphesiz ki bu(nu yapan), kesinlikle o ölülerin yaşatıcısıdır. Ve O, her bir şeyin üzerine bir en doğru ölçü koyucudur.

51- Ve eğer biz bir rüzgar göndersek de onu (şefkat izlerini) sararmış olarak görseler, onun arkasından yine de gerçeği örtmeye kesinlikle devam ederlerdi.

52- Şimdi, şüphesiz ki sen o ölülere işittiremezsin ve sen arka dönenler olarak yöneldikleri zaman, o sağırlara da o çağrıyı işittiremezsin.

53- Ve sen o körleri sapkınlıklarından doğruya iletici de değilsin. Sen, teslim olanlar olarak bizim ayetlerimize inanan kimseden başkasına da işittiremezsin.

54- Allah O ki, sizi bir zayıflıktan takdir etti, sonra zayıflığın arkasından bir kuvvet verdi, sonra kuvvetin arkasından bir zayıflık ve bir ihtiyarlık verdi. O, ne dilerse takdir eder. Ve O, o en iyi bilicidir, o en doğru ölçü koyucudur.

55- Ve o anın ayağa kaldırılacağı gün, o suç işleyenler (kabirlerde) bir an dışında kalmadıklarına yemin edecek. Onlar (yaşarken de) böyle çarptırılıyorlardı.

56- Ve o bilgi ve o inanç verilmiş olan kimseler (onlara): "Ant olsun ki siz Allah'ın yazgısındaki o harekete geçirilme gününe kadar kaldınız. Şimdi bu, o harekete geçirilme günüdür. Fakat siz bilmezler idiniz" dedi.

57- Artık o gün haksızlık yapmış olan kimselerin gerekçeleri fayda vermez ve hoş tutulma istekleri de kabul edilmez.

58- Ve ant olsun ki biz o insanlara bu okunan (Kur'an) da her bir örnekten ortaya koyduk. Ve ant olsun ki eğer sen onlara (gözle görülen) bir ayet getirsen, o gerçeği örten kimseler kesinlikle: "Siz geçersizcilerden başkası değilsiniz" diyeceklerdir.

59- Allah, bilmez kimselerin kalplerine böyle damga vurur.

60-  Artık sen direnip gayret et. Şüphesiz ki Allah'ın söz vermesi bir gerçektir. Ve kesinkes olarak inanmaz kimseler seni(n direncini) hafifletmesinler.

Cürüm Kavramının Kök anlamı ile Adem kıssası Arasındaki Bağ Üzerine

Kur'an'ın doğru anlaşılması, onun nazil olduğu dönemde kullanılan kelimelerin kök anlamlarının tesbiti ile mümkün olacaktır. Kur'an ile ilgili yapılan anlam çalışmalarına baktığımızda, bir kelimenin anlamını öğrenmek için, önce o kelimenin kök anlamına bakılması ve kök üzerinden anlam yürütülmesi bunun göstergesidir. Ancak aynı kökten türemiş olmasına rağmen bazı kelimelerin geçtiği yerlerde kökü ile alakası olmayan bir anlama bürünmüş olduğu da görülmektedir.

Bu duruma verebileceğimiz bir örnek, "Cereme" kelimesidir.

Kelimenin kök anlamı, "Ağaçtan meyveyi koparmak" tır.

Peki bu kelime nasıl olmuş ta Allah'ın cehennem ile karşılık vermeyi vaad ettiği bir anlama bürünmüş?

Bu kelimenin Kur'an'da geçtiği hiçbir ayet, ağaçtan meyveyi koparmak ile ilgili bir anlama sahip değilken bu eylemin bir suç olarak ifade edilmesinin karşılığını yine Kur'an'dan bulabiliriz. 

Ağaçtan meyveyi koparmak hangi şartlarda suç olarak ifade edilebilir?

Kur'an'da geçen Adem kıssasına baktığımızda, Allah (c.c.) Adem'e: "Sen ve eşin bu bahçede yerleş, ancak şu ağaca yaklaşmayın" buyurmaktadır. Ancak İblis, Adem ve eşini kandırmış o ağaca yaklaştırmış, böylece Allah'ın emrini onlara çiğnetmiştir.

Bu olayın üzerinden yürüyerek, Cereme kelimesinin nasıl suç anlamına geldiğini buradan anlayabiliriz.

Allah (c.c.), Adem'e ağaca yaklaşmama, yani o ağacın meyvesini koparmama emrini vermesine rağmen, Adem bu emri çiğneyerek ağacın meyvesini koparmış yani Cereme kelimesinin kök anlamı olan fiili işlemiş ve Mücrim, yani meyveyi koparan olmuştur.

Adem kıssasında geçen ağacın sembolik bir anlam ifade ettiğini hatırlatmak isteriz. 

Adem kıssası, gelmiş ve gelecek bütün insanların ortak kıssası olup, hepimiz Allah (c.c) tarafından bazı yasakları işleMEmekle, yani onun yasakladığı ağaca yaklaşMAmakla ve onun meyvesini koparMAmakla yükümlüyüz. 

Kopardığımız takdirde işlediğimiz fiilin adı Cürüm, bizler de bu fiili işleyenler olarak Elmücrimun olarak ifade edilen gruba dahil oluyoruz. Yani Kur'an bu kelimenin kök anlamına sadık kalarak, yeni bir anlam yüklemektedir.

Buradan hareketle Cürüm artık, meyvesinin koparılması yasaklanmış bir ağacın meyvesini koparmak anlamına gelen bir kavram haline gelmiştir.

Bütün bunlardan sonra Kur'an içinde geçen bu kelime ve türevleri daha net anlaşılabilir, ancak Kur'an içinde 5 ayette geçen başında nefiy edatıyla birlikte "La cereme" olarak geçen bir kelime daha vardır.

Bu kelimenin ne anlama gelebileceği üzerinde tefsirlerde bir takım yorumlara rastlamaktayız. Ancak biz yine bu kelimenin kök anlamından hareketle kısaca "Suç" olarak anlam verebileceğimiz bir kelimenin nasıl oluyor da "Şüphesiz- kesinlikle- doğrusu- elbette" gibi, tekid ifade eden anlamlarla çevrildiğini düşünmeden edemeyeceğiz.

Bizim bu düşünce sonunda vardığımız nokta ve bu kelimeye verilebilecek bir anlam karşılığı teklifimiz şöyledir.

Cereme kelimesini "Suç" olarak anlamlandırdığımız zaman, "La cereme" kelimesinin de dolayısıyla "Suç olmaz" veya "Suç yoktur" olarak anlamlandırılması gerekmektedir.

Peki, bu kelimenin Kur'an'da geçişlerine bu anlamı hangi gerekçe üzerinden verebiliriz?

Kelimenin anlamı "Suç" ise ve nefiy edatı ile kullanıldığında "Suç olmaz- Suç yoktur" anlamı verilebilecekse, suç kime yoktur?

Bu sorunun cevabını vermemiz gerekmektedir.

Kelimenin geçtiği, Hud s. 22- Nahl s. 23, 62, 109- Mü'min s. 43. ayetlerine baktığımızda, ayet içi bağlamı ve siyak sibakının, yasak ağacın meyvesini koparanlarla yani suç işleyen ve ateşi hak edenlerle alakalı olduğu görülecektir.

Bu noktadan hareketle, Allah (c.c) nin bunlar hakkındaki kararının bir suç teşkil etmediği ayetlerin başlarındaki "La cereme" ifadesinden anlaşılabilir.

Allah (c.c) bu suçluları ateşe atmanın herhangi bir suç teşkil etmediği yani haklı bir gerekçeye dayandığını ifade etmektedir. 

Bu çıkarımlar elbette, şahsi çıkarımımız ve "İllaki böyledir" şeklinde bir iddiamız da yoktur. Kur'an üzerindeki her düşüncemizde bunu merkeze alarak birşeyler söylemeye gayret ediyoruz.

                                 EN DOĞRUSUNU ALLAH (C.C.) BİLİR.

ANKEBUT SURESİ ÇEVİRİSİ

 1- Elif, Lam, Mim.

2- O insanlar (sadece): "Biz inandık" demeleriyle bırakılacaklarını ve kendilerini hiç denenmezler mi hesap mı etti?

3- Ve ant olsun ki biz kendilerinden önceki kimseleri denedik. Bu şekilde Allah, doğru söylemiş olan kimseleri de kesinlikle bilir ve o yalancıları da kesinlikle bilir.

4- Yoksa o kötülükleri işleyen kimseler (kaçarak) bizim önümüze geçebileceklerini mi hesap etti? Onlar, ne kötü şeye karar veriyorlar.

5- Kim Allah'ın karşılamasını bekliyorsa, artık şüphesiz ki Allah'ın süresi kesinlikle gelicidir. Ve O, o en iyi işiticidir, o en iyi bilicidir.

6- Ve kim (Allah'ın yolunda) gücünü kullanırsa, kendi benliği için gücünü kullanmıştır. Şüphesiz ki Allah, o tüm insanlardan kesinlikle zengindir.

7- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, biz onlardan kötülüklerini kesinlikle örteceğiz ve biz onlara işlemekte oldukları şeyin daha güzeli ile karşılık vereceğiz.

8- Ve biz, o insana ana babasına iyiliği tembihledik. Ve eğer o ikisi, hakkında bir bilgi olmayan şeyi bana ortaklaştırman için sana güçlerini kullanırlarsa, arık sen o ikisine de sakın itaat etme. Dönüşünüz banadır. Artık sizin işlemekte olduğunuz şeyleri, size ben haberlendireceğim.

9- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, biz onları kesinlikle o düzgünlerin içine girdireceğiz.

10- Ve o insanlardan kimi: "Biz Allah'a inandık" der. Fakat Allah'ın uğrunda rahatsız edildiği zaman, o insanların bir denemesini, Allah'ın azabı gibi sayar. Ve eğer senin Efendinden bir yardım gelirse, onlar kesinlikle "Şüphesiz ki biz sizin beraberinizdeydik" derler. Ve Allah, o tüm insanların göğüslerindeki şeyleri en iyi bilen değil midir?

11- Ve Allah kesinlikle, inanmış olan kimseleri de bilir ve kesinlikle, o ikiyüzlüleri de bilir.

12- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler, inanmış olan kimselere: "Siz bizim yolumuzu izleyin ve biz de sizin hatalarınızı yüklenelim" dedi. Oysa onlar onların hatalarından hiçbir şeyi yükleniciler değildir. Şüphesiz ki onlar kesinlikle yalancılardır.

13- Ve onlar kendi ağırlıklarını ve kendi ağırlıklarının beraberinde (başka) ağırlıkları da kesinlikle yüklenecekler ve onlar o kalkışın günü yakıştırmakta oldukları şeylerden kesinlikle sorulacaklar.

14- Ve ant olsun ki biz, Nuh'u topluluğuna gönderdik de onların içinde elli yıl eksik, bin sene kaldı. Onlar haksızlık yaparlarken, o tufan onları tutuverdi.

15- Bunun üzerine biz, onu ve o geminin arkadaşlarını kurtardık ve biz onu (gemiyi) o tüm insanlara bir ayet yaptık.

16- 17- 18- Ve İbrahim. Bir zaman topluluğuna: "Siz Allah'a kulluk edin ve O'na karşı korunun. Eğer siz bilirseniz, bu sizin için daha hayırlıdır. Siz ancak ve ancak Allah'ın berisinden bir takım putlara kulluk ediyorsunuz ve siz onları bir çarpıtma olarak takdir ediyorsunuz. Şüphesiz ki sizin Allah'ın berisinden kulluk etmekte olduğunuz şeyler, size bir rızık vermeye sahip olamazlar. Öyleyse siz o rızkın peşine Allah'ın yanından düşün ve O'na kulluk edin ve O'na şükredin. Siz O'na döndürüleceksiniz. Eğer siz yalanlarsanız, sizden önceki toplumlar da kesinlikle yalanlamıştı. Ve (onlara gelen) o elçinin üzerinde de o apaçık ulaştırmadan başkası yoktu" demişti.

19- Ve onlar görmediler mi Allah o takdir edişi nasıl başlatıyor sonra onu tekrar döndürüyor? Şüphesiz ki bu, Allah'a göre kolaydır.

20- De ki: "Siz o yerde gezin de o takdir ediş nasıl başlamış bir bakın, sonra Allah o diğer (yaşamı) da meydana getirecektir. Şüphesiz ki Allah, her şeyin üzerine bir en doğru ölçü koyucudur."

21- O, kimi dilerse azaplandırır ve kimi dilerse merhamet eder. Ve siz O'na çevrileceksiniz.

22- Ve siz (O'nu) o yerde ve o gökte başarısız bırakıcılar değilsiniz. Ve sizin için Allah'ın berisinden hiçbir yönelen ve yardımcı yoktur.

23- Ve o kimseler ki, Allah'ın ayetlerini ve O'nun karşılaşmasını örttüler, işte onlar benim şefkatimden ümit kesmişlerdir. Ve işte onlar var ya, bir acı azap onlar içindir.

24- Bunun üzerine topluluğunun ona cevabı: "Onu öldürün veya onu cayır cayır yakın" demelerinden başkası olmamış, bunun üzerine Allah onu o ateşten kurtarmıştı. Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluğa kesinlikle ayetler vardır.

25- Ve (İbrahim): "Siz ancak ve ancak bu şimdiki yaşamda aranızda bir sevgi için, Allah'ın berisinden bir takım putlar bellediniz. Sonra o kalkışın günü sizin bir kısmınız bir kısmı (nın kulluğunu) örter ve sizin bir kısmınız bir kısmı dışlar. Ve sizin sığınağınız o ateştir. Ve sizin yardımcılarınız da yoktur" demişti.

26- Bunun üzerine Lut ona inanmıştı. Ve (İbrahim): "Şüphesiz ki ben, Efendime göç ediciyim. Şüphesiz ki O, o çok güçlünün, o en bilgenin ta kendisidir" demişti.

