RUM SURESİ MEALİ

1- Elif, Lam, Mim.

2- 3- 4- 5- O Rumlar, o yerin en yakınında yenildi. Ve onlar yenilmelerinin arkasından, bir kaç sene içinde yenecekler. Önceden (yenilmeleri) ve sonradan da (yenecekleri hakkındaki) o buyruk Allah'ındır. Ve o gün o inananlar, Allah'ın yardımıyla sevinecekler. Kime dilerse yardım eder. Ve O, o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

6- (Bu) Allah'ın söz vermesidir. Allah, verdiği sözüne aykırı davranmaz. Fakat o insanların hiçbiri bilmezler.

7- (Onlar) bu şimdiki yaşamdan bir görüneni bilirler. Oysa onlar o son (yaşamdan) duyarsızların ta kendileridir.

8- Onlar Allah'ın o gökleri ve o yeri ve ikisinin arasında olan şeyleri bir gerçekle ve bir isimlenmiş süreyle takdir ettiğini kendi benliklerinde düşünmediler mi? Ve şüphesiz ki o insanlardan bir çoğu Efendilerinin karşılaşmasını, kesinlikle (reddederek) örtücülerdir.

9- Onlar o yerde gezmediler mi böylece kendilerinden önceki kimselerin sonu nasıl olmuş baksınlar? Onlar kendilerinden kuvvetçe daha çetindi ve o yeri (n toprağını sürerek) savurmuşlar ve kendilerinin orayı onarmalarından daha çok orayı onarmışlar ve elçilerimiz onlara o apaçık delilleri de getirmişti. Demek ki Allah onlara haksızlık yapıyor değildi. Fakat onlar kendi benliklerine haksızlık yapıyorlardı.

10- Sonra kötülük etmiş olan kimselerin sonu, Allah'ın ayetlerini yalanladıkları ve onlarla alay etmekte olmaları nedeniyle çok kötü oldu.

11- Allah, o takdir edişi başlatır, sonra onu tekrar döndürür, sonra O'na döndürüleceksiniz.

12- Ve o saatin ayağa kaldırılacağı gün, o suç işleyenler umutlarını yitirirler.

13- Ve onların ortaklarından eşlikçileri de olmadı. Ve onların ortakları (kulluk etmelerini) örtücüler oldular.

14- Ve o saatin ayağa kaldırılacağı gün, ayrılırlar.

15- İnanmış ve o düzgün işleri işlemiş olan kimselere gelince, artık onlar bir yeşillik içinde neşelenirler.

16- Ve gerçeği örtmüş olan ve ayetlerimizi ve o son (yaşamın) karşılaşmasını yalanlamış olan kimselere gelince, işte onlar o azabın içine hazırlanmışlardır.

17- Öyleyse akşamladığınız vakit ve sabahladığınız vakit, Allah'ı her türlü eksiklikten uzak tutun.

18- Ve o göklerde ve o yerde o övgü, O'nundur. Ve akşam karanlığı ve öğlenlediğiniz vakit (Allah'ı her türlü eksiklikten uzak tutun).

19- O ölüden o yaşayanı çıkarır ve o yaşayandan o ölüyü çıkarır ve o yeri onun ölümünden sonra yaşatır. İşte siz de böyle çıkarılacaksınız.

20- Ve sizi bir topraktan takdir etmiş olması, O'nun ayetlerindendir, sonra hemen siz bir beşer olarak yayılıyorsunuz.

21- Ve kendileriyle durulmanız için size kendi benliklerinizden eşler takdir etmiş olması ve aranıza bir sevgi ve şefkat koymuş olması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda düşünmekte olan bir topluluk için kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

22- Ve o gökleri ve o yeri takdir etmiş olması ve o dillerinizin ve o renklerinizin değişik olması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda bilenler için kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

23- Ve o gece ve o gündüz uykunuz ve (gündüz) kendi lütfundan olanların peşine düşmeniz, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda işiten bir topluluk için kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

24- Ve size bir kaygı ve bir umut olarak o şimşeği göstermesi ve o gökten bir su indirmesi, böylece onun ölümünden sonra o yeri yaşatması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Şüphesiz ki bunda bağ kurmakta olan bir topluluk için kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

25- Ve o göğün ve o yerin O'nun buyruğuyla ayakta durması, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir. Sonra sizi o yerden bir çağrıyla çağırdığı zaman, siz hemen çıkarsınız.

26- Ve o göklerde ve o yerde olan kimseler, O'nundur. Her biri O'na gönülden bağlananlardır.

27- Ve O ki, o takdir edişi başlatır, sonra onu tekrar döndürür. Ve o, kendisine çok basit (bir iş) tir. Ve o göklerde ve yerde o en yüce örnek, O'nundur. Ve O, o çok güçlüdür, o en bilgedir.

28- Size kendi benliklerinizden bir örnek ortaya koydu. Sağ ellerinizle sahip olduklarından size rızık olarak verdiğimiz şeylerde, size onda denk olup da birbirinizin kaygısı gibi onlardan kaygılanmakta olduğunuz ortaklardan var mıdır? Bağ kurmakta olan bir topluluk için biz (gözle görülen) o ayetleri işte böyle ayrıntılandırıyoruz.

29- Hayır, haksızlık yapmış olan kimselere bir bilgi olmaksızın keyfi arzularına takıldı. Artık Allah'ın saptırdığı kimseyi, kim doğruya iletir? Ve onların hiçbir yardımcıları da yoktur.

30- Artık sen yüzünü, (fıtrat yasalarına) bir meyleden olarak o yaşam sistemine kaldır. Allah'ın fıtratına ki o insanları onun üzerine açığa çıkarmıştır (fıtrat vermiştir). Allah'ın takdir edişi için hiçbir değişme olmaz.  İşte bu, o dimdik duran o yaşam sistemine. Fakat o insanların daha çoğu bilmezler.

31- O'na içtenlikle yönelenler olun ve O'na karşı korunun ve o kulluk görevini ayağa kaldırın ve o ortak koşanlardan olmayın.

32- Yaşam sistemlerini ayrıştırmış ve taraftarlar halinde olmuş kimselerden (olmayın). Her bir grup kendilerinin yanında olan şeyle sevinenlerdir.

33- Ve o insanlara bir zarar dokunduğu zaman, O'na içtenlikle yönelenler olarak Efendilerini çağırırlar. sonra onlara kendisinden bir şefkat tattırdığı zaman, içlerinden bir bölük Efendilerini ortaklaştırırlar.

34- Onlara verdiğimiz şeylere (biraz daha) nankörlük etmeleri için. (Şimdilik) yararlanın, ileride bileceksiniz.

35- Yoksa onlara bir yetki indirdik de, O'na ortak koşmakta oldukları şeyleri o mu konuşuyor?

36- Ve o insanlara biz bir şefkat tattırdığımız zaman, onunla sevinirler. Ve ellerinin öncelediği nedeniyle onlara bir kötülük eriştirildiği zaman, onlar hemen karamsar olurlar.

37- Onlar, şüphesiz ki Allah'ın o rızkı kime dilerse geniş tutmakta olduğunu ve bir ölçüye göre vermekte olduğunu görmediler mi? Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluk için kesinlikle ayetler vardır.

38- Artık o en yakınlığın sahibine ve o durguna ve o yolun oğluna (yolda kalmışa) hakkını ver. İşte bu, Allah'ın yüzünü isteyen kimseler için daha hayırlıdır. Ve işte onlar, o başarıya eriştirilenlerin ta kendileridir.

39- Ve insanların mallarında artış olması için faizden vermiş olduğunuz şey, Allah'ın yanında artmaz. Ve Allah'ın yüzünü isteyerek arınma (zekat)dan vermiş olduğunuz şey, (artar). İşte onlar, o katlayanların ta kendileridir.

40- Allah, sizi takdir etmiştir, sonra size rızık vermiştir, sonra sizi öldürecek, sonra sizi yine yaşatacak. Ortaklarınızdan bunlardan bir şeyi bile yapacak kimse var mı? O, her türlü eksiklikten uzaktır ve onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden de yücedir.

41- O insanların ellerinin kazandığı nedeniyle, o karada ve su kütlesinde o bozuculuk göründü. Dönmeleri için işlediklerinin bir kısmının sonucunu onlara tattırmaktadır.

42-  De ki: "O yerde gezin de, önceki kimseler nasıl olmuş bir bakın. Onların tamamı ortak koşanlardı."

43- Artık sen yüzünü, Allah'tan onun asla geri döndürmesi olmayan o günün gelmesi öncesinden, o dimdik duran o yaşam sistemine doğrult. O gün (cennet ve cehennem ehli birbirinden) ayrılacaklar.

44- Kim gerçeği örterse, onun örtmesi kendinedir. Ve kim bir düzgün iş işlerse, onlar da kendi benlikleri için döşemektedirler.

45- Sonuçta inanmış ve o düzgün işleri işlemiş olan kimselere kendi lütfundan karşılık verir. Şüphesiz ki O, o gerçeği örtücüleri sevmez.

46- Ve size kendi şefkatinden tattırması ve o gemilerin kendi buyruğu ile akması kendi lütfundan (bir kısım nimetlerin) peşine düşmeniz ve şükretmeniz için, o rüzgarları müjdeciler olarak göndermesi, O'nun (gözle görülen) ayetlerindendir.

47- Ve ant olsun ki senden önce de kendi topluluklarına elçileri gönderdik, onlar da onlara apaçık delilleri getirdiler (de onlar reddettiler). Bunun üzerine biz de suç işlemiş olan kimselerden öç aldık. Ve o inananlara yardım etmek bizim üzerimize bir haktır.

48- Allah, o rüzgarları gönderir de bir bulutu savurur, böylece onu o gökte nasıl dilerse genişletir ve onu tek parça da yapar, böylece onun arasından o toz gibi yağmurun çıktığını görürsün. Artık onu kullarından kime dilerse eriştirdiği zaman, onlar hemen müjdeleşenlerdir.

49- Ve şüphesiz ki  öncesinden onun üzerlerine indirilmesinden önce, kesinlikle umutlarını yitirenlerdi.

50- Artık Allah'ın şefkatinin izlerine bak, o yeri onun ölümünden sonra nasıl yaşatıyor. Şüphesiz ki bu(nu yapan), kesinlikle o ölüleri de yaşatıcıdır. Ve O, her bir şeyin üzerine bir ölçü koyucudur.

51- Ve eğer bir rüzgar göndersek de onu (rahmet izlerini) sararmış olarak görseler, onun arkasından yine de gerçeği örtmeye kesinlikle devam ederlerdi.

52- Artık şüphesiz ki sen, o ölülere işittiremezsin ve arka dönenler olarak yöneldikleri zaman, o sağırlara da o çağrıyı işittiremezsin.

53- Ve sen o körleri sapkınlıklarından doğruya iletici de değilsin. Sen, teslim olanlar olarak ayetlerimize inanan kimseden başkasına da işittiremezsin.

54- Allah sizi bir zayıflıktan takdir etmiş, sonra bir zayıflığın arkasından bir kuvvet vermiş, sonra bir kuvvetin arkasından bir zayıflık ve bir ihtiyarlık vermiştir. Ne dilerse takdir eder. Ve O, o en iyi bilicidir, o ölçü koyucudur.

55- Ve o saatin ayağa kalkacağı gün, o suç işleyenlere (kabirlerde) bir saatin dışında kalmadıklarına yemin eder. İşte böyle çarptırılıyorlardı.

56- Ve o bilgi ve o inanç verilmiş olan kimselere: "Ant olsun ki siz Allah'ın yazgısındaki o harekete geçirilme gününe kadar kaldınız. İşte bu, o harekete geçirilme günüdür. Fakat siz bilmezler idiniz" dedi.

57- Artık o gün haksızlık yapmış olan kimselerin gerekçeleri fayda vermez ve (Allah'ın) azap etmeme istekleri de kabul edilmez.

58- Ve ant olsun ki biz o insanlara bu okunan (Kur'an) da her bir örnekten ortaya koyduk. Ve ant olsun ki eğer onlara (gözle görülen) bir ayet getirsen, o gerçeği örten kimseler kesinlikle: "Siz geçersizcilerden başkası değilsiniz" diyeceklerdi.

59- Allah, bilmez kimselerin kalplerine işte böyle damga vurur.

60-  Artık direnip gayret et. Şüphesiz ki Allah'ın söz vermesi bir gerçektir. Ve kesinkes olarak inanmaz kimseler seni(n direncini) hafifletmesinler.

Cürüm Kavramının Kök anlamı ile Adem kıssası Arasındaki Bağ Üzerine

Kur'an'ın doğru anlaşılması, onun nazil olduğu dönemde kullanılan kelimelerin kök anlamlarının tesbiti ile mümkün olacaktır. Kur'an ile ilgili yapılan anlam çalışmalarına baktığımızda, bir kelimenin anlamını öğrenmek için, önce o kelimenin kök anlamına bakılması ve kök üzerinden anlam yürütülmesi bunun göstergesidir. Ancak aynı kökten türemiş olmasına rağmen bazı kelimelerin geçtiği yerlerde kökü ile alakası olmayan bir anlama bürünmüş olduğu da görülmektedir.

Bu duruma verebileceğimiz bir örnek, "Cereme" kelimesidir.

Kelimenin kök anlamı, "Ağaçtan meyveyi koparmak" tır.

Peki bu kelime nasıl olmuş ta Allah'ın cehennem ile karşılık vermeyi vaad ettiği bir anlama bürünmüş?

Bu kelimenin Kur'an'da geçtiği hiçbir ayet, ağaçtan meyveyi koparmak ile ilgili bir anlama sahip değilken bu eylemin bir suç olarak ifade edilmesinin karşılığını yine Kur'an'dan bulabiliriz. 

Ağaçtan meyveyi koparmak hangi şartlarda suç olarak ifade edilebilir?

Kur'an'da geçen Adem kıssasına baktığımızda, Allah (c.c.) Adem'e: "Sen ve eşin bu bahçede yerleş, ancak şu ağaca yaklaşmayın" buyurmaktadır. Ancak İblis, Adem ve eşini kandırmış o ağaca yaklaştırmış, böylece Allah'ın emrini onlara çiğnetmiştir.

Bu olayın üzerinden yürüyerek, Cereme kelimesinin nasıl suç anlamına geldiğini buradan anlayabiliriz.

Allah (c.c.), Adem'e ağaca yaklaşmama, yani o ağacın meyvesini koparmama emrini vermesine rağmen, Adem bu emri çiğneyerek ağacın meyvesini koparmış yani Cereme kelimesinin kök anlamı olan fiili işlemiş ve Mücrim, yani meyveyi koparan olmuştur.

Adem kıssasında geçen ağacın sembolik bir anlam ifade ettiğini hatırlatmak isteriz. 