27- Ve biz ona İshak'ı ve Yakub'u bahşetmiş ve onun soyunda o haberciliği ve o kitabı onun soyunda devam ettirmiş ve biz onun iş karşılığını da bu şimdikinde vermiştik. Ve şüphesiz ki o, o diğer (yaşamda) da da kesinlikle o düzgünlerdendir.

28- 29- Ve Lut. Bir zaman topluluğuna: "Şüphesiz ki siz, o tüm insanlardan hiç birinin onunla kesinlikle sizin önünüze geçmediği (sizden önce kimsenin işlemediği) o hayasızlığa geliyorsunuz. Gerçekten siz mi o erkeklere geliyor ve o yolu kesiyor ve oturumlarınızda o yadırganana geliyorsunuz?" demişti. Bunun üzerine topluluğunun ona cevabı: "Eğer sen o doğru söyleyenlerden isen, Allah'ın azabını bize getir" demelerinden başkası olmamıştı.

30- (Lut): "Ey Efendim, o bozuculuk yapanlar topluluğuna karşı bana yardım et" demişti.

31- Ve bizim elçilerimiz İbrahim'e o müjdeyi getirdiklerinde: "Şüphesiz ki biz, şu kasabanın halkını yok edicileriz. Şüphesiz ki onun halkı haksızlık yapanlardır" demişlerdi.

32- (İbrahim): "Şüphesiz ki onda Lut vardır" demişti. (Elçiler): "Biz, onda olan kimseyi en iyi bileniz. Biz, onu ve o geride kalanlardan olan karısı hariç onun halkını kesinlikle kurtaracağız" demişlerdi.

33- 34- Ve bizim elçilerimiz Lût'a geldiğinde onlar için kötüleşti ve onlar için göğsü daraldı. Ve onlar (elçiler): "Sen sakın kaygılanma ve sakın üzülme, şüphesiz ki biz seni ve o geride kalanlardan olan karın hariç senin halkını kurtarıcıyız. Şüphesiz ki biz, şu kasabanın halkına itaatten çıkmakta oldukları nedeniyle o gökten bir titreten azap indiricileriz" demişlerdi.

35- Ve ant olsun ki, bağlantı kuran bir topluluk için, biz onda (gözle görülen) bir apaçık ayet bıraktık.

36- Ve Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı (gönderdik de topluluğuna): "Ey topluluğum, siz Allah'a kulluk edin ve o diğer günü bekleyin. Ve siz sakın bu yerde bozuculuk yapanlar olarak karışıklık çıkarmayın" dedi.

37- Bu uyarıya rağmen onlar, onu yalanladılar, bunun üzerine o şiddetli sarsıntı onları tuttu, böylece yurtlarında diz üstü çökenler oluverdiler.

38- Ve Ad'ı ve Semud'u da (yok ettik). Ve (onların durumu) size durulma yerlerinden kesinlikle apaçık belli olmuştur. Ve o şeytan onlara işlerini süslemiş, böylece onları o yoldan uzaklaştırmıştı. Oysa onlar (şeytanın bu oyununu) görebilecek olanlardı.

39- Ve Karun'u ve Firavun'u ve Haman'ı da (yok ettik). Ve ant olsun ki Musa onlara o apaçık delilleri getirmişti de onlar o yerde büyüklük taslamışlardı ve onlar (kaçarak) öne geçenler olamadılar.

40- Böylece biz (bu toplulukların) her birini arkaya takılı suçuyla tuttuk. Artık onlardan kimi (topluluk) var ki biz onun üzerine bir kızgın taş yağdıran fırtına gönderdik. Ve onlardan kimi var ki onu o korkunç ses tuttu. Ve onlardan kimi var ki biz onu o yerin dibine soktuk. Ve onlardan kimi var ki biz batırdık. Ve Allah onlara haksızlık yapıyor değildi. Fakat onlar kendi benliklerine haksızlık yapıyorlardı.

41- Allah'ın berisinden yönelenler bellemiş olan kimselerin örneği, bir ev bellemiş olan o örümceğin örneği gibidir. Ve şüphesiz ki evlerin en yılgını, kesinlikle o örümceğin evidir. Eğer onlar biliyor olsalardı.

42- Şüphesiz ki Allah onların, kendisinin berisinden herhangi bir şeyden çağırmakta oldukları şeyleri biliyor. Ve O, o çok güçlüdür, o en bilgedir.

43- Ve işte o örnekler, biz onları o insanlara ortaya koyuyoruz. Ve onları o bilenlerden başkası bağlantı kurmuyor.

44- Allah, o gökleri ve o yeri o gerçekle takdir etti. Şüphesiz ki bunda, o inananlara kesinlikle (gözle görülen) bir ayet vardır.

45- Sen, sana o kitaptan vahyedilen şeyi peşi sıra oku ve o kulluk görevini ayakta tut. Şüphesiz ki o kulluk görevi o hayasızlıktan ve o yadırganandan  vazgeçirir. Allah'ın hatırlaması ise daha büyüktür. Ve Allah, sizin ustalıkla yapmakta olduğunuz şeyleri bilir.

46- Ve siz, o içlerinden haksızlık yapmış olan kimseler hariç, o kitabın halkıyla o en iyi olandan başkasıyla sakın söz dalaşı yapmayın ve: "Biz, bize indirilmiş olan şeye ve size indirilmiş olan şeye inandık ve bizim tanrımız ve sizin tanrınız tektir ve biz O'na teslim olanlarız" deyin.

47- Ve böylece biz, sana da o kitabı indirdik. Bu nedenle bizim kendilerine o kitabı verdiğimiz kimseler, ona inanır. Ve bunlardan da (Mekkelilerden) kimi ona inanır. Ve bizim ayetlerimizi o gerçeği örtücülerden başkası da ısrarla reddetmiyor.

48- Ve sen, onun öncesinden hiçbir kitaptan peşi sıra okuyor ve onu sağ elinle yazıp çiziyor değildin, aksi takdirde o geçersizciler kesinlikle belirsizliğe düşerlerdi.

49- Hayır o, o bilgi verilmiş olan kimselerin göğüslerinde apaçık ayetlerdir. Ve bizim ayetlerimizi o haksızlık yapanlardan başkası da ısrarla reddetmiyor.

50- Ve onlar: "Ona, kendisinin Efendisinden (gözle görülen) bir ayet indirilmeli değil miydi?" dediler. De ki: "(Gözle görülen) o ayetler, ancak ve ancak Allah'ın yanındadır. Ve ben, ancak ve ancak bir apaçık uyarıcıyım."

51- Bizim, onlara peşi sıra okunmakta olan o kitabı, sana indirmiş olmamız, onlara yetmedi mi? Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluğa kesinlikle bir şefkat ve bir hatırlatma vardır.

52- De ki: "Allah, benimle sizin aranızda bir tanık olarak yeter. O, o göklerdeki ve o yerdeki şeyleri biliyor. Ve o kimseler ki, geçersize inandılar ve Allah'ı(n ayetlerini) örttüler, işte onlar o ziyan edenlerin ta kendileridir."

53- Ve onlar, senin o azabı çabuklaştırmanı istiyorlar. Ve eğer bir isimlenmiş süre olmasaydı, o azap onlara kesinlikle gelirdi. Ve onlar fark etmezlerken (o azap) onlara beklenmedik bir zamanda kesinlikle gelecektir.

54- Onlar, senin o azabı çabuklaştırmanı istiyorlar. Ve şüphesiz ki cehennem, o gerçeği örtücüleri kesinlikle kuşatıcıdır.

55- O gün o azap onları üstlerinden ayaklarının altından kaplayacak ve (Allah onlara): "Siz, işlemekte olduğunuz şeyleri tadın" diyecek.

56- Ey benim inanmış kimseler olan kullarım, şüphesiz ki benim yerim kapsayıcıdır, o halde siz yalnızca bana kulluk edin.

57- Her bir benlik o ölümü tadıcıdır, sonra siz bize döndürüleceksiniz.

58- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, biz onları kesinlikle, onda sürekli kalıcılar olarak o bahçeden onların altından o nehirler akar özel odalara yerleştireceğiz. O (güzel işleri) işleyenlerin iş karşılığı ne güzeldir.

59- O kimseler ki, direnip gayret etmiş olanlar ve Efendilerine dayanmakta olanlardır.

60- Ve canlıdan nicesi vardır ki, kendi rızkını yüklenemez. Allah, onlara da ve size de rızık veriyor. Ve O, o en iyi işiticidir, o en iyi bilicidir.

61- Ve eğer sen onlara: "Kim, o gökleri ve yeri takdir etmiştir ve o güneşi ve o ayı kim boyun eğdirmiştir?" diye sorsan, onlar kesinlikle "Allah" diyecekler. Böyle iken nasıl çarptırılıyorlar?

62- Allah, o rızkı kullarından kime dilerse geniş tutar ve (kime dilerse de) ona bir ölçüye göre verir. Şüphesiz ki Allah, her bir şeyi en iyi bilicidir.

63- Ve eğer sen onlara: "Kim, o gökten bir su indirmiştir de onunla o yeri onun ölümünden sonra yaşatmıştır?" diye sorsan, onlar kesinlikle "Allah" diyecekler. De ki: "O övgü Allah'adır." Hayır, onların tamamı bağlantı kurmazlar.

64- Ve bu şimdiki yaşam bir oyalanmadan ve bir oyundan başka birşey değildir. Ve şüphesiz ki o diğer yurt, o asıl yaşamın ta kendisidir. Eğer onlar biliyor olsalardı.

65- Onlar, bindikleri zaman o gemide Allah'ı, o yaşam sistemini sadece O'na özgüleyenler olarak çağırırlar. O, onları o karaya (çıkarıp) kurtardığında ise, onlar birden (Allah'ı) ortaklaştırırlar.

66- Bizim onlara verdiğimiz şeylere (biraz daha) nankörlük etmeleri ve (şimdilik) yararlanmaları için. Onlar ileride bilecekler.

67- Onlar görmediler mi kendi çevrelerinden o insanlar kapılıverirken, şüphesiz ki biz (Mekke'yi) bir dokunulmazlıklı güvenli yer yaptık? Şimdi onlar geçersize inanıyor ve Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?

68- Ve Allah'a karşı bir yalan yakıştırmış veya kendisine geldiğinde o gerçeği yalanlamış o kimseden, daha haksızlık yapan kimdir? O gerçeği örtücüler için cehennemde bir barınak yok mudur?

69- Ve o kimseler ki, bizim uğrumuzda güçlerini kullandılar, biz onları kesinlikle yollarımıza ileteceğiz. Ve şüphesiz ki Allah, kesinlikle o iyilik edenlerin beraberindedir.

Kur'an Meali Yasağı Üzerinde Bir Düşünce

Bu yazının yazıldığı tarihin en önemli gündemi olmasa da (çünkü Gazze katliamı gibi daha önemli bir gündem halen yaşanmaktadır) Kur'an'la iştigal edenler arasında DİB e verilen bazı Kur'an meallerini yasaklama yetkisi bu günlerin gündemini oluşturmaktadır. DİB tarafından oluşturulacak bir konsülün herhangi bir mealin yasaklanıp yasaklanmaması üzerinde karar verme yetkisine sahip olması, öncelikle kabul edilebilir bir durum değildir. Çünkü bu konsülün bir mealin doğruluğu veya yanlışlığı üzerinde karar vereceği kriterlere göre kendilerinin yaptırdığı mealler bile mebzul miktarda hataları barındırmaktadır. 

DİB bu yetkisini kullanırken ortaya koyacağı kriterler, Kur'an'ın temel ilkelerini baz alan kriterler değil, adına "Ehli sünnet vel cemaat" denilen ve bu isim altında ortaya konulan birçok inanç  esasının Kur'an ile taban tabana zıt olduğu kriterler üzerinden yapılacağı da herkesçe malumdur. Bu kriterler üzerinden değerlendirilen bazı Kur'an meallerinin haliyle bu inanca zıt olduğu ortadadır. Bu inancın esaslarına uymayan meallerin yasaklanması ve toplatılması gerektiği bu kuruluşun kuracağı konsül tarafından uygulamaya konulacaktır.

Kur'an mealleri üzerinde konuşmak yetkisine sahip olan bir kuruluşun önce bu inancı terk ederek salt Kur'an merkezli bir inanç üzerinden bu işi yapması gerekir ki, bu da balığın kavağa çıkması gibi imkansız bir durumdur. Bu da demektir ki DİB yapacağı bir Kur'an meali tetkikinde yanlı bir durum sergileyecek ve birçok Kur'an meali bundan etkilecektir.

Yasaklanacak mealler içinde Kur'an esaslarına aykırı meallerin olacağı bir realitedir. Biz böyle meallere sonuna kadar karşı olmakla birlikte, bunların despot bir zihniyet tarafından kanun ile yasaklanmasını da kabul edemeyiz. Çünkü yasağı DİB değil okuyucuların kendileri hür iradeleri koymalıdır.

Şurası bir gerçektir ki, ülkemizde son 50 senedir Kur'an'a olan yönelmenin bir etkisi olarak herkes Kur'an meali yapmakta neredeyse bir yarışa girmiştir. Bu durumun ülkede bir meal enflasyonunu meydana getirdiği de malumdur. 

               Bana okuduğun meali söyle, sana hangi cemaatten olduğunu söyleyeyim. 

Her cemaatin okunmasını veya okunmamasını tavsiye ettiği mebzul miktarda meal bulunan bir ülkede yasakçı zihniyet zaten her an çalışmaktadır. DİB de halen mevcut olan yasakçı zihniyete TBMM nin çıkardığı bir kanun ile yasal olarak dahil edilmiştir. Mümeyyiz akla sahip olmayan okuyucu, hangi mealin okunup okunmaması gerektiği kendisi değil, mensup olduğu tayfanın reislerinin karar vererek ona göre hareket etmeyi beklemektedir.

Bir mealin doğruluğu ve yanlışlığı üzerinde fikir yürütmeye sahip olacak kişi ve kurum üzerinde bile bir fikir sağlanmasının mümkün olamayacağı aşikardır. Bu ülkenin okuduğu mealin doğruluğu veya yanlışlığı hakkında fikir verebilecek insanın yine kendi dini inancı doğrultusunda olması gerektiğini düşünen insanların ülkesi olduğu unutulmamalıdır.

Netice itibari ile bu yasak kararı neresinden baksanız elinizde kalan ve desteklemesi mümkün olmayan bir karardır.

Hal böyleyken Kur'an mealleri üzerinde de karınca kararınca iki laf etmeye çalışalım. Çünkü ne dersek diyelim ortada bir sıkıntı vardır ve bu sıkıntılar halen gündemdeki yerini korumaktadır.

Bugün ülkemizde mevcut bulunan Kur'an meallerini 2 kategoride toplamak mümkündür.

1- Lafzi meal. Yani Kur'an metninin aslının tercümesi üzerinden yapılan mealler. Aslında buna çeviri demek daha uygun düşmektedir.

2- Anlam yorum meal. Bu yöntem, lafza bağlı kalmayan, lafzın ne demek istediğini merkeze alan, kişinin Kur'an'dan anladığını yansıtması üzerine kurulu bir yöntemdir.

1. kategorideki mealleri kontrol etmek, Arapça metnin kelime karşılığı üzerinden yapılan değerlendirme ile mümkün olmaktadır. Bu yöntem, kontrol açısından daha kolaydır. Yapılan değerlendirme sonucunda eğer kelimenin aslına uygun olmayan bir karşılık verilmişse, hata anında ortaya çıkacaktır.

Lafzi meal, doğruluk ve yanlışlık açısından kontrolu en kolay meal yöntem olması açısından kanaatimizce daha güvenilirdir, meal okumak isteyenlere tavsiye edebileceğim meal bu kategoriye dahil olan meallerdir. Çünkü meal yapıcısının hatası veya tahrifi bu yöntemle yapılan meallerde anında ortaya çıkar.

2. kategoriye giren mealler, daha dikkatli okunması gereken meallerdir. Çünkü bu yöntemle yapılan meallerde kişisel görüşler daha bi ön plana çıkmakta, meal yapıcısı Kur'an ve İslam hakkındaki kişisel düşüncesini Kur'an'a söyletme imkanı bulabilmektedir.

Bütün anlam yorum tarzı mealleri bi kalemde silip atmamakla birlikte, hata ve tahrif barındırma açısından daha müsait bir yapısı olması açısından daha dikkatli okunması gereken mealler bu kategorideki meallerdir. Bu yöntemler meal yapan bir kimseye, herhangi bir hata uyarısı yapıldığında, sığınma noktası "Bu konuda ben böyle düşünüyorum" demesi olmakta, dolayısı ile kendisini eleştiriye kapatmaktadır.

Kur'an mealleri hakkında bu kısa düşünceden sonra, bir de bu mealleri yapanlar hakkındaki şahsi kanaatimizi paylaşmak isteriz.

Kimsenin kalbini açıp bakma imkanına sahip olmadığımız için, bir meal yapıcısının ne amaçla meal yaptığı üzerinde bir şey söylememiz yakışık almayacaktır. Ancak mealin neye ve kime hizmet ettiği üzerinde fikir yürütme imkanına sahip olabiliriz.

Bir mealin veya meal yapıcısının hakkında fikir sahibi olmak için önce doğru bir Kur'an anlayışına sahip olmak gerekmektedir. Bu anlayış ise, Kur'an'ın yüzyıllar boyunca elçiler üzerinden anlattığı bütün insanlar arasındaki ortak kelime olan ALLAH'A KİMSEYİ ORTAKLAŞTIRMAMAK esası üzerine kurulu bir din anlayışına sahip olmakla mümkün olacaktır.

Bir meal yapıcısı eğer böyle bir inanca sahip değilse, yapacağı meal insanları Allah'a kulluğa değil, başkalarına kulluğa davet etmek olacaktır. Olayın en kötü tarafı bunu yaparken Allah'ın kitabını kullanmış olmasıdır.

Bir mealin veya meal yapıcısının hakkında kanaate varabilmenin en sağlıklı yolunun bu olduğunu düşünmekteyiz. Tevhidi anlayışa sahip bir kişi olarak okuyacağımız mealler bize kimsenin veya hiçbir kurumun etkisi altında kalmadan o meal veya meal yapıcısı hakkında bir fikir sahibi olmamızı sağlayacaktır.

Son yıllarda bazı üniversitelerin yaptığı ve çok ta faydalı olduğunu düşündüğümüz meal sempozyumları, akademisyen camianın bu konuya daha objektif yaklaşımını beraberinde getirmiş, ve birçok mealdeki hata ve tahrifin akademik bir üslupla okuyuculara yansımasını sağlamıştır.

Kur'an mealleri hakkında makaleler kaleme alan akademisyenlerin, bu konuyu yasakçı zihniyet gözüyle bakmadan ele alması, Kur'an meallerinin gelecekte daha sağlıklı bir zemine oturmasını sağlaması açısından umut vericidir.

KASAS SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Ta, Sin, Mim.

2-  Bunlar, o apaçık kitabın ayetleridir.

3- Biz, inanmakta olan bir topluluğa Musa'nın ve Firavun'un bir kısım haberinden, o gerçeği peşi sıra sana okuyacağız.

4- Şüphesiz ki Firavun, o yerde yücelenmiş ve onun halkını taraftarlar olarak bölmüştü. Onlardan bir ekibi zayıf düşürüyor, onların oğullarını boğazlıyor ve kadınlarını yaşatıyordu. Şüphesiz ki o, o bozuculuk yapanlardandı.

5- 6- Ve biz de, o yerdeki zayıf düşürülen kimselere büyük iyilikte bulunmak ve onları önderler yapmak ve o mirasçılar yapmak ve o yerde olanak sağlamak ve Firavun'a ve Haman'a ikisinin askerlerine onlardan sakınmakta oldukları şeyi göstermek istiyorduk.

7- Ve biz, Musa'nın annesine: "Sen onu emzir. Ona karşı kaygılandığın zaman, artık sen onu o denize bırak ve sakın kaygılanma ve sakın üzülme. Şüphesiz ki biz, onu sana geri döndürücüleriz ve onu o gönderilmişlerden olarak atayıcılarız" diye vahyettik.

8- Böylece Firavun ailesi sonunda kendilerine bir düşman ve bir üzüntü (kaynağı) olarak, onu bulup aldı. Şüphesiz ki Firavun ve Haman ve ikisini askerleri, yanılgıya düşenlerdi.

9- Ve Firavun'un karısı: "(Bu çocuk), benim ve senin için bir göz ferahlığıdır. Siz onu sakın öldürmeyin. Belki bize faydası olur veya biz onu bir çocuk olarak sahipleniriz" dedi. Oysa onlar (başlarına gelecekleri) fark etmez bir haldelerdi.

10- Ve Musa'nın annesi, gönlü bomboş olarak sabahladı. Eğer o inananlardan olması için onun kalbinin üzerine bağ vurmamış olsaydık, şüphesiz ki neredeyse onu belli edecekti.

11- Ve (annesi) kızkardeşine: "Onun izini takip et" dedi. Böylece o, onlar (onu) fark etmez bir haldelerken uzak bir yerden onu gördü.

12- Ve biz ona önceden o emziricileri yasaklamıştık. Bunun üzerine (kız kardeşi): "Ben size bir ev halkını kılavuzluk edeyim mi, onlar ona sizin için güvence olurlar ve onlar ona içtenlikle öğüt vericilerdir?" dedi.

13- Böylece biz, onun (annesinin) gözü ferah olması ve üzülmemesi ve şüphesiz ki Allah'ın söz vermesinin bir gerçek olduğunu bilmesi için, onu annesine geri döndürdük. Fakat onların (Firavun Haman ve askerlerinin) tamamı bunu bilmezlerdi.

14- Ve o, en çetinliğine ulaşıp oturaklaştığında biz ona bir karar yeteneği ve bir bilgi verdik. Biz o iyilik edenlere böyle karşılık veririz.

15- Ve (Musa) onun halkından bir kısmının bir duyarsızlık (uyku) hali üzerinde olduğu bir vakit o şehre girdi. Derken onda (birbiriyle) öldürüşen iki adam buldu. Bu, onun taraftarından ve bu da onun düşmanının (taraftarın)dan. Derken onun taraftarından olan kimse, onun düşmanının (taraftarın)dan olan kimseye karşı ondan, yana yakıla yardım istedi. Bunun üzerine Musa ona yumruk attı, böylece onun (ölüm hükmünü) yerine getirdi. (Musa): "Bu, o şeytanın işindendir. Şüphesiz ki o, bir apaçık saptırıcı düşmandır" dedi.

16- (Musa yine): "Ey Efendim, şüphesiz ki ben kendi benliğime haksızlık ettim, artık beni bağışla" dedi, bunun üzerine (Allah) onu bağışladı. Şüphesiz ki O, o çok bağışlayıcının, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

17- (Musa yine): "Ey Efendim, bana verdiğin nimet nedeniyle, artık ben o suç işleyenlere bir sırt veren asla olmayacağım" dedi.

18- Böylece o şehirde bir kaygıyla (etrafını) gözetleyerek sabahladı. bir de baktı ki o dün ondan yardım istemiş olan kimse, ona feryat ediyor. Musa ona: "Şüphesiz ki sen, kesinlikle bir apaçık azgınsın" dedi.

19- (Musa) ikisine de bir düşman olan o kimseyi yakalamak istediğinde: "Ey Musa, sen o dün bir benliği öldürdüğün gibi beni de mi öldürmeyi istiyorsun? Şüphesiz ki sen, bu yerde bir zorba olmaktan başka bir şey istemiyorsun. Ve sen o düzelticilerden olmak ta istemiyorsun" dedi.

20- Ve bir adam o şehrin en uzağından koşarak geldi: "Ey Musa, Şüphesiz ki o dolgunlar seni öldürmeleri için senin hakkında birbirleriyle danışıyorlar, hemen (bu şehirden) çık. Şüphesiz ki ben, sana o içtenlikle öğüt vericilerdenim" dedi.

21- Bunun üzerine (Musa) bir kaygıyla (etrafını) gözetleyerek ondan çıktı. "Ey Efendim, beni haksızlık yapanlar topluluğundan kurtar" dedi.

22- Ve Medyen'in karşısına yüzünü yönelttiğinde: "Efendimin beni o yolun denk olanına iletmesi umulur" dedi. 

23- Ve Medyen'in suyuna vardığında, onun üzerinde o insanlardan (hayvanlarını) suvaran bir toplum buldu ve onların berisinden (hayvanlarını suvarmaktan) meneden iki kadın buldu. (Musa onlara): "(Bu durumla ilgili) ikinizin sözü nedir? dedi. (İki kadın): "Biz, o çobanlar geri çekilene kadar (hayvanlarımızı) suvarmayız ve bizim babamız da bir büyük ihtiyardır" dedi.

24- Bunun üzerine (Musa) o iki kadın için (hayvanları) suvardı, sonra o gölgeye yöneldi de: "Ey Efendim, şüphesiz ki ben, hayırdan bana indireceğin o şeye bir muhtacım" dedi.

25- Akabinde iki kadından biri, sıkılgan bir hal üzere yürüyerek ona geldi: "Şüphesiz ki babam bizim için suvardığın şeyleri bir iş karşılığı ile seni karşılıklandırmak için seni çağırıyor" dedi. Ona  geldiği ve (başından geçen) o olayı ona anlattığında: "Sen sakın kaygılanma, o haksızlık yapanlar topluluğundan kurtuldun" dedi.

26- İki kadından biri: "Ey babacığım, onun iş karşılığı çalışmasını iste. Şüphesiz ki iş karşılığı ile çalışmasını istediğin kimselerin en hayırlısı o çok kuvvetli, o güvenilen kimsedir" dedi.

27- (Babaları): "Şüphesiz ki ben, sekiz hac yılı bana iş karşılığı çalışmana karşı, şu iki kızımdan birini seninle evlendirmek istiyorum. Eğer on (yıl) a tamamlarsan, o da senin yanındandır. Ve ben sana meşakkat vermeyi de istemem. Eğer Allah dilemişse, beni o düzgünlerden bulacaksın" dedi.

28- (Musa): "Bu, benimle senin aranda (bir antlaşma)dır. Ben o iki süreden hangisini yerine getirirsem, artık bana bir düşmanlık yoktur. Ve Allah, bizim söylemekte olduğumuz şeyin üzerinde bir dayanaktır" dedi.

29- Böylece Musa o süreyi yerine getirdiği ve ailesiyle yola çıktığında, Tur'un yanından bir ateş sezinledi. Ailesine: "Siz durup bekleyin, şüphesiz ki ben bir ateş sezinledim. Umarım ki ben size ondan bir haber veya sizin ısınmanız için o ateşten bir kor getiririm" dedi.

30- 31- 32- Ona geldiğinde, o bereketlenmiş bölgedeki o vadinin sağ yamacından: "Ey Musa, şüphesiz ki ben  o tüm insanların Efendisi Allah'ın ta kendisiyim" diye ve "Değneğini at" diye seslenildi. (Değneğini atıp) onu hızlı bir yılan  gibi titreştiğini gördüğünde, bir arka dönen olarak yöneldi ve (değneğini) takip etmedi. (Allah): "Ey Musa, sen geri gel ve sakın kaygılanma, şüphesiz ki sen o güvende olanlardansın. Elini yakanın içine sok, hiçbir kötülük olmaksızın bembeyaz çıksın. Ve o ürkmeden (dolayı açılan) kanadını da (kolunu) kendine yapıştır. Bu ikisi, Firavun'a ve onun dolgunlarına senin Efendinden iki sağlam kanıttır. Şüphesiz ki onlar, itaatten çıkanlar topluluğu oldular" dedi.