Adem kıssası, gelmiş ve gelecek bütün insanların ortak kıssası olup, hepimiz Allah (c.c) tarafından bazı yasakları işleMEmekle, yani onun yasakladığı ağaca yaklaşMAmakla ve onun meyvesini koparMAmakla yükümlüyüz. 

Kopardığımız takdirde işlediğimiz fiilin adı Cürüm, bizler de bu fiili işleyenler olarak Elmücrimun olarak ifade edilen gruba dahil oluyoruz. Yani Kur'an bu kelimenin kök anlamına sadık kalarak, yeni bir anlam yüklemektedir.

Buradan hareketle Cürüm artık, meyvesinin koparılması yasaklanmış bir ağacın meyvesini koparmak anlamına gelen bir kavram haline gelmiştir.

Bütün bunlardan sonra Kur'an içinde geçen bu kelime ve türevleri daha net anlaşılabilir, ancak Kur'an içinde 5 ayette geçen başında nefiy edatıyla birlikte "La cereme" olarak geçen bir kelime daha vardır.

Bu kelimenin ne anlama gelebileceği üzerinde tefsirlerde bir takım yorumlara rastlamaktayız. Ancak biz yine bu kelimenin kök anlamından hareketle kısaca "Suç" olarak anlam verebileceğimiz bir kelimenin nasıl oluyor da "Şüphesiz- kesinlikle- doğrusu- elbette" gibi, tekid ifade eden anlamlarla çevrildiğini düşünmeden edemeyeceğiz.

Bizim bu düşünce sonunda vardığımız nokta ve bu kelimeye verilebilecek bir anlam karşılığı teklifimiz şöyledir.

Cereme kelimesini "Suç" olarak anlamlandırdığımız zaman, "La cereme" kelimesinin de dolayısıyla "Suç olmaz" veya "Suç yoktur" olarak anlamlandırılması gerekmektedir.

Peki, bu kelimenin Kur'an'da geçişlerine bu anlamı hangi gerekçe üzerinden verebiliriz?

Kelimenin anlamı "Suç" ise ve nefiy edatı ile kullanıldığında "Suç olmaz- Suç yoktur" anlamı verilebilecekse, suç kime yoktur?

Bu sorunun cevabını vermemiz gerekmektedir.

Kelimenin geçtiği, Hud s. 22- Nahl s. 23, 62, 109- Mü'min s. 43. ayetlerine baktığımızda, ayet içi bağlamı ve siyak sibakının, yasak ağacın meyvesini koparanlarla yani suç işleyen ve ateşi hak edenlerle alakalı olduğu görülecektir.

Bu noktadan hareketle, Allah (c.c) nin bunlar hakkındaki kararının bir suç teşkil etmediği ayetlerin başlarındaki "La cereme" ifadesinden anlaşılabilir.

Allah (c.c) bu suçluları ateşe atmanın herhangi bir suç teşkil etmediği yani haklı bir gerekçeye dayandığını ifade etmektedir. 

Bu çıkarımlar elbette, şahsi çıkarımımız ve "İllaki böyledir" şeklinde bir iddiamız da yoktur. Kur'an üzerindeki her düşüncemizde bunu merkeze alarak birşeyler söylemeye gayret ediyoruz.

                                 EN DOĞRUSUNU ALLAH (C.C.) BİLİR.

ANKEBUT SURESİ ÇEVİRİSİ

 1- Elif, Lam, Mim.

2- O insanlar (sadece): "İnandık" demeleriyle bırakılacaklar kendileri hiç denenmezler mi hesap mı etti?

3- Ve ant olsun ki kendilerinden önceki kimseleri biz denemiştik. Öyleyse Allah, doğru söylemiş olan kimseleri de kesinlikle bilecektir ve o yalancıları da kesinlikle bilecektir.

4- Yoksa o kötülükleri işleyen kimseler (kaçarak) bizim önümüze geçebileceklerini mi hesap etti? Karar vermekte oldukları şey ne kötüdür.

5- Kim Allah'ın karşılamasını bekliyorsa, artık şüphesiz ki Allah'ın süresi kesinlikle gelicidir. Ve O, o en iyi işiticidir, o en iyi bilicidir.

6- Ve kim (Allah'ın yolunda) gücünü kullanırsa, kendi benliği için gücünü kullanmıştır. Şüphesiz ki Allah, o tüm insanlardan kesinlikle zengindir.

7- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, onlardan kötülüklerini kesinlikle örteceğiz ve onlara işlemekte olduklarının daha güzeli ile karşılık vereceğiz.

8- Ve o insana ana babasına iyiliği önerdik. Ve eğer, hakkında bir bilgi olmayan şeyi bana ortaklaştırman için sana güçlerini kullanırlarsa, ikisine de itaat etme. Dönüşünüz banadır. Artık işlemekte olduğunuz şeyleri sizi haberlendireceğim.

9- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, onları kesinlikle o düzgünlerin içine girdireceğiz.

10- Ve o insanlardan kimi: "Allah'a inandık" diyor. Fakat Allah'ın uğrunda rahatsız edildiği zaman, o insanların bir denemesini, Allah'ın azabı gibi sayıyor. Ve eğer senin Efendinden bir yardım gelirse, kesinlikle "Şüphesiz ki biz sizin beraberinizdeydik" derler. Ve Allah, o tüm insanların göğüslerindeki şeyleri en iyi bilen değil midir?

11- Ve Allah kesinlikle, inanmış olan kimseleri de bilir ve kesinlikle, o ikiyüzlüleri de bilir.

12- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler inanmış olan kimselere: "Bizim yolumuza takılın da sizin hatalarınızı biz yüklenelim" dedi. Oysa onlar onların hatalarından hiçbir şeyi yükleniciler değildir. Şüphesiz ki onlar kesinlikle yalancılardır.

13- Ve onlar kendi ağırlıklarını ve kendi ağırlıklarının beraberinde (başka) ağırlıklarda kesinlikle yüklenecekler ve o kalkışın günü yakıştırmakta oldukları şeylerden kesinlikle sorulacaklar.

14- Ve ant olsun ki Nuh'u topluluğuna gönderdik de onların içinde elli yıl eksik, bin sene kaldı. Onlar haksızlık yaparlarken o tufan onları tutuverdi.

15- Bunun üzerine onu ve o geminin arkadaşlarını kurtardık ve onu da o tüm insanlara bir ayet yaptık.

16- 17- 18- Ve İbrahim bir zaman topluluğuna: "Allah'a kulluk edin ve O'na karşı korunun. Eğer bilirseniz bu sizin için daha hayırlıdır. Siz ancak ve ancak Allah'ın aşağısından bir takım putlara kulluk ediyorsunuz ve onları bir çarpıtma olarak takdir ediyorsunuz. Şüphesiz ki sizin Allah'ın aşağısından kulluk etmekte olduğunuz kimseler, size bir rızık vermeye sahip olamazlar. Öyleyse o rızkın peşine Allah'ın yanından düşün ve O'na şükredin. O'na döndürüleceksiniz. Eğer yalanlarsanız, sizden önceki toplumlar da kesinlikle yalanlamıştı. Ve (onlara gelen) o elçinin üzerinde de o apaçık ulaştırmadan başkası yoktu" demişti.

19- Ve onlar Allah o takdir edişi nasıl başlatmakta olduğunu sonra onu tekrar döndürmekte olduğunu görmediler mi? Şüphesiz ki bu, Allah'a göre kolaydır.

20- De ki: "O yerde gezin de o takdir nasıl başlamış bir bakın, sonra Allah o son (yaşamı) da meydana getirecektir. Şüphesiz ki Allah, her şeyin üzerine bir ölçü koyucudur."

21- Kimi dilerse azaplandırır ve kimi dilerse merhamet eder. Ve O'na çevrileceksiniz.

22- Ve siz o yerde ve o gökte başarısız bırakıcılar olamazsınız. Ve sizin için Allah'ın aşağısından hiçbir yönelen ve hiçbir yardımcı yoktur.

23- Ve o kimseler ki, Allah'ın ayetlerini ve O'nun karşılaşmasını örttüler, işte onlar benim şefkatimden ümit kesenlerdir. Ve işte onlar var ya, bir acı azap onlar içindir.

24- Ve topluluğunun ona cevabı: "Onu öldürün veya onu cayır cayır yakın" demelerinden başkası olmamıştı. Bunun üzerine Allah onu o ateşten kurtardı. Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluk için kesinlikle ayetler vardır.

25- Ve (İbrahim): "Siz ancak ve ancak bu şimdiki yaşamda aranızda bir sevgi için, Allah'ın aşağısından bir takım putları sahiplendiniz. Sonra o kalkışın günü bir kısmınız bir kısmı (nın kulluğunu) örter ve bir kısmınız bir kısmı dışlar. Ve sığınağınız o ateştir. Ve sizin yardımcılarınız da yoktur" demişti.

26- Bunun üzerine ona Lut inanmıştı. Ve (İbrahim): "Şüphesiz ki ben, Efendime göç ediciyim. Şüphesiz ki O, o çok güçlünün, o en bilgenin ta kendisidir" demişti.

27- Ve ona İshak'ı ve Yakub'u bahşetmiş ve o haberciliği ve o kitabı onun soyunda devam ettirmiş ve onun iş karşılığını da bu şimdikinde vermiştik. Ve şüphesiz ki o, o son (yaşamda) da kesinlikle o düzgünlerdendir.

28- 29-  Ve Lut bir zaman topluluğuna: "Şüphesiz ki sizler, o tüm insanlardan hiç birinin onunla kesinlikle sizin önünüze geçmediği (sizden önce kimsenin işlemediği) o hayasızlığa geliyorsunuz. Gerçekten siz mi o erkeklere geliyor ve o yolu kesiyor ve oturumlarınızda o yadırganana geliyorsunuz?" demişti de, topluluğunun ona cevabı: "Eğer o söyleyenlerden isen, Allah'ın azabını bize getir" demelerinden başkası olmamıştı.

30- (Lut): "Ey Efendim, o bozuculuk yapanlar topluluğuna karşı bana yardım et" demişti.

31- Ve elçilerimiz İbrahim'e o müjdeyi getirdiklerinde: "Şüphesiz ki biz, şu kasabanın halkını yok edicileriz. Şüphesiz ki oranın halkı haksızlık yapanlardır" demişlerdi.

32- (İbrahim): "Şüphesiz ki Lut ondadır" demişti. (Elçiler): "Biz, onda olan kimseyi en iyi bileniz. Onu ve o geride kalanlardan olan karısı hariç halkını kesinlikle kurtaracağız" demişlerdi.

33- 34- Ve elçilerimiz Lût'a geldiğinde onlardan dolayı kötüleşti ve onlardan dolayı göğsü daraldı. Ve (elçiler): "Hiç kaygılanma ve üzülme, şüphesiz ki biz seni ve o geride kalanlardan olan karın hariç halkını kurtarıcıyız. Şüphesiz ki biz, şu kasabanın halkına itaatten çıkmakta olmaları nedeniyle o gökten bir titreten azap indiricileriz" demişlerdi.

35- Ve ant olsun ki bağ kuran bir topluluk için oradan (gözle görülen) bir apaçık ayet bıraktık.

36- Ve Medyen'e de kardeşleri Şuayb'ı (gönderdik de onlara): "Ey topluluğum, Allah'a kulluk edin ve o son günü bekleyin. Ve bu yerde bozuculuk yapanlar olarak karışıklık çıkarmayın" dedi.

37- Bu uyarıya rağmen onu yalanladılar, bunun üzerine o şiddetli sarsıntı onları tuttu, böylece yurtlarında diz üstü çökenler oluverdiler.

38- Ad'ı ve Semud'u (nasıl yok ettiğimiz) durulma yerlerinden kesinlikle size apaçık belli olmuştur. Ve o şeytan onlara işlerini süsledi böylece onları o yoldan uzaklaştırdı. Oysa onlar (şeytanın bu oyununu) görebilecek olanlardı.

39- Ve Karun'u ve Firavun'u ve Haman'ı da. Ve ant olsun ki Musa onlara o apaçık delilleri getirmişti de onlar o yerde büyüklük tasladılar ve (kaçarak) öne geçenler olamadılar.

40- Böylece her birini arkaya takılı suçuyla tuttuk. Artık onlardan kimi var ki üzerine bir kızgın taş yağdıran fırtına gönderdik. Ve onlardan kimi var ki o korkunç ses tuttu. Ve onlardan kimi var ki onu o yerin dibine soktuk. Ve onlardan kimi var ki batırdık. Ve Allah onlara haksızlık yapıyor değildi. Fakat onlar kendi benliklerine haksızlık yapıyorlardı.

41- Allah'ın aşağısından yönelenler sahiplenmiş olan kimselerin örneği, bir ev sahiplenmiş olan o örümceğin örneği gibidir. Ve şüphesiz ki evlerin en yılgını, kesinlikle o örümceğin evidir.  Keşke biliyor olsalardı.

42- Şüphesiz ki Allah, kendisinin aşağısından herhangi bir şeyden çağırmakta oldukları şeyleri biliyor. Ve O, o çok güçlüdür, o en bilgedir.

43- Ve işte o örnekler, onları o insanlara ortaya koyuyoruz. Ve onları o bilenlerden başkası bağ kurmaz

44- Ve O, o gökleri ve o yeri o gerçekle takdir etti. Şüphesiz ki bunda, o inananlara kesinlikle (gözle görülen) bir ayet vardır.

45- Sana o kitaptan vahyedilen şeyi peşi sıra oku ve o kulluk görevini ayakta tut. Şüphesiz ki o kulluk görevi o hayasızlıktan ve o yadırganandan  vazgeçirir. Allah'ın (bunu sana) hatırlatması ise daha büyüktür. Ve Allah, onların ustalıkla yapmakta oldukları şeyleri bilir.

46- Ve o içlerinden haksızlık yapmış olan kimseler hariç, o kitabın halkıyla o en iyi yöntemden başkasıyla söz dalaşı yapmayın ve: "Biz, bize indirilmiş olana ve size indirilmiş olana inandık ve bizim tanrımız ve sizin tanrınız tektir ve biz O'na teslim olanlarız" deyin.

47- Ve böylece sana da o kitabı indirdik. Kendilerine o kitabı verdiğimiz kimseler, ona inanır. Ve bunlardan da (Mekkelilerden) kimi ona inanır. Ve bizim ayetlerimizi o gerçeği örtücülerden başkası da ısrarla reddetmiyor.

48- Ve sen onun öncesinden hiçbir kitaptan peşi sıra okuyor ve sağ elinle yazıp çizer değildin, aksi takdirde o geçersizciler belirsizliğe düşerlerdi.

49- Hayır o, o bilgi verilmiş olan kimselerin göğüslerinde apaçık ayetlerdir. Ve bizim ayetlerimizi o haksızlık yapanlardan başkası da ısrarla reddetmiyor.

50- Ve: "Ona," onun Efendisinden (gözle görülen) bir ayet indirilmeli değil miydi?" dediler. De ki: "(Gözle görülen) o ayetler ancak ve ancak Allah'ın yanındadır. Ve ben ancak ve ancak bir apaçık uyarıcıyım."