33- 34- (Musa): "Ey Efendim, şüphesiz ki ben onlardan bir benlik öldürdüm, bundan dolayı ben, beni öldürmelerinden kaygılanıyorum. Ve kardeşim Harun o, dil bakımından benden daha berraktır, artık onu da beni doğrulayan bir destekçi olarak benim beraberimde gönder. Şüphesiz ki ben, onların beni yalanlamalarından kaygılanıyorum" dedi.

35- (Allah): "Biz, senin pazunu kardeşinle çetinleştireceğiz ve biz, ikinizi bir yetkili yapacağız, artık onlar bizim (gözle görülen) ayetlerimizle ikinize yanaşamazlar. İkiniz ve sizin ikinizi izlemiş kimseler, o yenenlersiniz" dedi.

36- Musa, bizim (gözle görülen) apaçık ayetlerimizi onlara getirdiğinde: "Bu, bir yakıştırılmış sihirden başka bir şey değil. Ve biz, bunu bizim o ilk atalarımızda işitmedik" dediler.

37- Ve Musa: "Benim Efendim, kendi yanından o doğruya iletini getiren kimseyi ve o yurdun sonu onun olacak kimseyi en iyi bilendir. Gerçek şu ki, o haksızlık yapanlar başarıya eriştirilmez" dedi.

38- Ve Firavun: "Ey o dolgunlar, ben sizin için benden başka hiçbir tanrı bilmedim. Ey Haman, Musa'nın tanrısına muttali oldurulmam için benim için o çamurun üzerinde bir ateş tutuştur da bana bir yüksek kule yap. Ve şüphesiz ki ben, onun o yalancılardan olduğu kanaatine varıyorum" dedi.

39- O ve onun askerleri o hakları olmaksızın o yerde büyüklük tasladı ve şüphesiz ki onlar bize döndürülmezler oldukları kanaatine vardılar.

40- Bunun üzerine biz de onu ve askerlerini tuttuk da o denizin içine fırlatıp attık. Şimdi sen o haksızlık yapanların sonu nasıl oldu artık bir bak.

41- Ve biz, onları o ateşe çağırmakta olan önderler yaptık. Ve onlar o kalkışın günü yardım da edilmezler.

42- Ve biz, onlara bu şimdiki yaşamda bir dışlama izlettirdik. Ve kalkışın günü ise onlar o çirkinleşmişlerdendir.

43- Ve ant olsun ki biz, bizim o ilk kuşakları yok etmemizin arkasından Musa'ya, o insanlara onların hatırlamaları için doğruyu görmeler ve bir doğruya iletici ve bir şefkat olarak, o kitabı verdik. 

44- Ve sen, biz Musa'ya o işi yerine getirdiğimiz zaman, o batı yanında değildin ve sen o tanık olanlardan da değildin.

45- Fakat biz, (Musa'dan sonra nice) kuşaklar meydana getirdik de o ömür kendilerine uzadı. Ve sen, Medyen halkı içinde bir barınan olarak bizim ayetlerimizi onlara peşi sıra okuyan da değildin. Fakat biz, (elçi) göndericiler idik.

46- Ve sen, biz (Musa'ya) seslendiğimiz zaman, Tur'un yanında da değildin. Fakat senin Efendinden bir şefkat olarak senden önce kendilerine hiçbir uyarıcı gelmemiş bir topluluğu senin uyarman, onların da hatırlamaları için (bunları sana vahyettik).

47- Ve onlara ellerinin öncelediği nedeniyle hoş olmayan bir durum eriştirildiğinde: "Ey Efendimiz, bize bir elçi göndermeli değil miydin ki biz senin ayetlerini izleyip o inananlardan olsaydık?" diyecek olmasalardı (seni göndermezdik).

48- Bu duruma rağmen bizim yanımızdan o gerçek onlara geldiğinde onlar: "Musa'ya verilmiş olan şeylerin bir örneği (ona da) verilmiş olmalı değil miydi?" dediler. Oysa onlar önceden Musa'ya verilmiş olan  şeyi de örtmemişler miydi? "İki sihir sırt sırta veriyor" dediler. Ve: "Şüphesiz ki biz hepsini örtücüleriz" dediler.

49- De ki: "Eğer siz doğru söyleyenler iseniz, haydi siz de o ikisinden daha doğru bir kitap getirin de ben onu izleyeyim."

50- Buna rağmen eğer onlar seni cevaplandırmadılarsa, artık sen onların ancak ve ancak kendi keyfi arzularını izlemekte olduklarını bil. Ve Allah'tan bir doğruya ileteni olmaksızın kendi keyfi arzusuna takılmış o kimseden daha sapkın kimdir?  Şüphesiz ki Allah, o haksızlık yapanlar topluluğunu doğruya iletmez.

51- Ve ant olsun ki biz, onların hatırlamaları için o söyleneni onlara iliştirdik.

52- Bizim kendilerine onun öncesinden o kitabı verdiğimiz kimseler var ya, onlar ona inanırlar.

53- Ve (o söylenen) onlara peşi sıra okunduğu zaman: "Biz ona inandık, şüphesiz ki o, bizim Efendimizden o gerçektir. Şüphesiz ki biz, onun öncesinden de teslim olanlardık." derler.

54- İşte onlara direnip gayret ettikleri nedeniyle onların iş karşılığı iki kere verilecektir. Onlar o kötülüğü o iyilikle savarlar ve bizim kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden harcarlar. 

55- Ve onlar o amaçsız sözü işittikleri zaman, ondan kayıtsız kalırlar ve: "Bizim işlediklerimiz bize ve sizin işledikleriniz de size. Selam sizin üzerinize olsun, biz o düşüncesizlerin peşine düşmeyiz" derler.

56- Şüphesiz ki sen, sevdiğin kimseyi doğruya iletemezsin, fakat Allah dileyeceği kimseyi doğruya iletir. Ve O, o doğruya iletilenleri en iyi bilendir.

57- Ve onlar: "Eğer biz senin beraberinde o doğruya iletene izlersek, kendi yerimizden kapılıveririz" dediler. Biz, onlara kendi katımızdan bir rızık olarak her bir şeyin ürününün derlenip toplanmakta olduğu bir dokunulmazlıklı güvenli yere (yerleşmelerine) olanak sağlamadık mı? Fakat onların hiçbiri bilmezler.

58- Ve biz, onun (halkına sağladığı bol) geçimliğinden dolayı çalım satmış kasabadan kaçını yok ettik. İşte şunlar, onlardan sonra bir azı dışında (kimsenin) durulmadığı, onların durulma yerleri. Ve biz, onlara o mirasçılar olduk.

59- Ve senin Efendin, onların analarında (merkezlerinde) onlara bizim ayetlerimizi peşi sıra okuyan bir elçi harekete geçirene kadar, o kasabaları yok edici olmadı. Ve biz, onların halkı haksızlık yapanlar olan o kasabalardan başkasını da yok ediciler olmadık.

60- Ve size herhangi bir şeyden verilmiş olan şey, bu şimdiki yaşamın bir yararlanması ve onun süsüdür. Ve Allah'ın yanında olan şey ise, daha hayırlı ve daha kalıcıdır. Siz hiç bağlantı kurmaz mısınız?

61- Öyleyse bizim ona bir iyi sözle söz verip de, onun da ona karşılaşıcı olacağı kimse, bizim onu bu şimdiki yaşamın bir yararıyla yararlandırdığımız, sonra o kalkışın günü (azap için) o hazır bulundurulmuşlardan olacak kişi gibi midir?

62- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "Sizin, benim ortaklarım olduğunu iddia etmekte olduğunuz kimseler nerede?" der.

63- Üzerlerine o söylenen bir gerçek olan kimseler: "Ey Efendimiz, bunlar bizim azdırdığımız kimselerdir. Kendimiz azdığımız gibi, biz onları da azdırdık. Biz sana (yaklaşıp onlardan) beri olduk. Onlar yalnızca bize kulluk etmekte olanlar değillerdi" dedi.

64- Ve onlara: "Siz ortaklarınızı çağırın" denildi, bunun üzerine onlar da onları çağırdılar fakat onlar, onları cevaplanlandırmadılar ve onlar o azabı gördüler. Keşke onlar doğruya iletiliyor olsalardı.

65- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "Siz, o gönderilmişleri ne ile cevapladınız? der.

66- Artık o gün o haberler onlara körleşmiştir. Artık onlar birbirleriyle de sorgulaşamazlar.

67- Artık itaate dönmüş ve inanmış ve bir düzgün iş işlemiş olan kimselere gelince, onların o başarıya eriştirilenlerden olması umulur.

68- Ve senin Efendin, ne dilerse takdir eder ve (elçilikle) hayırlandırır (onöre eder). Onların o hayırlandırma (onöre etme) hakkı yoktur*. Allah, her türlü eksiklikten uzaktır ve onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden yücedir.

*Zuhruf s. 31. ayetinin bu ayetin anlaşılmasında anahtar konumda olduğunu düşünüyoruz. Allahu alem.

69- Ve senin Efendin, onların göğüslerinin kamufle etmekte oldukları şeyleri ve açığa vurmakta oldukları şeyleri biliyor.

70- Ve O, Allah ki, O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur. O ilkte ve o diğer de o övgü O'nadır. Ve o karar da O'nundur. Ve siz O'na döndürüleceksiniz.

71- De ki: "Siz gördünüz mü, eğer Allah o geceyi sizin üzerinize o kalkış gününe kadar aralıksız olarak devam ettirse, Allah'ın dışında ışığı size getirecek tanrı kimdir? Siz hiç işitmez misiniz?"

72-  De ki: "Siz gördünüz mü, eğer Allah o gündüzü sizin üzerinize o kalkış gününe kadar aralıksız olarak devam ettirse, Allah'ın dışında sizin onda durulacağınız geceyi size getirecek tanrı kimdir? Siz hiç görmez misiniz?"

73- Ve O'nun şefkatindendir ki o geceyi ve o gündüzü, sizin onda durulmanız ve O'nun lütfundan bir kısmının peşine düşmeniz ve şükretmeniz için size oluşturdu.

74- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "Sizin, benim ortaklarım olduğunu iddia etmekte olduğunuz kimseler nerede?" der.

75- Ve biz her toplumdan bir tanık çekip çıkardık da: "Haydi kendinizin sağlam kanıtını getirin" dedik. Böylece o gerçeğin Allah'a ait olduğunu bilmişler ve yakıştırmakta oldukları şeyler de onlardan sapmıştır.

76- 77- Şüphesiz ki Karun, Musa'nın topluluğundandı da onlara karşı haddi aşmıştı. Ve biz ona onun anahtarlarını birbirine sıkı sıkıya bağlı o kuvvet sahibi topluluğun kaldırmakta şüphesiz ki güçlük çektiği o hazinelerden vermiştik. Bir zaman topluluğu ona: "Sakın (şımarıp) sevinme, şüphesiz ki Allah, o (şımarıp) sevinenleri sevmez. Ve Allah'ın sana verdiği o şeyde o diğer yurdun peşine düş ve bu şimdikinden de hisseni unutma. Ve Allah'ın sana iyilik ettiği gibi, sen de iyilik et. Bu yerde sakın o bozuculuğun peşine düşme. Şüphesiz ki Allah, o bozuculuk yapanları sevmez" demişti.

78- (Karun): "O (hazineler), bana ancak ve ancak benim yanımdaki bir bilgi üzerine verilmiştir" demişti. O, Allah'ın, onun öncesinden o kuşaklardan kuvvet bakımından ondan daha çetin ve toplu birlik bakımından daha çok olan o kimseleri kesinlikle yok etmiş olduğunu bilmedi mi? Ve o suç işleyenlere onların arkaya takılı suçlarından sorulmaz.

79- Böylece (Karun), topluluğunun karşısına süslerinin içinde çıktı. O şimdiki yaşamı isteyen kimseler: "Ah keşke Karun'a verilmiş olan şeyin bir örneği bize de olsaydı. Şüphesiz ki o, kesinlikle bir büyük hisse sahibidir" dedi.

80- Ve kendilerine o bilgi verilmiş olan kimseler: "Yazıklar olsun size, inanmış ve bir düzgün iş işlemiş olan kimseler için, Allah'ın ödülü daha hayırlıdır. Ve ona da o direnerek gayret edenlerden başkası karşılaştırılmaz" dedi.

81- Sonunda biz onu ve onun yurdunu o yerin dibine geçirdik de, onun için Allah'ın berisinden ona yardım edebilecek hiçbir birliği de olmadı. Ve o kendisine yardım edenlerden de olmadı.

82- Dün onun yerinde olma dileğinde bulunmuş olan kimseler: "Vay, demek şüphesiz ki Allah, o rızkı kullarından kime dilerse geniş tutarmış ve (kime dilerse de) bir ölçüye göre verirmiş. Eğer Allah bize büyük iyilikte bulunmuş olmasaydı, biz de dibe geçirirdi. Vay demek o gerçeği örtücüler başarıya eriştirilmezmiş" demeye başlayıverdiler.

83- Bu, o diğerin yurdu. Biz onu o yerde bir yücelenme ve bir bozuculuk istemez kimselere vereceğiz. Ve o son o korunanlarındır.

84-  Kim o iyiliği getirirse, ona ondan daha hayırlısı vardır. Ve kim o kötülüğü getirirse, o kötülükleri işleyen kimseler, işlemekte oldukları şeylerden başkasıyla karşılık görmez.

85- Şüphesiz ki sana o okunan (Kur'an)ı belirlemiş olan kimse, seni kesinlikle tekrar dönülecek yere geri döndürücüdür. De ki: "Benim Efendim, kim o doğruya ileteni getirdi ve kim kendisi bir apaçık sapkınlık içindedir, en iyi bilendir."

86- Ve sen bu kitabın sana karşılaştırılmasını bekleyen değildin. Ancak senin Efendinden bir şefkat olarak (sana bırakıldı). Öyleyse sen sakın sakın o gerçeği örtücülere bir arka çıkan olma.