51- Şüphesiz ki bizim sana peşi sıra onlara okunmakta olan o kitabı indirmiş olmamız onlara yetmedi mi? Şüphesiz ki bunda inanmakta olan bir topluluk için kesinlikle bir şefkat ve bir hatırlatma vardır.

52- De ki: "Allah, benimle sizin aranızda bir tanık olarak yeter. O göklerdeki ve o yerdeki şeyleri biliyor. Ve o kimseler ki, geçersize inandılar ve Allah'ı(n ayetlerini) örttüler, işte onlar o ziyan edenlerin ta kendileridir."

53- Ve o azabı senin çabuklaştırmanı istiyorlar. Ve bir isimlenmiş süre olmasaydı, o azap onlara kesinlikle gelirdi. Ve (o azap) onlar fark etmezlerken kendilerine bir anda kesinlikle gelecektir.

54- O azabı senin çabuklaştırmanı istiyorlar. Ve şüphesiz ki cehennem, kesinlikle o gerçeği örtücüleri kuşatıcıdır.

55- O gün o azap onları üstlerinden ayaklarının altından kaplayacak ve (Allah): "İşlemekte olduğunuz şeyleri tadın" diyecek.

56- Ey inanmış kullarım, şüphesiz ki benim yerim kapsamlıdır, o halde yalnızca bana kulluk edin.

57- Her bir benlik o ölümü tadıcıdır, sonra bize döndürülürsünüz.

58- Ve o kimseler ki, inandılar ve o düzgün işleri işlediler, onları onda sürekli kalıcılar olarak o bahçeden onların altından o nehirler akar özel odalara kesinlikle yerleştireceğiz. O (güzel işleri) işleyenlerin iş karşılığı ne güzeldir.

59- O kimseler ki, direnip gayret etmişler ve Efendilerine dayanmaktadırlar.

60- Ve canlıdan nicesi vardır ki, kendi rızkını yüklenemez. Allah, onlara da ve size de rızık veriyor. Ve O, o en iyi işiticidir, o en iyi bilicidir.

61- Ve eğer onlara: "O gökleri ve yeri kim takdir etti? ve o güneşi ve o ayı kim boyun eğdirdi?" diye sorsan, kesinlikle "Allah" diyecekler. Böyle iken nasıl çarptırılıyorsunuz?

62- Allah, o rızkı kullarından kime dilerse geniş tutar ve (kime dilerse de) ona bir ölçüye göre verir. Şüphesiz ki Allah, her bir şeyi en iyi bilicidir.

63- Ve eğer onlara: "O gökten bir su indirip de o yeri onun ölümünden sonra kim yaşatmıştır?" diye sorsan, kesinlikle "Allah" diyecekler. De ki: "O övgü Allah'adır." Hayır, onların hiçbiri akletmezler.

64- Ve bu, bu şimdiki yaşam bir eğlenceden ve bir oyundan başka birşey değildir. Ve şüphesiz ki o son yurt, o asıl yaşamın ta kendisidir. Keşke biliyor olsalardı.

65- O gemiye bindikleri zaman, o yaşam sistemini sadece O'na özgüleyenler olarak Allah'ı çağırırlar. Onları o karaya (çıkarıp) kurtardığında ise, onlar birden (Allah'ı) ortaklaştırırlar.

66- Onlara verdiğimiz şeylere (biraz daha) nankörlük etmeleri ve (şimdilik) yararlanmaları için. İleride bilecekler.

67- Onlar çevrelerinden o insanların kapılıverirken, gerçekten bizim (Mekke'yi) bir dokunulmazlıklı güvenli yer yaptığımızı görmediler mi? Şimdi onlar geçersize inanıyor ve Allah'ın nimetine nankörlük mü ediyorlar?

68- Ve Allah'a karşı bir yalan yakıştırmış veya kendisine geldiğinde o gerçeği yalanlamış o kimseden, daha haksızlık yapan kimdir? O gerçeği örtücüler için cehennemde bir barınak yok mudur?

69- Ve o kimseler ki, bizim uğrumuzda güçlerini kullandılar, onları kesinlikle yollarımıza ileteceğiz. Ve şüphesiz ki Allah, kesinlikle o iyilik edenlerin beraberindedir.

Kur'an Meali Yasağı Üzerinde Bir Düşünce

Bu yazının yazıldığı tarihin en önemli gündemi olmasa da (çünkü Gazze katliamı gibi daha önemli bir gündem halen yaşanmaktadır) Kur'an'la iştigal edenler arasında DİB e verilen bazı Kur'an meallerini yasaklama yetkisi bu günlerin gündemini oluşturmaktadır. DİB tarafından oluşturulacak bir konsülün herhangi bir mealin yasaklanıp yasaklanmaması üzerinde karar verme yetkisine sahip olması, öncelikle kabul edilebilir bir durum değildir. Çünkü bu konsülün bir mealin doğruluğu veya yanlışlığı üzerinde karar vereceği kriterlere göre kendilerinin yaptırdığı mealler bile mebzul miktarda hataları barındırmaktadır. 

DİB bu yetkisini kullanırken ortaya koyacağı kriterler, Kur'an'ın temel ilkelerini baz alan kriterler değil, adına "Ehli sünnet vel cemaat" denilen ve bu isim altında ortaya konulan birçok inanç  esasının Kur'an ile taban tabana zıt olduğu kriterler üzerinden yapılacağı da herkesçe malumdur. Bu kriterler üzerinden değerlendirilen bazı Kur'an meallerinin haliyle bu inanca zıt olduğu ortadadır. Bu inancın esaslarına uymayan meallerin yasaklanması ve toplatılması gerektiği bu kuruluşun kuracağı konsül tarafından uygulamaya konulacaktır.

Kur'an mealleri üzerinde konuşmak yetkisine sahip olan bir kuruluşun önce bu inancı terk ederek salt Kur'an merkezli bir inanç üzerinden bu işi yapması gerekir ki, bu da balığın kavağa çıkması gibi imkansız bir durumdur. Bu da demektir ki DİB yapacağı bir Kur'an meali tetkikinde yanlı bir durum sergileyecek ve birçok Kur'an meali bundan etkilecektir.

Yasaklanacak mealler içinde Kur'an esaslarına aykırı meallerin olacağı bir realitedir. Biz böyle meallere sonuna kadar karşı olmakla birlikte, bunların despot bir zihniyet tarafından kanun ile yasaklanmasını da kabul edemeyiz. Çünkü yasağı DİB değil okuyucuların kendileri hür iradeleri koymalıdır.

Şurası bir gerçektir ki, ülkemizde son 50 senedir Kur'an'a olan yönelmenin bir etkisi olarak herkes Kur'an meali yapmakta neredeyse bir yarışa girmiştir. Bu durumun ülkede bir meal enflasyonunu meydana getirdiği de malumdur. 

               Bana okuduğun meali söyle, sana hangi cemaatten olduğunu söyleyeyim. 

Her cemaatin okunmasını veya okunmamasını tavsiye ettiği mebzul miktarda meal bulunan bir ülkede yasakçı zihniyet zaten her an çalışmaktadır. DİB de halen mevcut olan yasakçı zihniyete TBMM nin çıkardığı bir kanun ile yasal olarak dahil edilmiştir. Mümeyyiz akla sahip olmayan okuyucu, hangi mealin okunup okunmaması gerektiği kendisi değil, mensup olduğu tayfanın reislerinin karar vererek ona göre hareket etmeyi beklemektedir.

Bir mealin doğruluğu ve yanlışlığı üzerinde fikir yürütmeye sahip olacak kişi ve kurum üzerinde bile bir fikir sağlanmasının mümkün olamayacağı aşikardır. Bu ülkenin okuduğu mealin doğruluğu veya yanlışlığı hakkında fikir verebilecek insanın yine kendi dini inancı doğrultusunda olması gerektiğini düşünen insanların ülkesi olduğu unutulmamalıdır.

Netice itibari ile bu yasak kararı neresinden baksanız elinizde kalan ve desteklemesi mümkün olmayan bir karardır.

Hal böyleyken Kur'an mealleri üzerinde de karınca kararınca iki laf etmeye çalışalım. Çünkü ne dersek diyelim ortada bir sıkıntı vardır ve bu sıkıntılar halen gündemdeki yerini korumaktadır.

Bugün ülkemizde mevcut bulunan Kur'an meallerini 2 kategoride toplamak mümkündür.

1- Lafzi meal. Yani Kur'an metninin aslının tercümesi üzerinden yapılan mealler. Aslında buna çeviri demek daha uygun düşmektedir.

2- Anlam yorum meal. Bu yöntem, lafza bağlı kalmayan, lafzın ne demek istediğini merkeze alan, kişinin Kur'an'dan anladığını yansıtması üzerine kurulu bir yöntemdir.

1. kategorideki mealleri kontrol etmek, Arapça metnin kelime karşılığı üzerinden yapılan değerlendirme ile mümkün olmaktadır. Bu yöntem, kontrol açısından daha kolaydır. Yapılan değerlendirme sonucunda eğer kelimenin aslına uygun olmayan bir karşılık verilmişse, hata anında ortaya çıkacaktır.

Lafzi meal, doğruluk ve yanlışlık açısından kontrolu en kolay meal yöntem olması açısından kanaatimizce daha güvenilirdir, meal okumak isteyenlere tavsiye edebileceğim meal bu kategoriye dahil olan meallerdir. Çünkü meal yapıcısının hatası veya tahrifi bu yöntemle yapılan meallerde anında ortaya çıkar.

2. kategoriye giren mealler, daha dikkatli okunması gereken meallerdir. Çünkü bu yöntemle yapılan meallerde kişisel görüşler daha bi ön plana çıkmakta, meal yapıcısı Kur'an ve İslam hakkındaki kişisel düşüncesini Kur'an'a söyletme imkanı bulabilmektedir.

Bütün anlam yorum tarzı mealleri bi kalemde silip atmamakla birlikte, hata ve tahrif barındırma açısından daha müsait bir yapısı olması açısından daha dikkatli okunması gereken mealler bu kategorideki meallerdir. Bu yöntemler meal yapan bir kimseye, herhangi bir hata uyarısı yapıldığında, sığınma noktası "Bu konuda ben böyle düşünüyorum" demesi olmakta, dolayısı ile kendisini eleştiriye kapatmaktadır.

Kur'an mealleri hakkında bu kısa düşünceden sonra, bir de bu mealleri yapanlar hakkındaki şahsi kanaatimizi paylaşmak isteriz.

Kimsenin kalbini açıp bakma imkanına sahip olmadığımız için, bir meal yapıcısının ne amaçla meal yaptığı üzerinde bir şey söylememiz yakışık almayacaktır. Ancak mealin neye ve kime hizmet ettiği üzerinde fikir yürütme imkanına sahip olabiliriz.

Bir mealin veya meal yapıcısının hakkında fikir sahibi olmak için önce doğru bir Kur'an anlayışına sahip olmak gerekmektedir. Bu anlayış ise, Kur'an'ın yüzyıllar boyunca elçiler üzerinden anlattığı bütün insanlar arasındaki ortak kelime olan ALLAH'A KİMSEYİ ORTAKLAŞTIRMAMAK esası üzerine kurulu bir din anlayışına sahip olmakla mümkün olacaktır.

Bir meal yapıcısı eğer böyle bir inanca sahip değilse, yapacağı meal insanları Allah'a kulluğa değil, başkalarına kulluğa davet etmek olacaktır. Olayın en kötü tarafı bunu yaparken Allah'ın kitabını kullanmış olmasıdır.

Bir mealin veya meal yapıcısının hakkında kanaate varabilmenin en sağlıklı yolunun bu olduğunu düşünmekteyiz. Tevhidi anlayışa sahip bir kişi olarak okuyacağımız mealler bize kimsenin veya hiçbir kurumun etkisi altında kalmadan o meal veya meal yapıcısı hakkında bir fikir sahibi olmamızı sağlayacaktır.

Son yıllarda bazı üniversitelerin yaptığı ve çok ta faydalı olduğunu düşündüğümüz meal sempozyumları, akademisyen camianın bu konuya daha objektif yaklaşımını beraberinde getirmiş, ve birçok mealdeki hata ve tahrifin akademik bir üslupla okuyuculara yansımasını sağlamıştır.

Kur'an mealleri hakkında makaleler kaleme alan akademisyenlerin, bu konuyu yasakçı zihniyet gözüyle bakmadan ele alması, Kur'an meallerinin gelecekte daha sağlıklı bir zemine oturmasını sağlaması açısından umut vericidir.

KASAS SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Ta, Sin, Mim.

2-  Bunlar, o apaçık kitabın ayetleridir.

3- İnanmakta olan ve bir topluluk için sana, Musa'nın ve Firavun'un haberinden o bir kısım gerçeği peşi sıra okuyacağız.

4- Şüphesiz ki Firavun o yerde yücelenmiş ve oranın halkını taraftarlara bölmüştü. İçlerinden bir ekibi zayıf düşürüyor, onların oğullarını boğazlıyor ve onların kadınlarını yaşatıyordu. Şüphesiz ki o, o bozuculuk yapanlardandı.

5- 6- Ve biz de, o yerdeki zayıf düşürülen kimselere büyük iyilikte bulunmayı ve onları önderler yapmayı ve o mirasçılar yapmayı ve o yerde olanak sağlamayı ve Firavun'a ve Haman'a ikisinin askerlerine onlardan sakınmakta oldukları şeyi, göstermeyi istiyorduk.

7- Ve Musa'nın annesine: "Onu emzir. Onun için kaygılandığın zaman, onu o denize bırak ve kaygılanma ve üzülme. Şüphesiz ki biz onu sana geri döndürücüleriz ve onu o gönderilmiş olanlardan olarak görevlendiricileriz" diye vahyettik.

8- Böylece Firavun ailesi sonunda kendilerine bir düşman ve bir üzüntü olması için, onu bulup aldı. Şüphesiz ki Firavun ve Haman ve ikisini askerleri, yanılgıya düşenlerdi.

9- Ve Firavun'un karısı: "(Bu) benim ve senin için bir göz ferahlığıdır. Onu öldürmeyin. Bize faydası olur veya onu bir çocuk olarak sahipleniriz" dedi. Oysa onlar (başlarına gelecekleri) fark etmez bir haldelerdi.

10- Ve Musa'nın annesi, gönlü bomboş bir durumda sabahladı. Eğer o inananlardan olması için onun kalbinin üzerine bağ vurmamış olsaydık, şüphesiz ki neredeyse onu belli edecekti.

11- Ve (annesi) kızkardeşine: "Onun izini takip et" dedi. Böylece o da onu, onlar fark etmezlerken uzak bir yerden gördü.

12- Ve önceden ona o emziricileri yasaklamıştık. Bunun üzerine (kız kardeşi): "sizin için ona güvence olacak ve ona içtenlikle öğüt verecek bir ev halkını size kılavuzluk edeyim mi?" dedi.

13- Böylece (annesinin) gözü ferah olması ve üzülmemesi ve şüphesiz ki Allah'ın söz vermesinin bir gerçek olduğunu bilmesi için, onu annesine geri döndürdük. Fakat onların (Firavun ve askerlerinin) hiçbiri bilmezlerdi.

14- Ve en çetinliğine ulaşıp oturaklaştığında ona bir karar yeteneği ve bir bilgi verdik. Biz o iyilik edenlere işte böyle karşılık veririz.

15- Ve (Musa) oranın halkından bir kısmının bir duyarsızlık (uyku) hali üzerinde olduğu bir vakit o şehre girdi de onda (birbiriyle) öldürüşen iki adam buldu. Bu, onun taraftarından bu da, düşmanın (taraftarın) dan. Derken onun taraftarından olan, onun düşmanından olana karşı ondan, yana yakıla yardım istedi. Bunun üzerine Musa ona yumruk attı, böylece onun (ölüm hükmünü) yerine getirdi. (Musa): "Bu o şeytanın işindendir. Şüphesiz ki o, bir apaçık saptırıcı düşmandır" dedi.

16- (Musa yine): "Ey Efendim, şüphesiz ki ben benliğime haksızlık ettim, artık beni bağışla" dedi, bunun üzerine (Allah) onu bağışladı. Şüphesiz ki O, o çok bağışlayıcının, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

17- (Musa yine): "Ey Efendim, beni nimetlendirmen nedeniyle, artık o suç işleyenlere bir sırt veren asla olmayacağım" dedi.

18- Böylece o şehirde bir kaygıyla (etrafını) gözetleyerek sabahladı. bir de baktı ki o dün ondan yardım istemiş olan, ona feryat ediyor. Musa ona: "Şüphesiz ki sen, kesinlikle bir apaçık azgınsın" dedi.

19- (Musa) ikisine de bir düşman olan o kişiyi yakalamak istediğinde: "Ey Musa, o dün bir benliği öldürdüğün gibi beni de öldürmeyi mi istiyorsun? Şüphesiz ki sen bu yerde bir zorba olmaktan başka bir şey istemiyorsun. Ve sen o düzelticilerden olmak istemiyorsun" dedi.

20- Ve bir adam o şehrin en uzağından koşarak geldi: "Ey Musa, Şüphesiz ki o dolgunlar seni öldürmeleri için senin hakkında birbirlerine danışıyorlar, hemen (bu şehirden) çık. Şüphesiz ki ben, sana o içtenlikle öğüt vericilerdenim" dedi.

21- Bunun üzerine (Musa) bir kaygıyla (etrafını) gözetleyerek oradan çıktı. "Ey Efendim, beni bu haksızlık yapanlar topluluğundan kurtar" dedi.

22- Ve (yüzünü) Medyen'in karşısına yönelttiğinde: "Efendimin beni o yolun denk olanına iletmesi umulur" dedi. 

23- Ve Medyen suyuna vardığında, onun üzerinde o insanlardan (hayvanlarını) suvaran bir toplum buldu ve onların da aşağısından (hayvanlarını suvarmaktan) meneden iki kadın buldu. (Musa onlara): "İkiniz neden (suvarmak için) hitap etmiyorsunuz? dedi. (İki kadın): "O çobanlar geri çekilene kadar biz (hayvanlarımızı) suvarmayız ve babamız da bir büyük ihtiyardır" dediler.

24- Bunun üzerine (Musa) o iki kadın için (hayvanları) suvardı, sonra o gölgeye yönelip: "Ey Efendim, şüphesiz ki ben, hayırdan bana indireceğin o şeye bir muhtacım" dedi.

25- Çok geçmeden iki kadından biri, sıkılgan bir tavır üzere yürüyerek (Musa'ya) geldi: "Şüphesiz ki babam bizim için suvardığın şeylerin bir iş karşılığı ile karşılıklandırmak için seni çağırıyor" dedi. Çağrı üzerine ona geldiği ve (başından geçen) o anlatıyı ona anlattığında: "Hiç kaygılanma, o haksızlık yapanlar topluluğundan artık kurtuldun" dedi.

26- İki kadından biri: "Ey babacığım, onun iş karşılığı çalışmasını iste. Şüphesiz ki iş karşılığı çalışmasını istediğin kimselerin en hayırlısı, bu çok kuvvetli güvenilir kimsedir" dedi.

27- (Babaları): "Şüphesiz ki ben, sekiz hac yılı bana iş karşılığı çalışmana karşı, şu iki kızımdan birini seninle evlendirmek istiyorum. Eğer on (yıl) a tamamlarsan, o da senin yanındandır. Ve ben sana meşakkat vermeyi de istemem. Eğer Allah dilemişse, beni o düzgünlerden bulacaksın" dedi.

28- (Musa): "Bu, benimle senin aranda (bir antlaşma)dır. O iki süreden hangisini yerine getirirsem, bana bir düşmanlık yoktur. Ve Allah, söylediğimiz şeyin üzerinde bir dayanaktır" dedi.

29- Böylece Musa o süreyi yerine getirdiği ve ailesiyle yola çıktığında, Tur'un yanından bir ateş sezinledi. Ailesine: "Durup bekleyin, şüphesiz ki ben bir ateş sezinledim. Umarım ki ben size ondan bir haber veya ısınmanız için o ateşten bir kor getiririm" dedi.

30- 31- 32- Ona geldiğinde, o bereketlenmiş yerdeki o vadinin sağ yamacından: "Ey Musa, şüphesiz ki ben  o tüm insanların Efendisi Allah'ın ta kendisiyim" diye ve "Değneğini at" diye seslenildi. (Değneğini atıp) onu hızlı bir yılan  gibi titreştiğini gördüğünde, bir arka dönen olarak yöneldi ve (değneğini) takip etmedi. (Allah): "Ey Musa, geri gel ve hiç kaygılanma, şüphesiz ki sen o güvende olanlardansın. Elini yakanın içine sok, hiçbir kötülük olmaksızın bembeyaz çıkıverir. Ve o ürkmeden (dolayı açılan) kanadını da (kolunu) kendine yapıştır. İşte bu ikisi Firavun'a ve onun dolgunlara senin Efendinden iki sağlam kanıttır. Şüphesiz ki onlar, itaatten çıkanlar topluluğu oldular" dedi.

33- 34- (Musa): "Ey Efendim, şüphesiz ki ben onlardan bir benliği öldürdüm, bundan dolayı beni öldürmelerinden kaygılanıyorum. Ve kardeşim Harun o, dil bakımından benden daha berraktır, artık onu da beni doğrulayan bir destekçi olarak benim beraberimde gönder. Şüphesiz ki ben, beni yalanlamalarından kaygılanıyorum" dedi.

35- (Allah): "Senin pazunu kardeşinle çetinleştireceğiz ve ikinizi bir yetkili olarak görevlendireceğiz, artık bizim (gözle görülen) ayetlerimizle ikinize yanaşamazlar. İkiniz ve ikinize takılmış kimseler, o yenenlersiniz" dedi.

36- Musa onlara (gözle görülen) apaçık ayetlerimizi getirdiğinde: "Bu bir yakıştırılmış sihirden başka bir şey değil. Ve biz bunu o ilk atalarımızda işitmedik" dediler.

37- Ve Musa: "Benim Efendim kendi yanından o doğruya getiren kimseyi ve o yurdun sonu onun olacağı kimseyi en iyi bilendir. Gerçek şu ki, o haksızlık yapanlar başarıya eriştirilmez" dedi.

38- Ve Firavun: "Ey o dolgunlar, ben sizin için benden başka hiçbir tanrı bilmedim. Ey Haman, Musa'nın tanrısına muttali oldurulmam için benim için o çamurun üzerinde bir ateş tutuştur da bana bir yüksek kule oluştur. Ve şüphesiz ki ben onun o yalancılardan olduğu kanaatine varıyorum" dedi.

39- O ve onun askerleri o hakları olmaksızın o yerde büyüklük tasladı ve şüphesiz ki onlar bize döndürülmezler oldukları kanaatine vardılar.

40- Bunun üzerine biz de onu ve askerlerini tuttuk da o denizin içine fırlatıp attık. O haksızlık yapanların sonu nasıl oldu artık bir bak.

41- Ve onları o ateşe çağıran önderler yaptık. Ve o kalkışın günü yardım da edilmezler.

42- Ve onlara bu şimdiki yaşamda bir dışlama taktık. Ve kalkışın günü ise onlar o çirkinleşmişlerdendir.

43- Ve ant olsun ki o ilk kuşakları yok etmemizin arkasından Musa'ya, o insanlara hatırlamaları için doğruyu görmeler ve bir doğruya iletici ve bir şefkat olarak, o kitabı verdik. 

44- Ve sen, biz Musa'ya o işi yerine getirdiğimiz zaman, o batı yanında değildin ve sen o tanık olanlardan da değildin.

45- Fakat biz (Musa'dan sonra nice) kuşaklar meydana getirdik de o ömür kendilerine uzatıldı. Ve sen Medyen halkı içinde bir barınan olarak bizim ayetlerimizi onlara peşi sıra okuyan da değildin. Fakat biz (elçi) göndericiler idik.

46- Ve biz (Musa'ya) seslendiğimiz zaman, Tur'un yanında da değildin. Fakat senin Efendinden bir şefkat olarak senden önce kendilerine hiçbir uyarıcı gelmemiş bir topluluğu uyarman, onların da hatırlamaları için (bunları sana vahyettik).

47- Ve onlara ellerinin öncelediği nedeniyle hoş olmayan bir durum eriştirildiğinde: "Ey Efendimiz, bize bir elçi göndermeli değil miydin ki senin ayetlerine takılıp o inananlardan olsaydık?" diyecek olmasalardı (seni göndermezdik).

48- Bu duruma rağmen kendi yanımızdan o gerçek onlara geldiğinde: "Musa'ya verilmiş olan şeyin bir örneği (ona da) verilmiş olmalı değil miydi?" dediler. Oysa onlar önceden Musa'ya verilmiş olan  şeyi de örtmediler mi? "İki sihir sırt sırta veriyor" dediler. Ve: "Şüphesiz ki biz hepsini örtücüleriz" dediler.

49- De ki: "Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi siz de o ikisinden o daha doğru bir kitap getirin de ona takılayım."

50- Buna rağmen eğer seni cevaplandırmadılarsa, artık bil ki onlar ancak ve ancak keyfi arzularına takılıyorlar. Ve Allah'tan bir doğruya ileteni olmaksızın keyfi arzusuna takılmış o kimseden daha sapkın kimdir?  Şüphesiz ki Allah, o haksızlık yapanlar topluluğunu doğruya iletmez.

51- Ve ant olsun ki biz hatırlamaları için o söyleneni onlara iliştirdik.

52- Kendilerine onun öncesinden o kitabı verdiğimiz kimseler, onlar ona inanırlar.

53- Ve onlara peşi sıra okunduğu zaman: "Ona inandık, şüphesiz ki o, bizim Efendimizden o gerçektir. Şüphesiz ki biz, onun öncesinden de teslim olanlardık." derler.

54- İşte direnip gayret ettikleri nedeniyle onların iş karşılığı iki kere verilecektir. O kötülüğü o iyilikle savarlar ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden harcarlar. 

55- Ve o amaçsız sözü işittikleri zaman, ondan kayıtsız kalırlar ve: "Bizim işlediklerimiz bize ve sizin işledikleriniz size. Selam sizin üzerinize olsun, biz o düşüncesizlerin peşine düşmeyiz" derler.

56- Şüphesiz ki sen sevdiğin kimseyi doğruya iletemezsin, fakat Allah dileyeceği kimseyi doğruya iletir. Ve O, o doğruya iletilenleri en iyi bilendir.

57- Ve: "Eğer senin beraberinde o doğruya iletene takılırsak, yerimizden kapılıveririz" dediler. Onları kendi katımızdan bir rızık olarak her bir şeyin ürününün derlenip toplanmakta olduğu bir dokunulmazlıklı güvenli yere (yerleşmelerine) biz olanak sağlamadık mı? Fakat onların hiçbiri bilmezler.

58- Ve onun (halkına sağladığı bol) geçimliğinden dolayı çalım satmış kasabadan kaçını yok ettik. İşte, onların arkasından bir az dışında (kimsenin) durulmadığı, onların durulma yerleri. Ve o mirasçılar biz olduk biz.

59- Ve senin Efendin onların analarında (merkezlerinde) onlara bizim ayetlerimizi peşi sıra okuyan bir elçi harekete geçirene kadar, o kasabaları yok edici olmadı. Ve onların halkı haksızlık yapmadıkça da o kasabaları yok ediciler olmadık.

60- Ve size herhangi bir şeyden verilmiş olan şey, bu şimdiki yaşamın bir yararlanması ve onun süsüdür. Ve Allah'ın yanında olan şey ise, daha hayırlı ve daha kalıcıdır. Hiç bağ kurmaz mısınız?

61- Öyleyse bizim ona bir iyi sözle söz verip de, onun da ona karşılaşıcı olacağı kimse, onu bu şimdiki yaşamın bir yararıyla yararlandırdığımız, sonra o kalkışın günü (azap için) o hazır bulundurulmuşlardan olacak gibi midir?

62- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "(Tanrılıklarını) iddia etmekte olduğunuz ortaklarım nerede?" der.

63- Üzerlerine o söylenen bir gerçek olan kimseler: "Ey Efendimiz, işte bunlar azdırdığımız kimselerdir. Biz azdığımız gibi onları da azdırdık. Sana (yaklaşıp onlardan) beri olduk. Onlar yalnızca bize kulluk etmekte olanlar değillerdi" dedi.

64- Ve: "Ortaklarınızı çağırın" denildi, bunun üzerine onlar da çağırdılar, fakat onları cevaplanlandırmadılar ve onlar o azabı gördüler. Keşke doğruya iletiliyor olsalardı.

65- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "O gönderilmiş olanları ne ile cevapladınız? der.

66- O gün o haberler onlara körleşmiştir. Artık onlar birbirleriyle de sorgulaşamazlar.

67- İtaate dönmüş ve inanmış ve bir düzgün iş işlemiş olan kimselere gelince, o başarıya eriştirilenlerden olması umulur.

68- Ve senin Efendin, ne dilerse takdir eder ve (elçilik verme de kimi dilerse) hayırlar (onöre eder). Onların o hayırlama (onöre etme) hakkı yoktur*. Allah, her türlü eksiklikten uzaktır ve onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden yücedir.

*Zuhruf s. 31. ayetinin bu ayetin anlaşılmasında anahtar konumda olduğunu düşünüyoruz. Allahu alem.

69- Ve senin Efendin, onların göğüslerinin kamufle etmekte oldukları şeyleri ve açığa vurmakta oldukları şeyleri biliyor.