87- Ve onlar sana indirildikten sonra Allah'ın ayetlerinden sakın seni alıkoymasınlar. Ve sen Efendine çağır ve sakın sakın o ortak koşanlardan olma.

88-  Ve sen Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı sakın çağırma. O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur. O'nun yüzünün dışında her bir şey yok olucudur. O karar O'nundur ve siz O'na döndürüleceksiniz.

NEML SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Ta, Sin. Bunlar, o okunan (Kur'an)ın ve apaçık kitabın ayetleridir.

2- O inananları bir doğruya iletendir ve bir müjdedir.

3- O kimseler ki, o kulluk görevini ayağa kaldırırlar ve o arınmayı yerine getirirler ve onlar o diğer (yaşama) da kesinkes inanların ta kendileridir.

4- Şüphesiz ki o diğer (yaşama) inanmaz kimseler var ya, biz onların işlerini onlar için süsledik, artık onlar bocalarlar.

5- İşte onlar o kimselerdir ki, o azabın kötüsü onlar içindir ve onlar o diğer (yaşamda) da o en ziyan edenlerin ta kendileridir.

6- Ve şüphesiz ki sen bu okunan (Kur'an)ı bir en bilgenin, bir en iyi bilicinin katından karşılamaktasın. 

7- Bir zaman Musa ailesine: "Şüphesiz ki ben bir ateş sezinledim. Ben size ondan bir haber getireceğim veya sizin ısınmanız için size bir korlu ateş parçası getireceğim. demişti.

8- 9- 10- 11- 12- Ona geldiğinde: "O ateşte olan kimse ve onun çevresindeki kimseler berekelendirilmiştir. O tüm insanların Efendisi Allah, her türlü eksiklikten uzaktır. Ey Musa gerçek şu ki, ben o çok güçlü, o en bilge Allah'ın ta kendisiyim ve değneğini at" diye seslenilmişti. (Değneğini atıp) onu hızlı bir yılan  gibi titreştiğini gördüğünde, arkasını dönen olarak yönelmiş ve (değneğini) takip etmemişti. (Allah): "Ey Musa, sen sakın kaygılanma şüphesiz ki benim yanımda o gönderilmişler kaygılanmaz. Ancak kim haksızlık etmiş, sonra bir kötülüğü arkasından bir iyiliğe değiştirmişse, artık şüphesiz ki ben bir çok bağışlayıcıyım, bir çok merhamet ediciyim. Ve sen elini yakanın içine girdir, Firavun ve topluluğuna (gözle görülen) dokuz ayetin içinde olarak, hiçbir kötülük olmaksızın bembeyaz çıksın. Şüphesiz ki onlar itaatten çıkanlar topluluğu oldular" demişti.

13- Bizim (gözle görülen) ayetlerimiz onlara açıkça görülebilen olarak geldiğinde onlar: "Bu, apaçık bir sihirdir" demişlerdi.

14- Ve kendi benlikleri onlara kesinkes inandığı halde bir haksızlık yaparak ve bir yücelik taslayarak ısrarla onları reddettiler. Şimdi sen bak o bozucuların sonu nasıl olmuş.

15- Ve Ant olsun ki biz Davud'a ve Süleyman'a bir bilgi verdik. Ve ikisi de: "O övgü Allah'a dır O ki, bizi o inanan kullarından birçoğunun üzerine üstünleştirdi" dediler.

16- Ve Süleyman Davud'a mirasçı oldu ve: "Ey o insanlar, bize o kuşun konuşması öğretilmiştir ve bize her bir şeyden verilmiştir. Şüphesiz ki bu, kesinlikle o apaçık lütfun ta kendisidir" dedi.

17- Ve onun o cinden ve o insandan ve o kuştan (oluşan) askerleri Süleyman için sürülüp toplandı, artık onlar düzenli olarak sevk ediliyordu.

18- Nihayet o karıncaların vadisi üzerine geldikleri zaman, bir karınca: "Ey o karıncalar, kendi durulma yerlerinize girin. Süleyman ve onun askerleri kendileri fark etmezlerken sizi çerçöp edip ezip geçmesin" dedi.

19- Bunun üzerine onun bu sözünden dolayı bir gülümsemeyle tebessüm etti ve: "Ey Efendim beni, bana ve anneme babama verdiğin nimetine şükretmeme ve senin ona hoşnut olacağın bir düzgün iş işlemeye beni düzenli olarak sevk et ve beni şefkatinle o düzgün kullarının içine girdir" dedi.

20- 21- Ve o kayıp kuşu araştırdı da (bulamadı), bunun üzerine: "Bana ne oluyor ben o hüdhüd'ü göremiyorum, yoksa o algılanamayanlardan mı oldu? Ben onu kesinlikle bir çetin azapla azaplandıracağım veya ben onu kesinlikle boğazlayacağım veya bana kesinlikle bir apaçık kanıt getirecek" dedi. 

22- 23- 24- 25- 26- Bir uzak (zaman) durup bekleme olmaksızın (o hüdhüd geldi ve): "Ben, senin onu (bilgice) kuşatamadığın bir şeyi kuşattım ve ben sana Sebe'den bir kesinkes haber getirdim. Şüphesiz ki ben onlara hükümranlık eden ve her bir şeyden verilmiş bir kadın buldum ve onun bir büyük tahtı da var. Ben onu ve topluluğunu Allah'ın berisinden o güneşe boyun eğerlerken buldum. Ve o Allah'a ki o göklerde ve yerde o gizliyi çıkarana ve sizin gizlemekte olduğunuz şeyleri ve açığa vurmakta olduğunuz şeyleri bilene boyun eğmesinler diye o şeytan onların işlediklerini onlara süslemiş, böylece onları o yoldan uzaklaştırmış, artık onlar doğruya iletilmezler. Allah, O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur, o büyük tahtın Efendisidir" dedi.

27- 28- (Süleyman): "Sen doğru mu söyledin yoksa o yalancılardan mı oldun biz bakacağız. Sen benim bu kitabımı götür de onu onlara karşılaştır, sonra sen onlardan (başka tarafa) yönel, artık sen ne (cevap) ile döneceklerine bak?" dedi.

29- 30- 31- (Hükümdar): "Ey o dolular, şüphesiz ki ben bir değerli kitapla karşılaştırıldım. Şüphesiz ki o, Süleyman'dandır ve şüphesiz ki o, 'O çok şefkatli o çok merhamet edici Allah adınadır. Siz bana yücelenmeyin ve teslim olanlar olarak bana gelin' diye (yazmaktadır)" dedi.

32- (Hükümdar): "Ey o dolular, benim işimde bana bir görüş bildirin. Ben, bir işte siz bana tanıklık edene kadar, kesip atan olmadım" dedi.

33- (Dolular): "Biz, bir kuvvete sahibiz ve biz, bir çetin sıkıntı vermeye de sahibiz ve (bu konuda) o buyruk senindir. Sen neyi buyuracaksın artık bak" dediler.

34- 35- (Hükümdar): "Şüphesiz ki o hükümdarlar bir kasabaya girdikleri zaman, onu bozarlar ve onun halkının en güçlülerini en aşağılık bir hale getirirler. Ve onlar da böyle yaparlar. Ve şüphesiz ki ben onlara bir hediye göndericiyim de o gönderilmişler ne ile dönecek bakıcıyım" dedi.

36- 37- (O gönderilmişler hediyelerle) Süleyman'a geldiğinde: "Siz bana mal mı uzatıyorsunuz? Oysa Allah'ın bana verdiği, sizin verdiğiniz o şeyden daha hayırlıdır. Hayır, (ben değil) siz kendi hediyenizle kendiniz seviniyorsunuz. Onlara dön de (şunları söyle: Eğer bana teslim olanlar olarak gelmezlerse) biz onlara, kendilerinin onları kesinlikle önleyemeyecekleri bir orduyu getiririz ve biz onları en aşağılık bir halde küçülenler olarak ondan (Sebe'den) kesinlikle çıkarırız" dedi.

38- (Süleyman): "Ey o dolular, onlar bana teslim olanlar olarak gelmeden önce, hanginiz onun tahtını bana getirir?" dedi.

39- O cinden bir becerikli: "Sen kendi mevkiinden kalkmandan önce, ben onu sana getiririm. Ve şüphesiz ki ben, o iş üzerine kesinlikle çok kuvvetliyim, güvenilirim" dedi.

40- O kitaptan bir bilgi kendisinin yanında olan kimse: "Senin bakışın sana geri döndürülmeden önce ben onu sana getiririm" dedi. Onu kendisinin yanında sabit bir durumda gördüğünde: "Bu, ben şükür mü edeceğim yoksa nankörlük mü edeceğim diye beni yoklaması için benim Efendimin lütfundandır. Ve kim şükrederse, ancak ve ancak kendi benliği için şükreder. Ve kim nankörlük ederse, artık şüphesiz ki benim Efendim, bir çok zengindir, bir çok cömerttir" dedi.

41- (Süleyman): "Ona tahtını yadırgattırın, biz bakalım doğruya iletilecek mi yoksa doğruya iletilmez kimselerden mi olacak?" dedi.

42- Geldiğinde ona: "Senin tahtın bu gibi miydi?" denildi. (Hükümdar) : "Sanki o, o dur" dedi. (Süleyman ve onun etrafındakiler): "Ondan (hükümdardan) önce o bilgi bize verilmişti ve biz teslim olanlar olmuştuk" (dediler).

43- Ve onu Allah'ın berisinden kulluk etmekte olduğu şeyler uzaklaştırmıştı. Şüphesiz ki o, gerçeği örtücüler topluluğundan olmuştu.

44- Ona: "O köşke gir" denildi. O, onu gördüğünde bir derin su hesap etti ve (eteğini) iki bacağından kaldırdı. (Süleyman): "Şüphesiz ki o, pürüzsüzleşmiş billurdan bir köşktür" dedi. (Hükümdar): "Ey Efendim, ben kendi benliğime haksızlık ettim ve ben Süleyman'ın beraberinde o tüm insanların Efendisi Allah'a teslim oldum" dedi.

45- Ve ant olsun ki biz Semud'a kardeşleri Salih'i "Siz Allah'a kulluk edin" (desin) diye gönderdik. Bir anda onlar birbirleriyle çekişen iki bölük oluverdiler.

46- (Salih): "Ey topluluğum, siz niçin o iyilikten önce o kötülüğü çabuklaşmasını istiyorsunuz? Sizin merhamet olunmanız için Allah'a bağışlama istemeli değil miydiniz?" dedi.

47- (Topluluğu): "Biz senin yüzünden ve senin beraberinde olan kimseler yüzünden uğursuzluğa dolandık" dediler. (Salih): "Sizin uğursuzluğunuz (işlediğinizden doğan sonuçlarınız) Allah'ın yanındadır. Hayır, siz denenmekte olanlar topluluğusunuz" dedi.

48- Ve o şehirde dokuzlu bir küçük topluluk vardı, onlar o yerde bozuculuk yaparlar ve düzelticilik yapmazlardı.

49- (Küçük topluluk): "Biz onu ve onun ailesini kesinlikle gece (öldürme) planı yapacağız, sonra biz onun (hakkını arayabilecek) yönelenine, kesinlikle: 'Biz onun ve onun ailesinin yok edilişine biz tanık olmadık ve şüphesiz ki biz kesinlikle doğru söyleyenleriz' diyeceğiz diye, siz birbirinizle Allah'a yeminleşin" dediler.

50- Ve onlar bir tuzak kurdular ve biz de onlar fark etmezlerken bir tuzak kurduk.

51- Şimdi sen bak, onların kurduğu tuzağın sonu nasıl olmuş? Şüphesiz ki biz onları ve onların topluluğunu toplu olarak yerle bir ettik.

52- İşte bunlar, onların haksızlık yapmış olmaları nedeniyle çökmüş evleri. Şüphesiz ki bunda bilmekte olan bir topluluğa kesinlikle (gözle görülen) bir ayet vardır.

53- Ve biz inanmış ve korunmakta olan kimseleri kurtardık. 

54- 55- Ve Lut'u da, bir zaman topluluğuna: "Siz görmekte olduğunuz halde o hayasızlığa mı geliyorsunuz? Gerçekten siz mi o kadınların berisinden (cinsel) bir iştahla o adamlara geliyorsunuz? Hayır, siz düşüncesizlik etmekte olanlar topluluğusunuz" demişti.

56-  Bunun üzerine topluluğunun ona cevabı: "Siz, Lut'un hanedanını kasabanızdan çıkarın. Şüphesiz ki onlar çok temiz kalan insanlarmış" demelerinden başkası olmamıştı.

57- Bunun üzerine biz, onu ve karısı hariç onun halkını kurtarmış biz, onun o geride kalanlardan olması ölçüsünü koymuştuk.

58- Ve biz, onların üzerine bir yağmur yağdırmıştık. Artık ne kötüdür o uyarılmışların yağmuru.

59- De ki: "O övgü Allah'adır ve bir esenlik O'nun seçtiği kullarının üzerinedir." Allah'mı daha hayırlıdır yoksa onların ortaklaştırmakta oldukları şeyler mi? 

60- Yoksa, o gökleri ve yeri takdir etmiş olan ve sizin gökten o suyu indirmiş olan kimse mi (daha hayırlıdır?) Böylece biz onunla, göz alıcılık sahibi alımlı bahçeler bitirdik. Sizin onların bir ağacını bitirmeniz (mümkün) değildi. Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Hayır, onlar (başkalarını) eşit tutmakta olanlar topluluğudur.

61- Yoksa, o yeri bir sabitlik yapan ve onun arasında nehirler meydana getirmiş olan ve ona çakılı dağlar yerleştirmiş olan ve o iki su kütlesinin arasına engelleyici koymuş olan kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Hayır, onların tamamı bilmezler.

62- Yoksa, kendisini çağırdığı zaman o zarar görmüşü cevaplandırmakta olan ve o kötülüğü (ondan) kaldırmakta olan ve sizi o yerde ardıllar yapmakta olan kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Siz ne kadar da az  hatırlıyorsunuz.