70- Ve O, Allah ki, O'ndan başka tanrı yoktur. O ilkte ve o sonda o övgü O'nadır. Ve o karar da O'nundur. Ve O'na döndürüleceksiniz.

71- Deki: "Gördünüz mü, eğer Allah o geceyi sizin üzerinize o kalkış gününe kadar aralıksız olarak devam ettirse, bir ışığı Allah'ın dışında size getirecek tanrı kimdir? Hiç işitmez misiniz?"

72-  Deki: "Gördünüz mü, eğer Allah o gündüzü sizin üzerinize o kalkış gününe kadar aralıksız olarak devam ettirse, onda durulacağınız o geceyi Allah'ın dışında size getirecek tanrı kimdir? Hiç görmez misiniz?"

73- Ve O'nun şefkatindendir ki o geceyi ve o gündüzü, onda durulmanız ve O'nun lütfundan bir kısmının peşine düşmeniz ve şükretmeniz için size oluşturdu.

74- Ve (Allah) o gün onlara seslenir de: "(Tanrılıklarını) iddia etmekte olduğunuz ortaklarım nerede?" der.

75- Ve biz her toplumdan bir tanık çekip çıkardık da: "Haydi sağlam kanıtınızı getirin" dedik. Böylece o gerçeğin Allah'a ait olduğunu bilmişler ve yakıştırmakta oldukları şeyler de onlardan sapmıştır.

76- 77- Şüphesiz ki Karun, Musa'nın topluluğundandı da onlara karşı haddi aşmıştı. Ve ona onun anahtarlarını o kuvvet sahibi birbirine sıkı sıkıya bağlı topluluğun kaldırmakta şüphesiz ki güçlük çektiği o hazinelerden vermiştik. Bir zaman ona topluluğu: "(Şımarıp) sevinme, şüphesiz ki Allah, o (şımarıp) sevinenleri sevmez. Ve Allah'ın sana verdiği o şeyde o son yurdun peşine düş ve bu şimdikinden de hisseni unutma. Ve Allah'ın sana iyilik ettiği gibi, sen de iyilik et. Bu yerde o bozuculuğun peşine düşme. Şüphesiz ki Allah, o bozuculuk yapanları sevmez" demişti.

78- (Karun): "(Bu servet)bana ancak ve ancak benim yanımdaki bir bilgi üzerine verilmiştir" demişti.  Şüphesiz ki Allah'ın, onun öncesinden o kuşaklardan o kimse ki kuvvet olarak ondan daha çetin ve toplu birlik olarak daha çok olanı kesinlikle yok ettiğini bilmedi mi? Ve o suç işleyenlere arkaya takılı suçlarından sorulmaz.

79- (Karun) böylelikle topluluğunun karşısına süslerinin içinde çıktı. O şimdiki yaşamı isteyen kimseler: "Ah keşke Karun'a verilmiş olan şeyin bir örneği bize de olsaydı. Şüphesiz ki o, kesinlikle bir büyük hisse sahibidir" dedi.

80- Ve kendilerine o bilgi verilmiş olan kimseler: "Yazıklar olsun size, inanan ve bir düzgün iş işleyen kimse için, Allah'ın ödülü daha hayırlıdır. Ve ona o direnerek gayret edenlerden başkası karşılaştırılmaz" dedi.

81- Sonunda onu ve onun yurdunu o yerin dibine soktuk da, Allah'ın aşağısından onun için yardım edecek hiçbir birliği de olmadı. Ve o kendisine yardım edenlerden de olmadı.

82- Dün onun yerinde olma dileğinde bulunmuş olan kimseler: "Vay, demek şüphesiz ki Allah, o rızkı kullarından kime dilerse geniş tutarmış ve (kime dilerse de) bir ölçüye göre verirmiş. Eğer Allah bize büyük iyilikte bulunmuş olmasaydı, biz de dibe sokardı. Vay demek o gerçeği örtücüler başarıya eriştirilmezmiş" demeye başlayıverdiler.

83- Bu, o sonun yurdu. Biz onu o yerde bir yücelenme ve bir bozuculuk istemez kimselere vereceğiz. Ve o son o korunanlarındır.

84-  Kim o iyiliği getirirse, ona ondan daha hayırlısı vardır. Ve kim o kötülüğü getirirse, o kötülükleri işleyenler, işlemekte oldukları şeyden başkasıyla karşılık görmez.

85- Şüphesiz ki sana o okunan (Kur'an)ı belirleyen, kesinlikle seni tekrar dönülecek yere geri döndürücüdür. De ki: "Benim Efendim, kim o doğruya ileteni getirdi ve kim bir apaçık sapkınlık içindedir en iyi bilendir."

86- Ve sen bu kitabın sana bırakılmasını bekleyen değildin. Ancak senin Efendinden bir şefkat olarak (sana bırakıldı). Öyleyse sakın o gerçeği örtücülere bir arka çıkan olma.

87- Ve sana indirildikten sonra Allah'ın ayetlerinden sakın seni alıkoymasınlar. Ve Efendine çağır ve sakın o ortak koşanlardan olma.

88-  Ve Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı çağırma. O'ndan başka hiçbir tanrı yoktur. O'nun yüzünün dışında her bir şey yok olucudur. O karar O'nundur ve O'na döndürüleceksiniz.

NEML SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Ta, Sin. Bunlar, o okunan (Kur'an)ın ve apaçık kitabın ayetleridir.

2- O inananları bir doğruya ileten ve bir müjdedir.

3- O kimseler ki, o kulluk görevini ayağa kaldırırlar ve o arınmayı yerine getirirler ve onlar o son (yaşama) da kesinkes inanların ta kendileridir.

4- Şüphesiz ki o son (yaşama) inanmaz kimselere, onların işlerini onlar için süsledik, artık onlar bocalayıp dururlar.

5- İşte onlar o kimselerdir ki, o azabın kötüsü onlar içindir ve onlar o son (yaşamda) da o en ziyan edenlerin ta kendileridir.

6- Ve şüphesiz ki sen bu okunan (Kur'an) ı en bilgenin, en iyi bilicinin katından karşılamaktasın. 

7- Bir zaman Musa ailesine: "Şüphesiz ki ben bir ateş sezinledim. Size ondan bir haber getireceğim veya ısınmanız için size bir korlu ateş parçası getireceğim. demişti.

8- 9- 10- 11- 12- Ona geldiğinde: "O ateşte olan kimse ve onun çevresindeki kimseler berekelendirilmiştir. O tüm insanların Efendisi Allah, her türlü eksiklikten uzaktır. Ey Musa gerçek şu ki, ben o çok güçlü, o en bilge Allah'ın ta kendisiyim ve değneğini at" diye seslenilmişti. (Değneğini atıp) onu hızlı bir yılan  gibi titreştiğini gördüğünde, bir arka dönen olarak yönelmiş ve (değneğini) takip etmemişti. (Allah): "Ey Musa hiç kaygılanma, şüphesiz ki benim yanımda o gönderilmişler kaygılanmaz. Ancak kim haksızlık etmiş, sonra bir kötülüğü arkasından bir iyiliğe değiştirmişse, artık şüphesiz ki ben çok bağışlayıcıyım, çok merhamet ediciyim. Ve elini yakanın içine girdir, Firavun ve topluluğuna (gözle görülen) dokuz ayetin içinde olarak, hiçbir kötülük olmaksızın bembeyaz çıkıverir. Şüphesiz ki onlar itaatten çıkanlar topluluğu oldular" demişti.

13- Bizim (gözle görülen) ayetlerimiz onlara bir gösterici olarak geldiğinde: "Bu, apaçık bir sihirden başka bir şey değil" demişlerdi.

14- Ve benlikleri onlara kesinkes inandığı halde bir haksızlık ve bir yücelik taslayarak ısrarla onları reddettiler. Artık bak o bozucuların sonu nasıl olmuş.

15- Ve Ant olsun ki Davud'a ve Süleyman'a bir bilgi verdik. Ve ikisi de: "O övgü Allah'a dır O ki, bizi o inanan kullarından birçoğunun üzerine üstünleştirdi" dediler.

16- Ve Süleyman Davud'a mirasçı oldu ve: "Ey o insanlar o kuşun konuşması bize öğretilmiştir ve bize her bir şeyden verilmiştir. Şüphesiz ki bu, o apaçık lütfun ta kendisidir" dedi.

17- O cinden ve o insandan ve o kuştan askerleri Süleyman için sürülüp toplandı, artık onlar (düzenli olarak) yönlendiriliyordu.

18- Nihayet o karıncaların vadisine geldikleri zaman, bir karınca: "Ey o karıncalar, durulma yerlerinize girin. Süleyman ve askerleri onlar fark etmezlerken sizi çerçöp edip ezip geçmesin" dedi.

19- Bunun üzerine onun bu sözünden dolayı bir gülümsemeyle tebessüm etti ve: "Ey Efendim, beni ve annemi babamı nimetlendirdiğin nimetine şükretmeme ve senin ona hoşnut olacağın bir düzgün iş işlememe beni yönlendir ve beni şefkatinle o düzgün kullarının içine girdir" dedi.

20- 21- Ve o kuşu araştırdı da (bulamadı), bunun üzerine: "Bana ne oluyor o hüdhüd'ü göremiyorum, yoksa o algılanamayanlardan nı oldu? Onu kesinlikle bir çetin azapla azaplandıracağım veya onu kesinlikle boğazlayacağım veya bana kesinlikle bir apaçık kanıt getirir" dedi. 

22- 23- 24- 25- 26- Bir uzak (zaman) durup bekleme olmaksızın (o hüdhüd geldi ve): "Ben, senin onu (bilgice) kuşatamadığın bir şeyi kuşattım ve sana Sebe'den bir kesinkes haber getirdim. Şüphesiz ki ben onlara hükümranlık eden ve her bir şeyden verilmiş bir kadın buldum ve onun bir büyük tahtı da var. Onu ve topluluğunu Allah'ın aşağısından o güneşe boyun eğerlerken buldum. Ve o Allah'a ki o göklerde ve yerde o gizliyi çıkarana ve gizlemekte olduğunuz şeyleri ve açığa vurmakta olduğunuz şeyleri bilene boyun eğmesinler diye o şeytan onların işlediklerini onlara süslemiş, böylece onları o yoldan uzaklaştırmış, artık onlar doğruya iletilmezler. Allah, O'ndan başka hiçbir tanrı bulunmayandır. O, o büyük tahtın Efendisidir" dedi.

27- 28- (Süleyman): "Doğru mu söyledin yoksa o yalancılardan mısın bakacağız. Bu kitabımı götür de onlara at, sonra onlardan (başka tarafa) yönel, ne ile döneceklerine bak?" dedi.

29- 30- 31- (Hükümdar): "Ey o dolular, şüphesiz ki bana bir değerli kitap atıldı. Şüphesiz ki o, Süleyman'dandır ve şüphesiz ki o(nda), 'O çok şefkatli o çok merhamet edici Allah'ın adıyla. Bana yücelenmeyin ve teslim olanlar olarak bana gelin' diye (yazmaktadır)" dedi.

32- (Hükümdar): "Ey o dolular: "Bana (bu konudaki) buyruğumda bir görüş bildirin. Ben bir buyrukta siz bana tanıklık edene kadar, kesip atan olmadım" dedi.

33- (Dolular): "Biz bir kuvvete sahibiz ve bir çetin sıkıntı vermeye de sahibiz ve (bu konuda) o buyruk senindir. Neyi buyuracaksan artık bak" dediler.

34- 35- (Hükümdar): "Şüphesiz ki o hükümdarlar bir kasabaya girdikleri zaman, orayı bozarlar ve oranın halkının en güçlülerini en aşağılık bir hale dönüştürürler. Ve onlar da işte böyle yaparlar. Ve şüphesiz ki ben onlara bir hediye göndericiyim de o gönderilmişlerin ne ile döneceklerine bakıcıyım" dedi.

36- 37- (O gönderilmişler hediyelerle) Süleyman'a geldiğinde: "Beni bir mal ile mi uzatıyorsunuz? Oysa Allah'ın bana verdiği, sizin verdiğiniz o şeyden daha hayırlıdır. Hayır, (ben değil) siz hediyenizle seviniyorsunuz. Onlara dön de (şunları söyle: Eğer bana teslim olanlar olarak gelmezlerse) onların  onları kesinlikle önleyemeyecekleri bir orduyu getiririz ve onları en aşağılık bir halde küçülenler olarak oradan kesinlikle çıkarırız" dedi.

38- (Süleyman): "Ey o dolular, teslim olanlar olarak bana gelmeden önce, hanginiz onun tahtını bana getirir?" dedi.

39- O cinden bir becerikli: "Sen mevkiinden kalkmandan önce onu sana ben getiririm. Ve şüphesiz ki ben bu konuda kesinlikle çok kuvvetliyim, güvenilirim" dedi.

40- Yanında o kitaptan bir bilgi olan: Bakışın sana geri döndürülmeden önce onu sana ben getiririm" dedi. Onu yanında sabit bir durumda gördüğünde: "Bu, şükür mü edeceğim yoksa nankörlük mü edeceğim diye beni yoklaması için benim Efendimin lütfundandır. Ve kim şükrederse, ancak ve ancak kendi benliği için şükreder. Ve kim nankörlük ederse, artık şüphesiz ki benim Efendim, çok zengindir çok cömerttir" dedi.

41- (Süleyman): "Ona tahtını yadırgattırın, bakalım doğruya iletilecek mi yoksa doğruya iletilmez kimselerden mi olacak?" dedi.

42- Geldiğinde: "Senin tahtın bu gibi miydi?" denildi. (Hükümdar) : "Sanki o, o dur" dedi. (Süleyman ve onun etrafındakiler): "Ondan (hükümdardan) önce o bilgi bize verilmişti ve biz teslim olanlar olmuştuk" (dediler).

43- Ve Allah'ın aşağısından kulluk etmekte olduğu şeyler onu uzaklaştırmıştı. Şüphesiz ki o, gerçeği örtücüler topluluğundandı.

44- Ona: "O köşke gir" denildi. Onu gördüğünde bir derin su hesap etti ve (eteğini) bacaklarından kaldırdı. (Süleyman: "Şüphesiz ki o, pürüzsüzleşmiş billurdan bir köşktür" dedi. (Hükümdar): "Ey Efendim, ben benliğime haksızlık ettim ve Süleyman'ın beraberinde o tüm insanların Efendisi Allah'a teslim oldum" dedi.

45- Ve ant olsun ki Semud'a kardeşleri Salih'i "Allah'a kulluk edin" (desin) diye gönderdik. Bir anda onlar birbirleriyle çekişen iki bölük oluverdiler.

46- (Salih): "Ey topluluğum, o iyilikten önce o kötülüğü niçin çabuklaşmasını istiyorsunuz? Merhamet olunmanız için Allah'a bağışlama istemeli değil miydiniz?" dedi.

47- (Topluluğu): "Senin ve senin beraberinde olan kimseler yüzünden uğursuzluğa dolandık" dediler. (Salih): "Uğursuzluğunuz (işlediğinizden doğan sonuçlarınız) Allah'ın yanındadır. Hayır, siz denenmekte olanlar topluluğusunuz" dedi.

48- Ve o şehirde bozuculuk yapmakta olan ve düzeltici olmayan dokuzlu bir küçük topluluk vardı.

49- (Küçük topluluk): "Onu ve onun ailesini kesinlikle gece (öldürme) planı yapacağız, sonra onun (hakkını arayabilecek) yönelenine, kesinlikle: 'Onun ve ailesinin yok edilişine biz tanık olmadık ve şüphesiz ki biz kesinlikle doğru söyleyenleriz' diyeceğiz diye Allah'a yeminleşin" dediler.

50- Bir tuzak kurdular ve bizde onlar fark etmezlerken bir tuzak kurduk.

51- Artık bak kurduğu tuzakların sonu nasıl olmuş? Onları ve topluluklarını toplu olarak yerle bir ettik.

52- İşte bunlar haksızlık yapmış olmaları nedeniyle çökmüş evleri. Şüphesiz ki işte bilmekte olan bir topluluk için kesinlikle (gözle görülen) bir ayet vardır.

53- Ve inanmış ve korunmakta olan kimseleri kurtardık. 

54- 55- Ve Lut'u da (gönderdik). Bir zaman topluluğuna: "Görmekte olduğunuz halde o hayasızlığa mı geliyorsunuz? Şüphesiz ki siz o kadınların aşağısından (cinsel) bir iştahla o adamlara geliyorsunuz. Hayır, siz düşüncesizlik etmekte olanlar topluluğusunuz" demişti.

56-  Bunun üzerine topluluğunun ona cevabı: "Lut'un hanedanını kasabanızdan çıkarın. Şüphesiz ki onlar çok temiz kalan insanlarmış" demelerinden başkası olmamıştı.

57- Bunun üzerine onu ve karısı hariç halkını kurtarmış, onu o geride kalanlardan olarak ölçülemiştik.

58- Üzerlerine bir yağmur yağdırmıştık. Artık ne kötüdür o uyarılmışların yağmuru.

59- De ki: "O övgü Allah'a ve bir esenlik O'nun seçtiği kullarının üzerinedir." Allah'mı daha hayırlıdır yoksa onların ortaklaştırmakta oldukları mı? 

60- Yoksa, o gökleri ve yeri takdir etmiş olan ve sizin gökten o suyu indirmiş olan mı (daha hayırlıdır?) Böylece onunla, sizin için onun bir ağacını dahi bitirebilmeniz (gücü) olmayan bir göz alıcılık sahibi alımlı bahçeler bitirdik. Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Hayır, onlar (başkalarını) eşit tutmakta olanlar topluluğudur.

61- Yoksa, o yeri bir sabitlik olarak oluşturan ve onun arasında nehirler oluşturan ve ona çakılı dağlar oluşturan ve o iki su kütlesinin arasına engelleyici yapan mı (daha hayırlıdır?)  Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Hayır, onların hiçbiri bilmezler.

62- Yoksa, O'nu çağırdığı zaman o zarar görmüşü cevaplandıran ve o kötülüğü (ondan) kaldıran ve sizi o yerde ardıllar yapan mı (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Ne kadar da az  hatırlıyorsunuz.

63- Yoksa, sizi o karanın ve o su kütlesinin karanlıkları içinde doğruya ileten ve şefkatinin önünden o rüzgârları bir müjde olarak gönderen kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? Allah, onların ortaklaştırmakta oldukları şeylerden yücedir.

64- Yoksa, o takdir edişi başlatır, sonra onu tekrar döndürür ve size o gökten ve yerden rızık verir kimse mi (daha hayırlıdır?) Allah'ın beraberinde başka bir tanrı mı? De ki: "Eğer o doğru söyleyenler iseniz, haydi sağlam kanıtınızı getirin."

65- De ki: "O göklerde ve o yerde Allah'tan başka kimse o algılanamayananı bilmez. Ve onlar ne zaman harekete geçirileceklerinin fark edemiyorlar."

66- Hayır, onlara o son (yaşam) hakkındaki bilgileri (elçilerle) yetiştirildi. Hayır, onlar ondan bir kuşku içindedir. Hayır, onlar ondan kördürler.

67- 68- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Biz ve atalarımız bir toprak olduğumuz zaman mı, gerçekten biz mi (topraktan) çıkarılmışlarız? Ant olsun ki bununla bize ve atalarımıza bundan önce de söz verilmişti. Bu, o ilklerin söylencelerinden başkası değil" dedi.

69- De ki: "O yerde gezin de, o suç işleyenlerin sonu nasıl olmuş bir bakın."

70- Ve onlara da üzülme. Ve onların kurmakta oldukları tuzaklardan dolayı da darlık içinde olma.

71- Ve: "Eğer doğru söyleyenler iseniz bu söz ne zaman (gerçekleşecek)?" diyorlar.

72- De ki: "Çabuklanmasını istemekte olduğunuzun bir kısmı sizin için ardı ardına olması umulur."

73- Şüphesiz ki senin Efendin, o insanların üzerine kesinlikle bir lütuf sahibidir. Fakat onların hiçbiri şükretmezler.

74- Ve şüphesiz ki senin Efendin onların göğüslerinin kamufle etmekte oldukları şeyleri ve açığa vurmakta oldukları şeyleri kesinlikle biliyor.

75- O gökte ve o yerde hiçbir algılanmayan yoktur ki, bir apaçık kitapta olmasın.

76- Şüphesiz ki bu okunan (Kur'an), Yakub'un oğullarına aykırılığa düşmekte oldukları konuların pek çoğunu anlatmaktadır.

77- Ve şüphesiz ki o, o inananları kesinlikle bir doğruya iletici ve bir şefkattir.

78- Şüphesiz ki senin Efendin onların arasında kararını yerine getirecektir. Ve O, o çok güçlüdür, o en iyi bilicidir.

79- O halde Allah' dayan. Şüphesiz ki sen, o açıklayan gerçeğin üzerindesin.

80- Şüphesiz ki sen, o ölülere işittiremezsin ve arka dönenler olarak yöneldikleri zaman, o sağırlara da o çağrıyı işittiremezsin.

81- Ve sen o körleri sapkınlıklarından doğruya iletici de değilsin. Sen, teslim olanlar olarak ayetlerimize inanan kimseden başkasına da işittiremezsin.

82- Ve o söylenen onların üzerine düştüğü zaman, onlara o yerden onlar için, şüphesiz ki o insanların ayetlerimize inanmazlar olduklarını onlara konuşan bir canlı çıkarırız.*

*Bu ayet, rivayet merkezli bir sürü uydurma üzerinden anlaşılmaya çalışılan bir ayetttir. Ancak bu ayeti 85. ayetten sonra okuduğumuzda, hesap gününde yaşanılacak bir olay olduğu anlaşılacak, hurafelerle anlaşılmaya gerek kalmayacaktır. Bu ayetlerin bağlamını 87- 83- 84- 89- 90- 85- 82-  sırası ile okuduğumuzda anlaşılması daha da kolaylaşacaktır.

83- Ve o gün her bir toplumdan ayetlerimizi yalanlayan kimselerden bir bölüğü sürüp toplayacağız. Artık onlar (düzenli olarak) yönlendirilecekler.

84- Nihayet (huzurumuza) geldikleri zaman (Allah): "Benim ayetlerimi onları bilgice kuşatamadığınız halde yalanladınız mı? Yoksa ne işlemekteydiniz?" der.

85- Ve haksızlık yapmış olmaları nedeniyle o söylenen onların üzerine düştü. Artık onlar konuşamazlar.

86- Görmediler mi şüphesiz ki biz o geceyi onda durulmaları için ve o gündüzü de bir gösterici olarak oluşturduk. Şüphesiz ki bunda inanan bir topluluk için kesinlikle (gözle görülen) ayetler vardır.

87- Ve o gün o boruya üfürülür de Allah'ın dilediği dışında o göklerde ve o yerde olan kimseler dehşete düşmüş ve her biri O'na boyun bükenler olarak gelmişlerdir.

88- Ve o dağları görürsün de onları hareketsiz olarak hesap edersin, oysa onlar o bulutların geçip gittiği gibi geçip giderler. (Bu), her bir şeyi sağlamlaştıran Allah'ın ustalıkla yapmasıdır. Şüphesiz ki O, yapmakta olduğunuz şeyleri en iyi haber alıcıdır.

89- Kim o iyiliği getirirse, ona ondan daha hayırlısı vardır. Ve onlar o gün dehşete düşmekten güvenli olanlardır.

90- Ve kim o kötülüğü getirirse, yüzleri üzerine o ateşin içine atılırlar. İşlemekte olduğunuz şeylerin başkasıyla mı karşılık göreceksiniz?

91- 92- De ki: "Ben ancak ve ancak bu yörenin Efendisine ki orayı yasaklaştırmıştır, kulluk etmemle buyuruldum. Ve her bir şey, O'nundur. Ve o teslim olanlardan olmamla buyuruldum. Ve o okunan (Kur'an)ı peşi sıra okumamla (buyuruldum).  Artık kim doğruya iletilirse, ancak ve ancak kendi benliği için iletilir. 

93- Ve de ki: "O övgü Allah'adır. Size kendi (gözle görülen) ayetlerini gösterecek, siz de onları tanıyacaksınız." Ve senin Efendin, işlemekte olduklarınızdan duyarsız değildir.

ŞUARA SURESİ ÇEVİRİSİ

 1- Ta, Sin, Mim.

2- Bunlar, o apaçık kitabın ayetleridir.

3- Herhalde sen, inanan olmuyorlar diye benliğini tüketicisin.

4- Eğer dilesek onların üzerine o gökten (gözle görülen) bir ayet indiririz de, boyunları ona yumuşayıcı oluverirler.

5- Onlara o çok şefkatli'den hiçbir oluşturulmuş hatırlama gelmiyor ki, ondan ancak kayıtsız kalanlar olmasınlar.

6- Kesinlikle yalanladılar, artık kendisiyle alay etmekte oldukları şeyin haberleri onlara gelecektir.

7- Onlar o yeri görmediler mi onda her bir değerli çiftten kaçını bitirdik.

8- Şüphesiz ki bunda, kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildir.

9- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

10- 11- Ve bir zaman senin Efendin, Musa'ya: "O haksızlık yapanlar topluluğuna, Firavun topluluğuna git, sakınmazlar mı? (sor)" diye seslenmişti.

12- 13- 14- (Musa): "Ey Efendim, beni yalanlamalarından kaygılanıyorum, göğsüm daralır ve dilim çözülmez, bundan dolayı Harun'u da gönder. Onların benim üzerime bir arkama takılı suçlamaları var, beni öldürmelerinden kaygılanıyorum" demişti.

15- 16- 17- (Allah): "Hayır. İkiniz hemen (gözle görülen) ayetlerimle gidin, şüphesiz ki biz sizin beraberinizde işiticileriz. Haydi ikiniz Firavun'a gelin de: 'Şüphesiz ki biz, Yakub'un oğulları'nı bizim beraberimizde gönderesin diye (gönderilmiş) o tüm insanların Efendisinin bir elçisiyiz' deyin" demişti.

18- 19- (Firavun): "Seni bir çocuk iken bizim içimizde büyütmedik mi? Ve bizim içimizde ömründen senelerce kaldın ve (sonunda) işlediğin o işi de işledin ve sen o gerçeği örtücülerdensin" demişti.

20- 21- 22- (Musa): "Onu işledim o zaman ve ben o sapkınlardandım. Sizden kaygılandığımda kaçtım da benim Efendim bana bir karar yeteneği bahşetti ve beni o gönderilmiş olanlardan olarak görevlendirdi. Ve bu bir nimet olan başıma kaktığın büyük iyiliğin ise, Yakub'un oğulları'nı köleleştirmendendir" demişti.

23- Firavun: "O tüm insanların Efendisi de nedir? demişti.

24- (Musa): "Eğer o kesinkes inananlarsanız, o göklerin ve o yerin ve ikisinin arasında olan şeylerin Efendisidir" demişti.

25- (Firavun) kendi etrafında olan kimselere: "İşitmez misiniz (neler söylüyor)?" demişti.

26- (Musa): "Sizin de Efendinizdir ve o ilk atalarınızın da Efendisidir" demişti.

27- (Firavun): "Şüphesiz ki size gönderilmiş olan bu elçiniz, kesinlikle cinlenmiştir" demişti.

28- (Musa): "O doğunun ve o batının ve ikisinin arasında olan şeylerin de Efendisidir. Eğer bağ kuranlardansanız" demişti.

29- (Firavun): "Eğer benden başka bir tanrıyı sahiplenirsen, seni kesinlikle o hapsedilmişlerden yapacağım" demişti.

30- (Musa): "Eğer sana bir apaçık şey getirmiş olsamda mı?" demişti.

31- (Firavun): "Eğer o doğru söyleyenlerden ise, haydi onu getir" demişti.

32- 33- Bunun üzerine değneğini attı, birden o, bir anda bir apaçık koca yılan. Ve elini (koynundan) çekip çıkardı, o bakanlar için bir anda o bembeyaz (oluvermiş).

34- 35- (Firavun) kendi etrafında olan o dolulara: "Şüphesiz ki bu, kesinlikle en iyi bilici bir sihirbazdır. Sihri ile sizi yerinizden çıkarmayı istiyor. O halde ne öneriyorsunuz?" demişti.

36-37- (Dolgunlar): "Onu ve kardeşini beklet ve o şehirlere sürüp toplayıcılar harekete geçir. Bütün en iyi bilici usta sihirbazları sana getirirler" demişlerdi.

38- Bir bilinmiş günün belirli vakti için o usta sihirbazlar toplanmıştı.

39- 40- Ve o insanlara da: "Eğer o yenenler onların ta kendileri  olurlarsa onlara takılmamız için, sizler de toplananlar mısınız?" denilmişti.

41- O usta sihirbazlar geldiğinde Firavun'a: " Eğer o yenenler bizler olursak, bize bir iş karşılığı kesinlikle var mıdır?" demişlerdi.

42- (Firavun): "Evet ve şüphesiz ki siz o takdirde, kesinlikle yakınlaştırılmışlardansınız" demişti.

43- Musa onlara: "Atıcısı olduğunuz şeyleri atın" demişti.

44- Bunun üzerine onlar da iplerini ve değneklerini: "Firavunun gücü adına, şüphesiz ki o yenenler kesinlikle biziz" diyerek atmışlardı.

45- Bunun üzerine Musa'da değneğini atınca, birden o onların çarpıtmakta oldukları şeyleri yutuyor.

46-47- 48- Bunun üzerine o usta sihirbazlar boyun eğiciler olarak (yere) atılmış: "O tüm insanların Efendisine, Musa'nın ve Harun'un Efendisine inandık" demişlerdi.