63- Yoksa, sizi o karanın ve o su kütlesinin karanlıkları içinde doğruya iletmekte olan ve kendisinin şefkati önünden o rüzgârları bir müjde olarak göndermekte olan kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Allah, onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden yücedir.

64- Yoksa, o takdir edişi başlatmakta olan sonra onu tekrar döndürmekte olan kimse mi ve size o gökten ve yerden rızık vermekte olan kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? De ki: "Eğer siz o doğru söyleyenler iseniz, haydi kendinizin sağlam kanıtını getirin."

65- De ki: "O göklerde ve o yerde o algılanamayananı Allah'tan başka kimse bilmez. Ve onlar ne zaman harekete geçirileceklerini bile fark edemiyorlar."

66- Hayır, onların o diğer (yaşam) hakkındaki bilgisi (elçilerle) yetiştirildi. Hayır, onlar ondan bir kuşku içindedir. Hayır, onlar ondan kördürler.

67- 68- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Biz ve bizim atalarımız bir toprak olduğumuz zaman mı, gerçekten biz mi (topraktan) çıkarılmış (olacak)larız? Ant olsun ki bununla biz ve bizim atalarımız önceden söz verilmiştik. Bu, o ilklerin söylencelerinden başkası değil" dedi.

69- De ki: "Siz o yerde gezin de, o suç işleyenlerin sonu nasıl olmuş bir bakın."

70- Ve sen sakın onlara da üzülme. Ve sen sakın onların kurmakta oldukları tuzaklardan dolayı da darlık içinde olma.

71- Ve onlar: "Eğer doğru söyleyenler iseniz bu söz ne zaman (gerçekleşecek)?" diyorlar.

72- De ki: "Sizin çabuklanmasını istemekte olduğunuz şeyin bir kısmının sizin için ardı ardına takılmış olması umulur."

73- Şüphesiz ki senin Efendin, o insanların üzerine kesinlikle bir lütuf sahibidir. Fakat onların tamamı şükretmezler.

74- Ve şüphesiz ki senin Efendin onların göğüslerinin kamufle etmekte olduğu şeyleri ve açığa vurmakta oldukları şeyleri kesinlikle biliyor.

75- O gökte ve o yerde hiçbir algılanmayan yoktur ki, bir apaçık kitapta olmasın.

76- Şüphesiz ki bu okunan (Kur'an), Yakub'un oğullarına aykırılığa düşmekte oldukları şeylerin pek çoğunu anlatmaktadır.

77- Ve şüphesiz ki o, o inananları kesinlikle bir doğruya ileten ve bir şefkattir.

78- Şüphesiz ki senin Efendin onların arasında kendisinin kararını yerine getirecektir. Ve O, o çok güçlüdür, o en iyi bilicidir.

79- O halde sen Allah' dayan. Şüphesiz ki sen, o apaçık gerçeğin üzerindesin.

80- Şüphesiz ki sen, o ölülere işittiremezsin ve sen arka dönenler olarak yöneldikleri zaman, o sağırlara da o çağrıyı işittiremezsin.

81- Ve sen o körleri sapkınlıklarından doğruya iletici de değilsin. Sen, teslim olanlar olarak bizim ayetlerimize inanan kimseden başkasına da işittiremezsin.

82- Ve biz, o söylenen onların üzerine düştüğü zaman, onlara o yerden onlar için bir canlı çıkarırız, o insanların bizim ayetlerimize inanmazlar olduklarını onlara konuşur.*

*Bu ayet, rivayet merkezli bir sürü uydurma üzerinden anlaşılmaya çalışılan bir ayetttir. Ancak bu ayeti 85. ayetten sonra okuduğumuzda, hesap gününde yaşanılacak bir olay olduğu anlaşılacak, hurafelerle anlaşılmaya gerek kalmayacaktır. Bu ayetlerin bağlamını 87- 83- 84- 89- 90- 85- 82-  sırası ile okuduğumuzda anlaşılması daha da kolaylaşacaktır.

83- Ve biz o gün her bir toplumdan bizim ayetlerimizi yalanlayan kimselerden bir bölüğü sürüp toplarız. Artık onlar düzen içinde sevk edilirler.

84- Nihayet (huzurumuza) geldikleri zaman (Allah): "Siz benim ayetlerimi onları bilgi bakımından kuşatamadığınız halde yalanladınız mı? Yoksa siz ne işlemekteydiniz?" der.

85- Ve haksızlık yapmış olmaları nedeniyle o söylenen onların üzerine düştü. Artık onlar konuşamazlar.

86- Onlar görmediler mi şüphesiz ki biz o geceyi onda durulmaları için ve o gündüzü de açıkça görülebilen olarak yaptık? Şüphesiz ki bunda inanan bir topluluğa kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

87- Ve o gün o boruya üfürülür de Allah'ın dilediği dışında o göklerde ve o yerde olan kimseler dehşete düşmüştür ve her biri O'na boyun bükenler olarak gelmişlerdir.

88- Ve sen o dağları görürsün de onları hareketsiz olarak hesap edersin, oysa onlar o bulutların geçip gittiği gibi geçip giderler. (Bu), Allah'ın ustalıkla yapmasıdır ki her şeyi sapasağlam yapmıştır. Şüphesiz ki O, yapmakta olduğunuz şeyleri en iyi haber alıcıdır.

89- Kim o iyiliği getirirse, ona ondan daha hayırlısı vardır. Ve onlar o gün dehşete düşmekten güvenli olanlardır.

90- Ve kim o kötülüğü getirirse, onların yüzleri  o ateşin içine kapatılır. Onlara: "Siz işlemekte olduğunuz şeylerin başkasıyla mı karşılık göreceksiniz?" (denilir).

91- 92- (De ki): "Ben ancak ve ancak bu yörenin Efendisine ki onu(n bölgesinde bazı fiilleri) yasaklaştırmıştır, kulluk etmekle buyuruldum. Ve her bir şey, O'nundur. Ve ben o teslim olanlardan olmakla buyuruldum. Ve ben o okunan (Kur'an)ı peşi sıra okumakla (buyuruldum)." Artık kim doğruya iletilirse, ancak ve ancak kendi benliği için iletilir. Ve kim saparsa artık de ki: "Ben ancak ve ancak o uyarıcılardanım."

93- Ve de ki: "O övgü Allah'adır. Size kendi (gözle görülen) ayetlerini gösterecek, siz de onları tanıyacaksınız." Ve senin Efendin, sizin işlemekte olduklarınızdan duyarsız değildir.

ŞUARA SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Ta, Sin, Mim.

2- Bunlar, o apaçık kitabın ayetleridir.

3- Herhalde sen onlar inanan olmuyor diye benliğini tüketicisin.

4- Eğer biz dilersek, onların üzerine o gökten bir ayet indiririz de, onların boyunları ona yumuşayıcı oluverir.

5- Onlara Efendilerinden yenilenmiş hiçbir hatırlama gelmiyor ki, onlar ondan ancak kayıtsız kalanlar olmasınlar.

6- Onlar kesinlikle yalanladılar, artık onlara kendisini alaya almakta oldukları şeyin haberleri gelecektir.

7- Onlar görmediler mi o yeri? Biz onda her bir değerli çiftten kaçını bitirdik.

8- Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildir.

9- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

10- 11- Ve bir zaman senin Efendin, Musa'ya: "O haksızlık yapan topluluğa, Firavun topluluğuna git, onlar sakınmazlar mı" diye seslenmişti.

12- 13- 14- (Musa): "Ey Efendim şüphesiz ki ben, onların beni yalanlamalarından kaygılanıyorum, benim göğsüm daralır ve dilim çözülmez, bundan dolayı Harun'u da (benimle) gönder. Ve onların benim üzerimde (isnad ettikleri) bir arkaya takılı suç var, bundan dolayı ben, beni öldürmelerinden kaygılanıyorum" demişti.

15- 16- 17- (Allah): "Hayır. İkiniz hemen bizim ayetlerimizle gidin, şüphesiz ki biz sizin beraberinizde işiticileriz. Haydi ikiniz Firavun'a gelin de: 'Şüphesiz ki biz, Yakub'un oğullarını bizim beraberimizde gönderesin diye (gönderilmiş) o tüm insanların Efendisinin bir elçisiyiz' deyin" demişti.

18- 19- (Firavun): "Biz seni bir çocuk iken bizim içimizde büyütüp beslemedik mi? Ve sen bizim içimizde ömründen senelerce kaldın ve (sonunda) sen, senin yaptığın şeyi de yaptın ve sen o gerçeği örtücülerdensin" demişti.

20- 21- 22- (Musa): "Ben onu yaptım, oysa ben o zaman o sapkınlardandım. Bunun üzerine ben sizden kaygılandığımda kaçtım. Böylece benim Efendim bana bir karar yeteneği bahşetti ve beni o gönderilmişlerden olarak atadı. Senin bir nimet olarak benim başıma kaktığın ise, senin Yakub'un oğullarını köleleştirmen (nedeniyle) dir" demişti.

23- Firavun: "O tüm insanların Efendisi de nedir?" demişti.

24- (Musa): "Eğer siz kesin bilgiyle inananlarsanız, o göklerin ve o yerin ve ikisinin arasında olan şeylerin Efendisidir" demişti.

25- (Firavun) kendi etrafında olan kimselere: "Siz işitmez misiniz (neler söylüyor)?

26- (Musa): "Sizin de Efendinizdir ve o sizin o ilk atalarınızın da Efendisidir" demişti.

27- (Firavun) : "Size gönderilmiş kimse olan sizin bu elçiniz, kesinlikle cinlenmiştir" demişti.

28- (Musa): "Eğer siz bağlantı kuranlarsanız, o doğunun ve o batının ve ikisinin arasında olan şeylerin de Efendisidir" demişti.

29- (Firavun): "Eğer sen, benden başka bir tanrı bellersen, ben seni kesinlikle hapsedilmişlerden yapacağım" demişti.

30- (Musa): "Eğer ben, sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı (beni hapsedeceksin)?" demişti.

31- (Firavun): "Eğer sen, o doğru söyleyenlerden isen haydi onu getir" demişti.

32- 33- Bunun üzerine (Musa) değneğini attı, birden o bir apaçık koca yılan (oluvermiş). Ve elini (koynundan) çekip çıkardı birden o, o bakanlara bembeyaz (oluvermiş).

34- 35- (Firavun) kendi etrafındaki o dolulara: "Şüphesiz ki bu, kesinlikle en iyi bilici bir sihirbazdır. Kendi (yaptığı) sihri ile sizi, sizin yerinizden çıkarmak istiyor. Ohalde siz ne öneriyorsunuz?" demişti.

36- 37- (Dolgunlar): "Onu ve kardeşini beklet ve o şehirlerde sürüp toplayıcılar harekete geçir. Bütün en iyi bilici usta sihirbazları sana getirsinler" demişlerdi.

38- Bunun üzerine bir bilinmiş günün vakti için o usta sihirbazlar toplanmıştı.

39- 40- Ve o insanlara da: "Eğer onlar o galiplerin ta kendileri olursa, bizim o usta büyücüleri izlememiz için siz de toplananlar mısınız?" denilmişti.

41- O usta sihirbazlar geldiğinde Firavun'a: "Eğer biz o yenenlerin ta kendileri olursak, şüphesiz ki bize kesinlikle bir iş karşılığı var mıdır?" demişlerdi.

42- (Firavun): "Evet ve şüphesiz ki siz o takdirde yakınlaştırılmış kimselerdensiniz" demişti.

43- Musa onlara: "Siz atıcılar olduğunuz şeyi atın" demişti.

44- Bunun üzerine onlar da kendi iplerini ve değneklerini: "Firavun gücü (hakkı) için, şüphesiz ki biz o yenenlerin ta kendileriyiz" diyerek atmışlardı.

45- Bunun üzerine Musa'da değneğini attı, birden o da onların çarpıtmakta oldukları şeyleri yutuyor.

46- 47- 48- Bunun üzerine o usta sihirbazlar boyun eğiciler olarak (yere) atılmış: "Biz o tüm insanların Efendisine, Musa'nın ve Harun'un Efendisine inandık" demişlerdi.

49- (Firavun): "Siz, benim size onay vermemden önce ona inandınız. Şüphesiz ki o, kesinlikle sizin büyüğünüzdür ki o size o sihri öğretmiştir. O halde siz ileride bileceksiniz. Ben kesinlikle sizin ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazından kestireceğim ve ben kesinlikle sizi toplu olarak astıracağım" demişti.

50- 51- (Sihirbazlar: "Hiçbir zararı olmaz, şüphesiz ki biz Efendimize çevrilicleriz. Şüphesiz ki biz, bizim o inananların ilki olmamızdan dolayı, Efendimizin bizim yanılgılarımızı bize bağışlamasını umuyoruz" demişlerdi.

52- Ve biz Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yürüt, şüphesiz ki siz izlenmişler (olacak)sınız" diye vahyettik.

53- 54- 55- 56- Bunun üzerine Firavun o şehirlerde: "Şüphesiz ki onlar kesinlikle bölük pörçük azınlıklardır. Ve şüphesiz ki onlar bize karşı kesinlikle öfkelidirler. Ve şüphesiz ki biz ise kesinliklebir toplu haldeki sakınanlarız" (diyerek) sürüp toplayıcılar gönderdi.

57- 58- Bunun üzerine biz onları bahçelerden ve su gözelerinden ve hazinelerden ve değerli yerlerden çıkardık.

59- Böylece biz onlara Yakub'un oğullarını mirasçı yaptık.

60- Derken onlar, gün doğma vaktine girenler iken onları izlediler.

61- O iki birlik birbirini gördüğünde, Musa'nın arkadaşları: "Şüphesiz ki biz, kesinlikle peşlerinden yetişilmişleriz" dedi.