49- (Firavun): "Ben size onay vermeden önce ona inandınız.  Şüphesiz ki o kesinlikle, o sihri size öğreten büyüğünüzdür. O halde ileride bileceksiniz. Ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazından kestireceğim ve toplu olarak sizi astıracağım" demişti.

50- 51- (sihirbazlar): "Hiçbir zararı olmaz şüphesiz ki biz, Efendimize çevrilicileriz. Şüphesiz ki biz, o inananların ilki olmamızdan dolayı Efendimizin yanılgılarımızı bize bağışlamasını umutlanıyoruz" demişlerdi.

52- Ve Musa'ya: "Kullarımı geceleyin yürüt, şüphesiz ki sizler peşine takılınanlar olacaksınız" diye vahyettik.

53- 54- 55- 56- Bunun üzerine Firavun o şehirlere: "Şüphesiz ki onlar kesinlikle bir bölük pörçük azlıklardır. Ve şüphesiz ki onlar bize kesinlikle öfkelidirler. Ve şüphesiz ki bizler kesinlikle toplu olarak sakınanlarız" (diyerek) sürüp toplayıcılar gönderdi.

57- 58- Derken onları bahçelerden ve su gözelerinden ve hazinelerden ve değerli yerlerden çıkardık.

59- İşte böylece onlara Yakub'un oğulları'nı mirasçı yaptık.

60- Derken gün ağarma vaktine girdiklerinde onlara takıldılar.

61- O iki toplu birlik birbirini gördüğünde, Musa'nın arkadaşları: "Şüphesiz ki bizler kesinlikle yetişilmişleriz" dedi.

62- (Musa): "Hayır. Şüphesiz ki benim Efendim benim beraberimdedir, beni doğruya ilecektir" dedi.

63- Bunun üzerine Musa'ya: "Değneğini o su kütlesine vur" diye vahyettik. Böylece (o su kütlesi ikiye) ayrıldı da her bir ayrığı o göğe yükselen büyük dağ gibi oldu.

64- Ve o diğerlerini oraya yakınlaştırdık.

65- Ve Musa'yı ve onun beraberinde olan kimseleri toplu olarak kurtardık.

66- Sonra o diğerlerini batırdık.

67- Şüphesiz ki bunda, kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

68- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

69- Ve onlara İbrahim'in haberini peşi sıra oku.

70- Bir zaman babasına ve topluluğuna: "Neye kulluk ediyorsunuz?" demişti.

71- (Topluluğu): "Putlara kulluk ediyoruz, onların üzerine kapananlar olmaya da devam edeceğiz" demişlerdi.

72- 73- (İbrahim): Çağırmakta olduğunuz zaman sizi işitiyorlar mı? Veya size fayda veya zarar verebiliyorlar mı?" demişti

74- (Topluluğu): "Hayır, atalarımızı işte böyle yaparlarken bulduk" demişlerdi.

75- 76- 77- 78- 79- 80- 81- 82- 83- 84- 85- 86- 87- 88- 89- (İbrahim): "Sizin ve eski atalarınızın kulluk etmekte olduğunuz şeyleri gördünüz mü? (hiçbir işe yaramıyor). Şüphesiz ki onlar bana bir düşmandır, o tüm insanların Efendisi başka. O ki beni takdir etti ve O, beni doğruya iletir. Ve O ki beni yediren ve beni suvaran O'dur. Ve hasta olduğum zaman, beni iyileştiren O'dur. Ve O ki beni öldürecek sonra diriltecektir. Ve O ki o karşılığın gününde yanılgımı bağışlamasını umutlanmakta olduğumdur. Ey Efendim, bana bir karar yeteneği bahşet ve beni o düzgünlere kat. Ve o sonrakiler içinde benim için bir doğruluk dili oluştur. Ve beni o nimet bahçesine mirasçıdan biri olarak yap. Ve babamı bağışla, şüphesiz ki o, o sapkınlardandır. Ve harekete geçirilecekleri gün beni rezil etme. O gün bir mal ve oğullar fayda vermez. Allah'a bir kusursuz kalple gelen kimse başka" demişti.

90- Ve o bahçe o korunanlar için yakınlaştırıldı.

91- Ve o şiddetli ateş o azgınlar için ortaya çıkarıldı.

92- 93- Ve onlara: "Allah'ın aşağısından kulluk etmekte olduğunuz şeyler nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine yardım edebiliyorlar mı?" denildi.

94- Artık onlar o azgınlar onda yüzüstü atılmışlardır.

95-Ve toplu olarak İblis'in askerleri de.

96- 97- 98- 99- 100- 101- 102- Ve onlar onda çekişirlerken: "Allah'a yemin olsun ki  şüphesiz ki biz kesinlikle bir apaçık sapkınlık içindeydik. O zaman sizi o tüm insanların Efendisi ile denk tutuyorduk. Ve bizi o suç işleyenlerden başkası saptırmadı. Artık bizim için eşlikçilerden ve bir doğru sözlü sıcak dosttan hiçbiri yoktur. Eğer şüphesiz ki bizim için bir tekrar olursa, artık biz de o inananlardan olurduk" dediler.

103- Şüphesiz ki bunda, kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

104- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

105- Nuh'un topluluğu da o gönderilmiş olanları yalanlamıştı.

106- 107- 108- 109- 110- Bir zaman kardeşleri Nuh onlara: "Korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben buna karşı sizden hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin" demişti.

111- (Topluluğu): "Sana o en aşağılıklar takılmışken sana inanır mıyız?" demişlerdi.

112- 113- 114- 115- (Nuh): "Onların işlemekte oldukları şey hakkında benim bir bilgim yoktur. Onların hesabı benim Efendimden başkasının üzerinde değildir. Eğer fark edebilirseniz. Ve ben o inananları kovucu değilim. Ben bir apaçık uyarıcıdan başkası da değilim" demişti.

116- (Topluluğu): "Ey Nuh, eğer bundan vazgeçmezsen, kesinlikle o taşlanmışlardan olacaksın" demişlerdi.

117- 118- (Nuh): "Ey Efendim şüphesiz ki topluluğum beni yalanladı. Artık benim aramla onların arasını bir fetihle aç ve beni ve o inananlardan benimle beraber olan kimseleri kurtar" demişti.

119- 120- Bunun üzerine onu ve (yolcularla) o dolmuş geminin içindeki onun beraberinde olan kimseleri kurtarmış, sonra bunun arkasından o (gemi dışında) kalıcıları batırmıştık. 

121- Şüphesiz ki bunda, kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

122- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

123- Ad (topluluğu) o gönderilmiş olanları yalanlamıştı.

124- 125- 126- 127- 128- 129- 130- 131- 132- 133- 134- 135- Bir zaman kardeşleri Hud onlara: "Korunmaz mısınız? Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben buna karşı sizden hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Her bir tepeye (gözle görülen) bir ayet yaparak gereksiz işlerle mi uğraşıyorsunuz? Ve sürekli kalanlar olmanız için ustalıklı yapılar mı sahipleniyorsunuz. Ve yakaladığınız zaman, zorbalar olarak yakalıyorsunuz. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve bilmekte olduğunuz şeylerle sizi uzatandan korunun. Sizi hayvanlarla ve oğullarla ve bahçeler ve su gözeleriyle uzattı. Şüphesiz ki ben sizin için bir büyük gün azabından kaygılanıyorum" demişti.

136- 137- 138- (Topluluğu): "Bize öğüt versen de yahut o öğüt verenlerden olmasan da bize denktir. Bu, o ilklerin bir takdirinden (geleneğinden) başkası değil. Ve biz azaba çarptırılmışlar da olmayacağız" demişlerdi.

139- Böylece onu yalanlamışlar, biz de onları yok etmiştik. Şüphesiz ki bunda kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

140- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

141- Semud (topluluğu) o gönderilmiş olanları yalanlamıştı.

142- 143- 144- 145- 146- 147- 148- 149- 150- 151- 152- Bir zaman kardeşleri Salih onlara: "Korunmaz mısınız?  Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben buna karşı sizden hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Buradaki bahçeler ve su gözeleri ve  ekinler ve tomurcuğu olgunlaşmış hurmalık içinde güvenliler olarak hep bırakılacak mısınız? Ve o dağlardan evleri şımaranlar olarak yontuyorsunuz. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve o yerde bozuculuk yapan ve düzeltici olmayan o savurganlık yapan kimselerin buyruğuna uymayın" demişti.

153- 154- (Topluluğu): "Sen ancak ve ancak o iyice sihirlenmişlerdensin. Sen bizim örneğimiz bir beşerden başkası da değilsin. Eğer o doğru söyleyenlerden isen, haydi (gözle görülen) bir ayet getir" demişlerdi.

155- 156- (Salih): "Bu, bir dişi devedir, ona bir (su) içme vardır ve size de bir bilinmiş gün (su) içme vardır. Ve ona sakın kötüce dokunmayın, yoksa bir büyük azap sizi tutar" demişti.

157- Derken onu ayaklarını keserek öldürmüşlerdi de pişmanlar oluvermişlerdi.

158- Bunun üzerine o azap onları tutuvermişti. Şüphesiz ki bunda kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

159- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

160- Lut'un topluluğu da o gönderilmiş olanları yalanlamıştı.

161- 162- 163- 164- 165- 166- Bir zaman kardeşleri Lut onlara: "Korunmaz mısınız?  Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben buna karşı sizden hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. Ve Efendinizin sizin için takdir etmiş olduğu eşlerinizi bırakıyorsunuz da, o tüm insanlardan o erkeklere mi geliyorsunuz? Hayır siz, sınırı aşanlar topluluğusunuz" demişti.

167- (Topluluğu): "Ey Lut, eğer bundan vazgeçmezsen, kesinlikle o çıkarılmışlardan olacaksın" demişlerdi.

168- 169- (Lut): "Şüphesiz ki ben, işinize o kızanlardanım. Ey Efendim, beni ve halkımı onların işlemekte olduklarından kurtar" demişti.

170- 171- 172- Bunun üzerine o geride kalanlar içindeki bir kocamış kadın dışında onu ve halkını toplu olarak kurtarmış, sonra da, o diğerlerini yerle bir etmiştik.

173- Üzerlerine bir yağmur yağdırmıştık. Artık ne kötüdür o uyarılmışların yağmuru.

174- Şüphesiz ki bunda kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

175- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

176- O ormanlık yerin arkadaşları da o gönderilmiş olanları yalanlamıştı.

177- 178- 179- 180- 181- 182- 183- 184- Bir zaman Şuayb onlara: ""Korunmaz mısınız?  Şüphesiz ki ben sizin için bir güvenilir elçiyim. Artık Allah'a karşı korunun ve bana itaat edin. Ve ben buna karşı sizden hiçbir iş karşılığı sormuyorum. Benim iş karşılığım o tüm insanların Efendisinden başkasının üzerinde değildir. O ölçeği tastamam yapın ve (insanları) o ziyan ettirenlerden olmayın. O dosdoğru terazi ile tartın. Ve o insanların eşyalarını(n değerini) düşük tutmayın ve bu yerde bozuculuk yapanlar olarak karışıklık çıkarmayın. Ve sizi ve o ilk büyük toplulukları takdir etmiş olana karşı korunun" demişti.

185- 186- 187- (Topluluğu): "Sen ancak ve ancak o iyice sihirlenmişlerdensin. Sen bizim örneğimiz bir beşerden başkası da değilsin. Ve şüphesiz ki biz senin kesinlikle o yalancılardan olduğuna kanaat getiriyoruz. Eğer o doğru söyleyenlerden isen, haydi üzerimize o gökten bir parça düşür" demişlerdi.

188- (Lut): "Benim Efendim işlemekte olduğunuz şeyleri en iyi bilendir" demişti.

189- Böylece onu yalanlamışlar, onları da o gölgenin günü azabı tutmuştu. Şüphesiz ki o, bir büyük gün azabı idi.

190-  Şüphesiz ki bunda kesinlikle bir ayet vardır. Ve onların hiçbiri inananlar değildi.

191- Ve şüphesiz ki senin Efendin kesinlikle o çok güçlünün, o çok merhamet edicinin ta kendisidir.

192- Ve şüphesiz ki o, o tüm insanların Efendisinin bir indirmesidir.

193- 194- 195- Onu, o uyarıcılardan olman için bir apaçık Arabi dille o güvenilir esinti senin kalbine indirdi.

196- Ve şüphesiz ki o, kesinlikle o ilklerin de yazılı metinlerindedir.

197- Yakub'un oğulları bilginlerinin onu bilmesi onlar için bir ayet olmadı mı?

198- 199- Ve eğer onu bir kısım yabancılara indirmiş olsaydık da, onu onlara okumuş olsaydı, yine de ona inanan olmazlardı.

200- Biz onu o suç işleyenlerin kalplerine işte böyle soktuk.

201- Onlar o acı azabı görmelerine kadar, ona inanmazlar.

202- 203- Artık (o azap) onlara fark etmezlerken bir anda gelir de: "Biz bakılmışlardan mıyız?" derler.

204- Şimdi azabımızın (hala) çabuklaşmasını istiyorlar mı?

205- 206- 207- Gördün mü, eğer senelerce onları yararlandırsak, sonra söz verilmekte oldukları şey onlara gelse, yararlandırılmakta oldukları şeyler onlardan bir zenginlik sağlamaz.

208- 209- Ve hiçbir kasabayı onun bir hatırlatma yapan uyarıcıları olmadan yok etmedik. Biz haksızlık yapanlardan olmadık.

210- Ve onu o şeytanlar indirmedi.

211- Ve onlara (bu iş) uygun düşmüyor ve güç de yetiremiyorlar.

212- Şüphesiz ki onlar o (vahyedileni) işitmekten kesinlikle uzaklaştırılmışlardır.

213- O halde Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı çağırma, yoksa o azaba çarptırılmışlardan olursun.

214- Ve o en yakın oymağını uyar.

215- Ve o inananlardan sana takılmış kimselere kanadını alçalt.

216- Buna rağmen eğer sana karşı çıkarlarsa onlara: "Şüphesiz ki ben, sizin işlemekte olduğunuz şeylerden beriyim" de.

217- Ve o en güçlüye, o çok merhamet ediciye dayan.

218- O ki ayağa kalkacağın vakit seni görüyor.

219- Ve o boyun eğenlerin içinde çevrilip durmanı da (görüyor).

220-  Şüphesiz ki O, o en iyi işiticinin, o en iyi bilicinin ta kendisidir.

221- O şeytanların kime tenezzül edeceğini sizi haberlendireyim mi?

222- Her azılı (gerçeği) çarpıtıcı günahkara tenezzül eder.

223- Onlar, onlara o işitmeyi atarlar (onlara kulak verirler) ve onların tamamı yalancılardır.

224- Ve o şairlere de o azgınlar takılır.

225- Görmedin mi şüphesiz ki onlar, her bir vadide (susuz kalan develer gibi) şaşkın şaşkın dolaşıyorlar.

226- Ve şüphesiz ki onlar, yapamayacakları şeyleri söylüyorlar.

227- İnanmış ve o düzgün işleri işlemiş ve Allah'ı pek çok hatırlamış ve haksızlık yapılmalarından sonra yardımlaşmış olan kimseler başka.Ve haksızlık yapmış olanlar nasıl bir çevrilişle çevrileceklerini bilecekler.

FURKAN SURESİ ÇEVİRİSİ

1- Bereketin kaynağıdır ki O, tüm insanlara bir uyarıcı olması için, kuluna o (doğru ile yanlışı) ayıranı indirdi.

2- O ki, o göklerin ve o yerin hükümranlığı O'nundur ve bir çocuğu da sahiplenmemiştir ve O'nun hükümranlıkta bir ortağı da olmamıştır. Ve her bir şeyi takdir etmiş bir ölçüyle ölçülendirmiştir.

3- Ve O'nun aşağısından hiçbir şey takdir edemez, (üstelik) onların kendileri takdir edilmekte olan  ve kendi benlikleri için bir faydaya ve bir zarara hükümran olamaz ve bir ölüme ve bir yaşama ve bir (yeniden) yaymaya da sahip olamaz, bir takım tanrıları sahiplendiler.

4- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Bu, onu kendisinin yakıştırdığı ve diğer bir topluluğun da kendisini desteklediği bir çarpıtmadan başkası değil" dediler de, böylece bir haksızlıkla ve (gerçeği) yamultmayla geldiler.

5- Ve: "(Bunlar) onları yazdırıp da gündüzün erken vakti ve akşam kendisine okunmakta olan o ilklerin söylenceleridir" dediler.

6- De ki: "Onu, o göklerde ve o yerde o saklıyı bilen indirdi. Şüphesiz ki O, bir çok bağışlayıcıdır, bir çok merhamet edicidir."

7- 8- Ve: "Bu, o elçiye ne oluyor ki o yiyeceği yiyor ve o pazarlarda yürüyor? Ona bir melek indirilmiş olup da onun beraberinde bir uyarıcı olmalı veya ona bir hazine atılmalı veya onun ondan yiyeceği bir bahçesi olmalı değil miydi?" dediler. Ve o haksızlık yapanlar: "Siz, bir sihirlenmiş adamdan başkasına takılmıyorsunuz" dedi.

9- Bak, sana karşı nasıl o örnekleri ortaya koydular da böylelikle saptılar. Artık (doğru) bir yola güç yetiremezler.

10- Eğer dilerse sana bundan daha hayırlısını, onların altından o nehirler akar bahçeleri oluşturabilecek ve sana köşkleri oluşturabilecek (Allah), bereketin kaynağıdır.

11- Aksine, o saati yalanladılar ve biz de o saati yalanlayan kimseye, bir alevli ateş hazırladık.

12- (O alevli ateş) onları uzak bir taraftan gördüğü zaman, (yalanlayanlar) onu çok öfkeli ve homurtulu olarak işitirler.

13- Ve oradan dar bir yere birbirlerine yaklaştırılmış olarak atıldıkları zaman, orada bir yok oluşu çağırırlar.

14- Bugün bir tek yok oluşu çağırmayın, birçok yok oluşu çağırın.

15- De ki: "Bu mu daha hayırlıdır, yoksa o korunanlara söz verilmiş olan o sürekli kalıcılığın bahçesi mi? (Orası) onlar için bir karşılık ve bir dönüş yeri olmuştur."

16- Onda sürekli kalıcılar olarak dileyecekleri şeyler, onlar içindir. Bu, senin Efendinin üzerine bir sorumluluk sözü olmuştur.

17- Ve onları ve Allah'ın aşağısından kulluk etmekte oldukları şeyleri şeyleri sürüp toplayacağı gün: "Bu kullarımı siz mi saptırdınız yoksa onlar kendileri mi saptılar?" der.

18- (Onlar): "Seni her türlü eksiklikten uzak tutarız. Senin aşağından bir takım yönelenleri sahiplenmek bizim için uygun değildir. Fakat sen onları ve babalarını yararlandırdın, nihayet o hatırlatmayı unuttular ve bir yıkıma uğrayanlar topluluğu oldular" dediler.

19- Söylemekte olduğunuz şeyde sizi kesinlikle yalanladılar. Artık bir çevirmeye ve bir yardıma güç yetiremezsiniz. Ve içinizden kim haksızlık yaparsa, ona bir büyük azap tattırırız.

20- Ve senden önce de o gönderilmiş olanlardan hiçbirini göndermedik ki, şüphesiz ki onlar kesinlikle o yiyeceği yerler ve o çarşılarda yürürlerdi. Ve bir kısmınızı bir kısım üzerine bir deneme yaptık ki direnip gayret edebilecek misiniz? Ve senin Efendin bir en iyi görücüdür.

21- Ve bizimle karşılaşmayı beklemez kimseler: "Bize o melekler indirilmiş olmalı veya Efendimizi görmeli değil miydik?" dediler. Ant olsun ki kendi benliklerinde büyüklük tasladılar ve bir büyük başkaldırışla başkaldırdılar.

22- O melekleri görecekleri gün, o suç işleyenlere hiçbir müjde yoktur ve (o melekler): "Etrafınız çevrili" diyecekler.

23- Ve onların işten işledikleri şeyin önüne geçtik de onu bir saçılmış toz tanesine dönüştürdük.

24- O bahçenin arkadaşları o gün bir sabitleşme bakımından daha hayırlı ve bir gündüz istirahatı bakımından da daha iyidir.

25- O gün o gök bulutlarla ayrışır ve o melekler indirildikçe indirilir.

26- O gün o gerçek hükümranlık o çok şefkatli'nindir. Ve o gün o gerçeği örtücüler için bir zorluktur.

27- 28- 29- Ve o gün o haksızlık yapan iki elini ısırır da: "Keşke ben o elçinin beraberinde bir yolu sahiplenseydim. Yazıklar olsun bana, keşke ben falancayı bir dost olarak sahiplenmeseydim. Ant olsun ki o hatırlatma bana geldikten sonra beni saptırdı. Ve o şeytan, o insanı bir yüzüstü bırakandır" der.

30- Ve (o gün) o elçi de: "Ey Efendim, şüphesiz ki benim topluluğum bu okunan (Kur'an)ı bir çirkin söz olarak sahiplendi" dedi.

31- Ve işte böylece her bir haberci için o suç işleyenlerden bir düşman oluşturduk. Ve bir doğruya iletici ve bir yardımcı olarak senin Efendin yeter.

32- Ve gerçeği örtmüş olan kimseler: "Bu okunan (Kur'an), ona bir tek seferde indirilmiş olmalı değil miydi? dediler. İşte böylece senin gönlünü onunla sabitleştirmemiz için onu bir sıralandırmayla sıralandırdık (belirli zamanlara yayarak indirdik).

33- Ve sana bir örnek getirmezler ki, biz sana o gerçeği daha iyi bir yorumla getirmiş olmayalım.

34- O kimseler ki, yüzlerinin üzerine cehenneme sürülüp toplanacaklar. İşte onlar, durumca daha şerli ve yolca daha sapkındırlar.

35- 36- Ve ant olsun ki Musa'ya o kitabı verdik ve onun beraberinde kardeşi Harun'u bir (yardımcı) taşıyıcı olarak görevlendirdik de (ikisine): "İkiniz, (gözle görülen) ayetlerimizle yalanlamış olan o topluluğa gidin" dedik. Sonunda onları bir yıkımla yerle bir ettik.

37- Ve Nuh topluluğu, o elçiyi yalanladıklarında onları batırdık ve onları o insanlara (gözle görülen) bir ayet yaptık. Ve o haksızlık yapanlara bir acı azap hazırladık.

38- Ve Ad'a ve Semud'a ve o Ress'in arkadaşlarına ve bunun arasında birçok kuşaklara da (bir acı azap hazırladık).

39- Ve her birine o örnekleri ortaya koymuştuk. Ve her birini bir dağıtmayla darmadağın ettik.

40- Ve ant olsun ki o kötü yağmur yağdırılmış o kasabaya geldiler. Onu görüyor olmalı değiller miydi? Aksine, onlar bir (yeniden) yaymayı beklemezler idiler.

41- 42- Ve seni gördükleri zaman: "Allah'ın bir elçi olarak harekete geçirdiği bu mu? Eğer onların üzerinde direnip gayret etmemiş olsaydık, şüphesiz ki neredeyse bizi tanrılarımızdan kesinlikle  saptıracaktı" (diyerek) sana bir alay konusundan başka sahiplenmiyorlar. İleride o azabı görecekleri vakit, kim bir yolca daha sapkınmış bilecekler.

43- Tanrısını kendi keyfi arzusunca sahipleneni gördün mü? Artık sen mi ona bir dayanak olacaksın?

44- Yoksa onların daha çoğunun işitmekte olduğunu veya bağ kurmakta olduğunu mu hesap ediyorsun? Onlar o hayvanlar gibidirler, aksine onlar yolca daha sapkındırlar.

45- Görmedin mi Efendini o gölgeyi nasıl yayıp uzattı? Ve eğer dilemiş olsaydı onu bir durgun yapardı. Sonra o güneşi ona bir kılavuz yaptık.

46- Sonra onu bir kolay çekişle kendimize çektik.

47- Ve O ki, sizin için o geceyi bir elbise ve o uykuyu da bir dinlenme olarak oluşturdu ve o gündüzü de bir (yeniden) yayılma olarak oluşturdu.

48- 49- Ve O ki, o rüzgarları şefkatinin önünde bir müjde olarak gönderdi. Ve o gökten de onunla bir ölü yöreyi yaşatmamız ve takdir etmiş olduğumuz bir çok hayvanları ve insanları onunla suvarmamız için, bir tertemiz su indirdik.

50- Ve ant olsun ki biz onu hatırlamaları için kendilerinin arasında evirip çevirdik. Buna rağmen o insanların daha çoğu ancak bir nankörlükte diretti.

51- Ve eğer dileseydik her bir kasabaya kesinlikle bir uyarıcı harekete geçirirdik.

52- Artık o gerçeği örtücülere itaat etme ve onunla bir büyük güçle onlara karşı güç kullan.

53- Ve O ki, o iki su küklesini salıverdi. Bu, tatlı susuzluğu giderici ve bu, tuzlu acı. Ve ikisinin arasına (sanki) taşlarla çevrili (görünmez) bir engel oluşturdu.

54- Ve O ki, o sudan bir beşer takdir etti de onu bir soy ve hısım (sahibi) yaptı. Ve senin Efendin, bir ölçü koyucudur.

55- Ve Allah'ın aşağısından kendilerine fayda veremeyecek ve zarar da veremeyecek şeylere kulluk ediyorlar. Ve o gerçeği örtücü, Efendisine karşı bir arka çıkan oldu.

56- Ve seni bir müjdeci ve bir uyarıcı olmaktan başka (bir görevle) göndermedik.

57- De ki: "Ben buna karşı sizden, kendisinin Efendisine bir yolu sahiplenmeyi dilemiş olmanız dışında hiçbir iş karşılığı sormuyorum."

58- Ve o yaşayana dayan, O'ki ölmez ve O'nu övgü ile her türlü eksiklikten uzak tut. Ve kullarının arkaya takılı suçlarını bir en iyi haber alıcı olarak O yeter.

59- O ki, o gökleri ve o yeri ve ikisinin arasında olan şeyleri altı dönemde takdir etti, sonra o tahtın üzerine denkleşti, o çok şefkalidir. Artık bunu bir en iyi haber alıcıya sor.

60- Ve onlara: "O çok şefkatli'ye boyun eğin" denildiği zaman, O çok şefkatli'de neymiş? Senin bize buyurduğun o şeye boyun eğer miyiz?" derler ve (bu denilen) onlara bir nefret arttırır.

61- Bereketin kaynağıdır ki O, o gökte kaleler oluşturdu ve onda bir lamba (güneş) ve bir ışık verici ay oluşturdu.

62- Ve O ki, hatırlamak isteyen veya bir şükredici olmak isteyen için, o geceyi ve o gündüzü bir ardıl olarak oluşturdu.

63- Ve o çok şefkatli'nin kulları o kimselerdir ki o yerde bir alçak gönüllülükle yürürler ve o düşüncesizler onlara söz söylediği zaman, "Selam" derler.

64- Ve o kimseler ki, Efendilerineboyun eğen olarak ve ayakta duran olarak gecelerler.

65- 66- Ve o kimseler ki, "Ey Efendimiz, cehennem azabını bizden çevir. Şüphesiz ki onun azabı (ödemekle bitmez) bir borçluluktur. Şüphesiz ki o, ne kötü bir sabitliktir ve bir kalıcılıktır" derler.

67- Ve o kimseler ki, harcadıkları zaman savurganlık yapmadılar ve cimrilik yapmadılar ve (harcamaları) bunun arasında bir kıvamda oldu.

68- Ve o kimseler ki, Allah'ın beraberinde diğer bir tanrıyı çağırmazlar ve Allah'ın (öldürülmesini) yasakladığı o benliği o gerçek (neden) dışında öldürmezler ve zina etmezler. Ve kim bunu yaparsa, bir günahla karşılaşır.

69- O kalkışın günü o azap ona katlandırılır ve onda bir alçaltılan olarak sürekli kalır.

70- İtaate dönmüş ve inanmış ve bir düzgün iş işlemiş olan kimseler hariç. Allah, işte onların kötülüklerini iyiliklere değiştirir. Ve Allah, bir çok bağışlayıcıdır, bir çok merhamet edicidir.

71- Ve kim itaate döner ve bir düzgün iş işlerse, şüphesiz ki o, (itaate dönüşü kabul edilmiş) bir dönen olarak Allah'a döner.

72- Ve o kimseler ki, o (gerçeği) yamultmaya tanıklık etmezler ve ve o amaçsız söze rast geldikleri zaman, değerli bir şekilde geçip giderler.

73- Ve o kimseler ki, Efendilerinin ayetleriyle hatırlatıldıkları zaman, onlara karşı sağırlar ve körler olarak kapanmadılar.

74- Ve o kimseler ki, "Ey Efendimiz, eşlerimizden ve soylarımızdan bize gözler ferahlığı bahşet ve bizi o korunanlara bir önder oluştur" derler.

75- İşte onlar, direnip gayret ettikleri nedeniyle o özel odayla karşılıklanırlar ve onda ve bir esenlikle ve bir selamla karşılanırlar.

76- Onda sürekli kalıcılar olarak. Ne iyi bir sabitliktir ve bir kalıcılıktır.

77- De ki: "Eğer çağrınız olmasaydı, benim Efendim size nasıl aldırış eder. Oysa siz yalanladınız, artık ileride (azap size) bir mecburiyet olur."