62- (Musa): "Hayır. Şüphesiz ki benim Efendim, benim beraberimdedir, beni doğruya iletecektir" dedi.

63- Bunun üzerine biz Musa'ya: "Değneğini o su kütlesine vur" diye vahyettik. Böylece (su kütlesi) ayrıldı da her bir ayrığı göğe yükselen o dağ gibi oldu.

64- Ve biz o diğerleri yanaştırdık.

65- Ve biz Musa'yı ve onun beraberinde olan kimseleri kurtardık.

66- Sonra biz o diğerleri batırdık.

67- Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

68- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

69- Ve onlara İbrahim'in haberini peşi sıra oku.

70- Bir zaman babasına ve topluluğuna: "Siz nelere kulluk ediyorsunuz" demişti.

71- (Topluluğu): "Biz putlara kulluk ediyoruz, biz onların üzerine kapanmaya da devam edeceğiz" demişlerdi.

72- 73- (İbrahim): "Siz çağırmakta olduğunuz zaman onlar sizi işitiyorlar mı? Veya onlar size fayda veya zarar verebiliyorlar mı?" demişti.

74- (Topluluğu): "Hayır, biz kendi atalarımızı böyle yaparlarken bulduk" demişlerdi.

75- 76- 77- 78- 79- 80- 81- 82- 83- 84- 85- 86- 87- 88- 89- (İbrahim): "Sizin ve sizin eski atalarınızın kulluk etmekte oldukları şeyleri gördünüz mü? Şüphesiz ki onlar benim için bir düşmandır, o tüm insanların Efendisi başka. O ki beni takdir etti, O beni doğruya iletir. Ve O ki beni yediriyor ve suvarıyor. Ve ben hastalandığım zaman, O beni iyileştirir. Ve O ki beni öldürecektir, sonra beni yaşatacaktır. Ve O ki o karşılığın gününde benim yanılgılarımı bana bağışlamasını ummakta olduğumdur. Ey Efendim, bana bir karar yeteneği bahşet ve beni o düzgünlere kat. Ve benim için o diğerlerinde bir doğruluk dili bırak. Ve beni o nimet bahçesine mirasçı yap. Ve babamı da bağışla, şüphesiz ki o, o sapkınlardandır. Ve beni harekete geçirilecekleri gün rezil etme. O gün mal ve oğullar fayda vermez. Allah'a bir selim kalple gelmiş kimse başka" demişti.

90- Ve o bahçe o korunanlar için yanaştırıldı.

91- Ve o şiddetli ateş o azgınlar için meydana çıkarıldı.

92- 93- Ve onlara: "Sizin Allah'ın berisinden kulluk etmekte olduklarınız nerede? Onlar size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine yardım edebiliyorlar mı?" denildi.

94- Artık onlar ve o azgınlar onun içine yüzüstü atılmışlardır.

95- Ve toplu halde İblis'in askerleri de.

96- 97- 98- 99- 100- 101- 102- Onlar onun içinde birbirleriyle çekişerek: "Allah'a yemin olsun ki şüphesiz ki biz, kesinlikle ağaçık bir sapkınlık içinde idik. O zaman biz sizi o tüm insanların Efendisi ile denk tutuyorduk. Ve bizi o suçlulardan başkası da saptırmadı. Artık bizim için eşlikçilerden ve bir doğru sözlü sıcak dosttan hiçbiri yoktur. Eğer bizim için bir tekrar daha olsaydı, biz o inananlardan olurduk" dediler.

103-  Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

104- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

105- Nuh'un topluluğu da o gönderilmişleri yalanladı.

106- 107- 108- 109- 110- Bir zaman kardeşleri Nuh, onlara: "Siz hiç korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben sizden buna karşı hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin" demişti.

111- (Topluluğu): "Seni o en aşağılıklar izlemiş haldeyken, biz sana inannır mıyız?" demişlerdi.

112- 113- 114- 115- (Nuh): "Benim onların işlemekte oldukları şey hakkında bilgim yoktur. Eğer siz fark edebilirseniz, onların hesabı benim Efendimden başkasının üzerinde değildir. Ve ben o inananları kovucu değilim. Ben, bir apaçık uyarıcıdan başkası değilim" demişti.

116- (Topluluğu): " Ey Nuh, eğer sen bundan vazgeçmezsen, kesinlikle o taşlanmışlardan olacaksın" demişlerdi.

117- 118- (Nuh): "Ey Efendim, şüphesiz ki topluluğum beni yalanladı. Artık benimle onların arasını bir açmayla aç ve benim beraberimde olan kimseleri kurtar" demişti.

119- 120- Bunun üzerine biz de onu o doldurulmuş gemideki onun beraberinde olan kimseleri kurtarmış, sonra biz o arkada kalıcıları batırmıştık.

121- Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

122- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

123- Ve Ad o gönderilmişleri yalanladı.

124- 125- 126- 127- 128- 129- 130- 131- 132- 133- 134- 135- Bir zaman kardeşleri Hud onlara: "Siz hiç korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben sizden buna karşı hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Siz, her bir tepeye bir ayet (dikkati çeken anıt) dikiyorsunuz da boş işlerle mi uğraşıyorsunuz? Ve siz, sürekli kalıcılar olmanız için görkemli yapılar mı sahipleniyorsunuz? Ve siz yakaladığınız zaman, zorbalar olarak mı yakalıyorsunuz? Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve korunun O (Allah'a) ki, sizi bilmekte olduğunuz şeylerle uzattı, sizi hayvanlarla ve oğullarla ve bahçelerle ve su gözeleriyle uzattı. Şüphesiz ki ben sizin için bir acı gün azabından kaygılanıyorum" demişti.

136- 137- 138- (Topluluğu): "Sen bize öğüt versen de yahut o öğüt verenlerden olmasan da bize denktir. Bu, o ilklerin takdirinden (geleneğinden) başkası değil. Ve biz, azaplandırılmışlardan da olmayacağız" demişlerdi.

139- Böylece onlar, onu yalanlamışlardı da biz de onları yok etmiştik. Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

140- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

141- Semud o gönderilmişleri yalanladı.

142- 143- 144- 145- 146- 147- 148- 149- 150- 151- 152- Bir zaman kardeşleri Salih onlara: "Siz hiç korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben sizden buna karşı hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Siz buradaki bahçeler ve su gözeleri ve ekinler ve tomurcukları olgunlaşmış hurmalıklar içinde güvenliler olarak hep bırakılacak mısınız? Ve siz o dağlardan şımaranlar olarak evler mi yontuyorsunuz? Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve siz o bozucuların buyruğuna uymayın. O kimseler ki o yerde bozuculuk yaparlar ve düzelticilik yapmazlar" demişti.

153- 154- (Topluluğu): "Sen ancak ve ancak o sihirlenmişlerdensin. Sen bizim örneğimiz bir beşerden başkası da değilsin. Eğer sen o doğru söyleyenlerden isen, haydi bir ayet getir" demişlerdi.

155- 156- (Salih): "Bu, bir dişi devedir, bir içme (hakkı) onun içindir ve bir bilinmiş gün içme (hakkı) sizin içindir. Ve siz sakın ona bir kötülükle dokunmayın, yoksa bir büyük azap sizi tutar" demişti.

157- Buna rağmen onu ayaklarını keserek ölmüşlerdi de pişman olanlardan olmuşlardı.

158- Bunun üzerine o azap onları tutuvermişti. Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

159- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

160- Lut'un topluluğu da o gönderilmişleri yalanladı.

161- 162- 163- 164- 165- 166- Bir zaman kardeşleri Lut onlara: "Siz hiç korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben sizden buna karşı hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Ve siz eşlerinizden Efendinizin sizin için takdir ettiği şeyleri bırakıyorsunuz da o tüm insanlardan erkeklere mi geliyorsunuz? Hayır, siz bir sınırı aşanlar topluluğusunuz" demişti.

167- (Topluluğu): "Ey Lut, eğer sen bundan vazgeçmezsen, kesinlikle o çıkarılmışlardan olacaksın" demişlerdi.

168- 169- (Lut): "Şüphesiz ki ben sizin işinize kızanlardanım. Ey Efendim, beni ve halkımı onların işlemekte oldukları şeylerden kurtar" demişti.

170- 171- 172- Bunun üzerine biz de onu ve bir kocamış kadın dışında onun halkını toplu halde kurtarmış, sonra da biz o diğerlerini yerle bir etmiştik.

173- Ve biz onların üzerine bir yağmur yağdırmıştık. Artık ne kötüdür o uyarılmışların yağmuru. 

174- Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

175- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

176- O ormanlık yerin arkadaşları da yalanladı.

177- 178- 179- 180- 181- 182- 183- 184- Bir zaman Şuayb onlara: "Siz hiç korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben sizden buna karşı hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. O ölçeği eksiksiz yapın ve (insanları) o ziyan ettirenlerden olmayın. O dosdoğru terazi ile tartın. Ve siz o insanların eşyalarını(n değerini) sakın düşük tutmayın ve siz o yerde bozuculuk yapanlar olarak sakın karışıklık çıkarmayın. Ve korunun O (Allah'a) ki, sizi ve ilk büyük toplulukları takdir etti" demişti.

185- 186- 187- (Topluluğu): "Sen ancak ve ancak o sihirlenmişlerdensin. Ve sen bizim örneğimiz bir beşerden başkası da değilsin. Ve şüphesiz ki biz senin kesinlikle o yalancılardan olduğuna kanaat getiriyoruz. Eğer sen doğru söyleyenlerden isen, haydi bizim üzerimize o gökten parça parça olarak (kütleler) düşür" demişlerdi.

188- (Şuayb): "Benim Efendim sizin işlemekte olduğunuz şeyleri en iyi bilendir" demişti.

189- Böylece onlar, onu yalanlamışlardı da onları o gölge gününün azabı tutmuştu.

190- Şüphesiz ki bunda (gözle görülen) bir ayet vardır ve onların tamamı inananlar değildi.

191- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

192- Ve şüphesiz ki o, kesinlikle o tüm insanların Efendisinin bir indirmesidir.

193- 194- 195- Onu, senin o uyarıcılardan olman için apaçık bir Arabi dille senin kalbine o güvenilen esinti indirdi.

196- Ve şüphesiz ki o (nun içeriği) o ilklerin de yazılı metinlerinin içindedir.

197- Onu Yabub'un oğulları bilginlerinin (önceden) bilmesi, onlar için bir ayet (delil) olmadı mı?

198- 199- Ve eğer biz onu o bazı yabancılara indirseydik de onu onlara okusaydı, yine de ona inananlar olmayacaklardı.

200- Biz onu o suçluların kalplerine böyle soktuk.

201- Artık onlar o acı azabı görene kadar ona inanmazlar.

202- 203- Artık (o acı azap) onlar fark etmezlerken beklenmedik bir zamanda gelir de onlar: "Biz (merhametle) bakılmışlar mıyız?" derler.

204-  Şimdi onlar bizim azabımızın (hala) çabuklaşmasını istiyorlar mı?

205- 206- 207- Şimdi sen gördün mü eğer biz onları senelerce faydalandırsak, sonra onlara söz verilmekte oldukları şey gelse, faydalandırılmakta oldukları şeyler onlardan bir zenginlik sağlamaz.

208- 209- Ve biz hiçbir kasabayı onun hatırlatan uyarıcıları olmadan yok etmedik. Ve biz haksızlık yapanlar olmadık.

210- Ve onu o şeytanlar indirmedi.

211- Ve onlara (bunu yapmak) uygun olmaz ve onlar (buna) güç yetiremezler.

212- Şüphesiz ki onlar o (vahyedileni) işitmekten uzaklaştırılmışlardır.

213-  O halde sen Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı sakın çağırma, yoksa sen o azaplandırılmışlardan olursun.

214- Ve sen, en yakın oymağını uyar.

215- Ve sen, kanadını o inananlardan seni izlemiş olan kimseler için alçalt.

216- Buna rağmen eğer onlar sana karşı çıkarlarsa, artık sen onlara: "Şüphesiz ki ben, sizin işlemekte olduğunuz şeylerden uzağım" de.

217- Ve sen o en güçlüye, o çok mermat ediciye dayan.

218- O ki, sen ayağa kalktığın vakit seni görüyor.

219- Ve senin o boyun eğenlerin içinde çevrilip durmanı da (görüyor).

220- Şüphesiz ki O, o en iyi işiticinin, o en iyi bilicinin ta kendisidir.

221- Ben size o şeytanların kimin üzerine inmekte olduğunu haberlendireyim mi?

222- (Şeytanlar) her azılı gerçeği çarpıcının üzerine inmektedir.

223- Onlar, onlara kulak verirler ve onların tamamı yalancılardır.

224- Ve o şairleri de o azgınlar izler.

225- Sen görmedin mi şüphesiz ki onlar her bir vadide (susamış develer gibi) şaşkın şaşkın dolaşmaktadırlar?

226- Ve (sen görmedin mi?) şüphesiz ki onlar yapmayacakları şeyleri söylerler.

227- İnanmış ve o düzgün işleri işlemiş ve Allah'ı pek çok hatırlamış ve haksızlığa uğratılmalarından sonra yardımlaşan kimseler başka. Ve haksızlık yapan kimseler nasıl bir çevrilişle çevrileceklerini bilecek.

FURKAN SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Bereketin kaynağıdır O ki, tüm insanlara bir uyarıcı olması için, o (doğru ile yanlışı) ayıranı kulunun üzerine indirdi.

2- O ki, o göklerin ve o yerin hükümranlığı O'nundur ve bir çocuk da sahiplenmemiştir ve O'nun hükümranlıkta bir ortağı da olmamıştır. Ve her bir şeyi takdir etmiş onu bir ölçüyle ölçülendirmiştir.

3- Ve onlar O'nun berisinden hiçbir şey takdir edemez, (üstelik) kendileri takdir edilmekte olan  ve kendi benlikleri için bir faydaya ve bir zarara hükümran olamaz ve bir ölüme ve bir yaşama ve bir (yeniden) yayma (gücü) hükümran olamaz, bir takım tanrılar bellediler.

4- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Bu, onun yakıştırdığı ve diğer bir topluluğun da onu bu iş üzerinde desteklediği bir çarpıtmadan başkası değil" dediler, böylece bir haksızlıkla ve (gerçeği) eğriltmeyle geldiler.

5- Ve onlar: "(Bunlar) onları yazdırdığı o ilklerin söylenceleridir, böylece onlar gündüzün erken vakti ve akşam kendisine okunmaktadır" dediler.

6- De ki: "Onu, O ki o göklerde ve o yerde o saklıyı bilen indirmiştir. Şüphesiz ki O, bir çok bağışlayıcıdır, bir çok merhamet edicidir."

7- 8- Ve onlar: "Bu, o elçiye ne oluyor ki o yiyeceği yiyor ve o pazarlarda yürüyor? Ona bir melek indirilip de bir uyarıcı olarak onun beraberinde olmalı veya ona bir hazine atılmalı veya onun ondan yiyeceği bir bahçesi olmalı değil miydi?" dediler. Ve o haksızlık yapanlar: "Siz, bir sihirlenmiş adamdan başkasına izlemiyorsunuz" dedi.

9- Sen bak, sana karşı nasıl örnekler ortaya koydular da böylelikle saptılar. Artık onlar (doğru) bir yola güç yetiremezler.

10- Bereketin kaynağıdır O ki, eğer dilerse sana bundan daha hayırlı onların altından o nehirler akar bahçeler verir ve sana köşkler verir.

11- Aksine, onlar o anı yalanladılar ve biz de o anı yalanlamış olan kimselere, bir alevli ateş hazırladık.

12- (O alevli ateş) onları uzak bir taraftan gördüğü zaman, onlar onu çok öfkeli ve homurtulu olarak işitirler.

13- Ve ondan bir dar konum yerine birbirlerine yaklaştırılmış olarak atıldıkları zaman, orada bir yok oluşu çağırırlar.

14- (Onlara): "Bugün sakın bir tek yok oluşu çağırmayın, birçok yok oluşu çağırın" (denilir).

15- De ki: "Bu mu daha hayırlıdır, yoksa o sürekli kalıcılığın bahçesi mi? O ki o korunanlara söz verilmiştir. O, onlar için bir karşılık ve bir dönüş yeri olmuştur."

16- Onda sürekli kalıcılar olarak dileyecekleri şeyler, onlar içindir. Bu, senin Efendinin üzerine bir sorumluluk sözü olmuştur.

17- Ve onları ve Allah'ın berisinden kulluk etmekte oldukları şeyleri şeyleri sürüp toplayacağı gün: "Bu kullarımı siz mi saptırdınız yoksa onlar mı o yoldan saptılar?" der.

18- (Onlar): "Seni her türlü eksiklikten uzak tutarız. Bizim senin berinden bir takım yönelenler bellememiz, bizim için uygun olmaz. Fakat sen onları ve onların babalarını yararlandırdın, nihayet o hatırlatmayı unuttular ve bir yıkıma uğrayanlar topluluğu oldular" dediler.

19- (Bunun üzerine onlara): "(Bakın) onlar sizin söylemekte olduğunuz şey nedeniyle sizi kesinlikle yalanladılar. Artık siz  bir (azabı) çevirmeye ve bir yardıma güç yetiremezsiniz. Ve sizden kim haksızlık yaparsa, biz ona bir büyük azap tattırırız" (denilir).

20- Ve biz senden önce de o gönderilmişlerden hiçbirini göndermedik ki, şüphesiz ki onlar kesinlikle o yiyeceği yerler ve o çarşılarda yürürlerdi. Ve biz bir kısmınızı bir kısım üzerine bir deneme yaptık ki direnip gayret edebilecek misiniz? Ve senin Efendin bir en iyi görücüdür.

21- Ve o kimseler ki bizimle karşılaşmayı beklemezler: "Bize o melekler indirilmiş olmalı veya Efendimizi görmeli değil miydik?" dediler. Ant olsun ki kendi benliklerinde büyüklük tasladılar ve bir büyük başkaldırışla başkaldırdılar.

22- O melekleri görecekleri gün, o suç işleyenlere hiçbir müjde yoktur ve: "Aşılmaz bir engel var" diyecekler.

23- Ve biz onların işten işledikleri şeyin önüne geçtik böylece biz onu bir saçılmış toz tanesi haline getirdik.

24- O bahçenin arkadaşları o gün bir sabitleşme olarak daha hayırlı ve bir gündüz istirahatı olarak da daha iyidir.

25- O gün o gök bulutlarla ayrışır ve o melekler indirildikçe indirilir.

26- O gün o gerçek hükümranlık o çok şefkatli'nindir. Ve o gerçeği örtücüler için bir zorlu gün olmuştur.

27- 28- 29- Ve o gün o haksızlık yapan iki elinin üzerini ısırır da: "Keşke ben de o elçinin beraberinde bir yol belleseydim. Yazıklar olsun bana, keşke ben de falancayı bir dost bellemeseydim. Ant olsun ki o hatırlatma bana geldikten sonra beni saptırdı. Ve o şeytan, o insanı yüzüstü halde bırakan olmuştur" der.

30- Ve (o gün) o elçi de: "Ey Efendim, şüphesiz ki benim topluluğum bu okunan (Kur'an)ı bir çirkin söz belledi" dedi.

31- Ve böylece biz her bir haberci için o suç işleyenlerden bir düşman oluşturduk. Ve bir doğruya iletici olarak da ve bir yardımcı olarak da senin Efendin yeter.

32- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Bu okunan (Kur'an), ona tek seferde toptan indirilmiş olmalı değil miydi? dediler. Böylece biz senin gönlünü onunla sabitleştirmemiz için onu bir sıralandırmayla sıralandırdık (belirli zamanlara yayarak indirdik).

33- Ve onlar sana bir örnek getirmezler ki, biz sana o gerçeği ve yorum bakımından daha iyisini getirmiş olmayalım.

34- O kimseler ki, yüzlerinin üzeri cehenneme sürülüp toplanacaklar. İşte onlar, konum yeri bakımından daha şerli ve yol bakımından daha sapkındırlar.

35- 36- Ve ant olsun ki biz Musa'ya o kitabı verdik ve onun beraberinde kardeşi Harun'u bir (yardımcı) taşıyıcı yaptık. Böylece biz (ikisine): "İkiniz, bizim (gözle görülen) ayetlerimizi yalanlamış olan o topluluğa gidin" dedik. Akabinde biz onları bir yıkımla yerle bir ettik.

37- Ve Nuh topluluğu, o elçiyi yalanladıklarında biz onları batırdık ve onları o insanlara (gözle görülen) bir ayet yaptık. Ve biz o haksızlık yapanlara bir acı azap hazırladık.

38- Ve Ad ve Semud ve o Ress'in arkadaşları ve bunların arasındaki birçok kuşaklar.

39- Ve biz her birinin kendisine o örnekleri ortaya koymuştuk. Ve biz her birini bir dağıtmayla darmadağın ettik.

40- Ve ant olsun ki onlar o kötü yağmur yağdırılmış o kasabaya gelmişlerdir. Onu görüyor olmadılar mı? Aksine, onlar bir (yeniden) yaymayı beklemezler oldular.

41- 42- Ve onlar seni gördükleri zaman: "Allah'ın bir elçi olarak harekete geçirdiği kimse bu mu? Eğer biz onların üzerinde direnip gayret etmeseydik, şüphesiz ki bizi neredeyse tanrılarımızdan kesinlikle  saptıracaktı" (diyerek) seni bir alay konusu olmaktan başka bellemiyorlar. Ve onlar ileride o azabı görecekleri vakit, kim yol bakımından daha sapkınmış bilecekler.

43- Tanrısını kendi keyfi arzusunca belleyeni gördün mü? Artık sen mi ona bir dayanak olacaksın?

44- Yoksa sen onların tamamının işitmekte olduklarını veya bağlantı kurmakta olduklarını mı hesap ediyorsun? Onlar o hayvanlar gibiden başkası değildir, hayır, onlar yol bakımından daha sapkındırlar.

45- Sen görmedin mi Efendini o gölgeyi nasıl yayıp uzattı? Ve eğer dilemiş olsaydı onu durgun halde bırakırdı. Sonra biz o güneşi ona bir kılavuz yaptık.

46- Sonra biz onu kendimize bir kolay çekişle çektik.

47- Ve O ki, sizin için o geceyi bir elbise ve o uykuyu da bir dinlenme yaptı ve o gündüzü de bir (yeniden) yayılma yaptı.

48- 49- Ve O ki, o rüzgarları kendisinin şefkati önünden bir müjde olarak gönderdi. Ve biz o gökten de bizim onunla bir ölü yöreyi yaşatmamız ve bizim takdir etmiş olduklarımızdan bir çok hayvanları ve insanları onunla suvarmamız için, bir tertemiz su indirdik.

50- Ve ant olsun ki biz onu, (indireni) hatırlamaları için kendilerinin arasında evirip çevirdik. Buna rağmen o insanların daha çoğu ancak bir nankörlükte diretti.

51- Ve eğer biz dileseydik her bir kasabada kesinlikle bir uyarıcı harekete geçirirdik.

52- Artık o gerçeği örtücülere itaat etme ve onlara karşı onunla bir büyük güçle güç kullan.

53- Ve O ki, o iki su kütlesini salıverdi. Bu, tatlı susuzluğu giderici ve bu, tuzlu acı. Ve ikisinin arasına aşılmaz bir engel koydu.

54- Ve O ki, o sudan bir beşer takdir etti de onu bir soy ve hısım (sahibi) yaptı. Ve senin Efendin, bir en doğru ölçü koyucudur.

55- Ve Allah'ın berisinden kendilerine fayda veremeyecek ve zarar da veremeyecek şeylere kulluk ediyorlar. Ve o gerçeği örtücü, Efendisine karşı (şeytana) bir arka çıkan olmuştur.

56- Ve biz seni bir müjdeci ve bir uyarıcı olmaktan başka (bir görevle) göndermedik.

57- De ki: "Ben sizden buna karşı, kendisinin Efendisine bir yol bellemeyi dilemiş kimseler (olmanız) dışında hiçbir iş karşılığı sormuyorum."

58- Ve sen o yaşayana dayan, O ki ölmez ve O'nu Onun övgüsü ile her türlü eksiklikten uzak tut. Ve kullarının arkaya takılı suçlarını bir en iyi haber alıcı olarak O yeter.

59- O ki, o gökleri ve o yeri ve ikisinin arasında olan şeyleri altı günde takdir etti, sonra o tahtın üzerine denkleşti. O çok şefkalidir. Artık Onu bir en iyi haber alıcıya sor.

60- Ve onlara: "O çok şefkatliye boyun eğin" denildiği zaman, O çok şefkatli de neymiş? Biz, senin bize buyurduğun o şeye boyun mu eğeriz?" derler ve (bu denilen) onları nefretçe arttırmıştır.

61- Bereketin kaynağıdır ki O, o gökte kaleler oluşturdu ve onda bir lamba (güneş) ve ışık verici olarak bir ay oluşturdu.

62- Ve O ki, hatırlamak isteyen veya bir şükredici olmak isteyen kimseler için, o geceyi ve o gündüzü bir ardıl olarak oluşturdu.

63- Ve o çok şefkatli'nin kulları o kimselerdir ki o yerin üzerinde alçak gönüllü olarak yürürler ve o düşüncesizler onlara söz söylediği zaman, "Selam" derler.

64- Ve o kimseler ki, Efendilerine boyun eğerek ve ayakta durarak gecelerler.

65- 66- Ve o kimseler ki, "Ey Efendimiz, cehennem azabını bizden çevir. Şüphesiz ki onun azabı (ödemekle bitmez) bir borçluluktur. Şüphesiz ki o, ne kötü bir sabitliktir ve bir kalıcılıktır" derler.

67- Ve o kimseler ki, harcadıkları zaman savurganlık yapmadılar ve cimrilik yapmadılar ve (harcamaları) bunun arasında bir kıvamda oldu.

68- Ve o kimseler ki, Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı çağırmazlar ve Allah'ın (öldürülmesini) yasakladığı o benliği o gerçek (neden) dışında öldürmezler ve zina etmezler. Ve kim bunu yaparsa, bir günahla karşılaşır.

69- O kalkışın günü o azap ona katlandırılır ve onda alçaltılan olarak sürekli kalır.

70- İtaate dönmüş ve inanmış ve bir düzgün iş işlemiş olan kimseler hariç. Allah, işte onların kötülüklerini iyiliklere değiştirir. Ve Allah, bir çok bağışlayıcıdır, bir çok merhamet edicidir.

71- Ve kim itaate döner ve bir düzgün iş işlerse, şüphesiz ki o, (itaate dönüşü kabul edilmiş) bir dönen olarak Allah'a döner.

72- Ve o kimseler ki, o (gerçeği) eğriltmeye tanıklık etmezler ve ve o amaçsız söze rast geldikleri zaman, değerli bir şekilde geçip giderler.

73- Ve o kimseler ki, Efendilerinin ayetleriyle hatırlatıldıkları zaman, onların üzerine sağırlar ve körler olarak kapanmadılar.

74- Ve o kimseler ki, "Ey Efendimiz, bizim eşlerimizden ve soylarımızdan bize gözler ferahlığı bahşet ve bizi o korunanlara bir önder yap" derler.

75- İşte onlar, direnip gayret ettikleri nedeniyle o özel odayla karşılıklanırlar ve onda ve bir esenlikle ve bir selamla karşılanırlar.

76- Onda sürekli kalıcılar olarak. Ne iyi bir sabitliktir ve bir kalıcılıktır.

77- De ki: "Eğer çağrınız olmasaydı, benim Efendim size ne diye aldırış eder. Oysa siz kesinlikle yalanladınız, artık ileride (azap size) bir mecburiyet olur."